وی پیکر خود را به یاد «محمدتقی برور» به دانشگاه علوم پزشکی اهدا کرد.
پروفسور بارور وصیت کرده است که پیکر ایشان جهت رسیدگی به امور آموزشی دانشجویان به دانشگاه علوم پزشکی بندرانزلی – دانشگاه گیلان اهدا شود.
پی ام آپلود، استاد محمدتقی برور; شاعر پیشکسوت بندرانزلی که به دلیل وضعیت نامناسب جسمانی چند روزی در بیمارستان بستری و تحت مداوا بود، با کمال تأسف صبح امروز 15 اسفندماه در سن 98 سالگی در منزل خود دار فانی را وداع گفت.
پروفسور بارور وصیت کرده است که پیکر ایشان جهت رسیدگی به امور آموزشی دانشجویان به دانشگاه علوم پزشکی بندرانزلی – دانشگاه گیلان اهدا شود.
لازم به ذکر است مراسم وداع با یاد و خاطره استاد محمدتقی برور روز سه شنبه 17 اسفندماه ساعت 14 در تالار یادبود ابراهیم مرادی اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی شهرستان بندرانزلی برگزار می شود.
به گزارش روابط عمومی اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی بندرانزلی، استاد محمدتقی برور در سال 1304 به دنیا آمد.
در 9 سالگی به دلیل وضعیت نامناسب اقتصادی خانواده به مکتب خانه نرفت و در عوض شاگرد کفاش شد. اما قلبش همیشه برای درس خواندن می تپد. از این رو هنگام غروب دانش آموزان از مدرسه آزاد شدند، وانمود کرد که با هم سن و سال های خود به مدرسه می رود و با دانش آموزان به خانه رفت. شوق تحصیل و خواندن و نوشتن او را در جوانی همراهی می کرد تا اینکه سرانجام توانست به تنهایی بخواند و بنویسد.
خواندن را نه در مدرسه، بلکه به تنهایی آموخت و برای بار دوم به دنیا آمد و این بار شاعری شیرین به دنیا آمد که حاصل آن کتاب های ملا، نازوک لافند، بالون سرا، کلهم، زنگ آب است. ، و غیره.
از سال 1313 تا 1396 در صنعت کفش فعال بود و از بنیانگذاران اولین تعاونی پینه دوزان گیلان و بندر انزلی بود. از سال 1336 تا 1366 ریاست اتحادیه کفاشان را بر عهده داشت.
در سال 1351 نیز امتیاز انجمن ادبی هنری آذرخش را دریافت کرد. در سال های 1348 تا 1352 در برپایی شب های نمایشی و شعری با شاعران نامی گیلان همکاری داشت.
او با کمک و هزینه جامعه توانست خیابان قاآنی را نیز زیبا کند. بارور سالها عضو انجمن شهر بود که بیشترین رای را داشت.
یکی یکی از ویژگی های شعر بارور عشق به طبیعت و علاقه به محیط زیست است که در اشعار او نمود پیدا می کند. به همین دلیل او تا دهه 1960 از عناصری مانند تالاب، پرندگان و دریا در شعرهای خود استفاده می کرد. یکی او را از شاعران محیط زیست می دانند. پس از این مدت، اشعار او رنگ و بویی فلسفی به خود گرفت. او نسخه های خطی زیادی به زبان های گیلکی، روسی و ارمنی دارد.
از آنجایی که او چندین سال پس از مرگ پدرش به ماهیگیری مشغول بود، همین امر باعث شد تا تحقیقاتی به زبان گیلگی در مورد ابزار ماهیگیری انجام شود.
