بعدی- ویروس سنسیشیال تنفسی (RSV) باعث عفونت در ریه ها و مجاری هوایی می شود. بیشتر کودکان تا سن 2 سالگی مبتلا می شوند، اما ویروس سن سیشیال تنفسی (sin-SISH-ul) می تواند بزرگسالان را نیز مبتلا کند.
بر اساس گزارش فردا، در بزرگسالان سالم و کودکان بزرگتر، علائم RSV خفیف و اغلب شبیه سرماخوردگی است و اقدامات خودمراقبتی معمولاً برای تسکین هرگونه ناراحتی کافی است. با این حال، RSV می تواند باعث عفونت جدی در برخی افراد، از جمله نوزادان 12 ماهه و کوچکتر، به ویژه نوزادان نارس، افراد مسن، افراد مبتلا به بیماری قلبی یا ریوی، یا افرادی با سیستم ایمنی ضعیف شود.
تشخیص RSV از سایر عفونت ها دشوار است
علائم RSV معمولاً شامل آبریزش بینی، از دست دادن اشتها، سرفه و عطسه، تب و خس خس سینه است. بنابراین، تشخیص RSV از سایر بیماری های عفونی دستگاه تنفسی فوقانی دشوار است. این بیماری مانند سایر بیماری های تنفسی می تواند مستقیماً از طریق تماس یا ترشحات تنفسی فرد مبتلا منتقل شود. همچنین زمانی که سطح آلوده به این ویروس را لمس کنید و سپس بینی یا دهان خود را لمس کنید، می توانید به این بیماری مبتلا شوید.
موارد RSV در زمان های خاصی از سال، معمولا در فصل آنفولانزا به اوج خود می رسد. یعنی اغلب در پاییز شروع می شود، در زمستان به اوج خود می رسد و در بهار کاهش می یابد.
همانطور که گفتیم، تشخیص اینکه آیا فرد مبتلا به RSV یا بیماری دیگری مانند کووید-19 یا آنفولانزا یا ویروس دیگری است، اغلب دشوار است. اگر پزشک به RSV مشکوک باشد، احتمالاً معاینه دقیق تری برای علائمی مانند خس خس سینه یا سایر علائم التهاب ریه انجام می دهد. با این حال، این برای تشخیص دقیق تر کافی نیست. به عبارت دیگر، تنها با معاینه بیمار نمی توان تشخیص داد که بیمار آنفولانزا دارد یا RSV.
بنابراین، پزشک معمولاً آزمایش سواب را برای بررسی علائم ویروس انجام می دهد. گاهی اوقات ممکن است برای کمک به تشخیص این بیماری از سایر بیماری ها آزمایش خون مورد نیاز باشد، یا ممکن است پزشک عکس رادیوگرافی قفسه سینه را تجویز کند.
عوارض RSV چیست؟
اکثر افرادی که RSV دریافت می کنند یکی آنها برای دو هفته خوب خواهند بود. با این حال، برخی ممکن است علائم شدیدتری داشته باشند.
در بزرگسالان سالم، RSV معمولا شبیه یک سرماخوردگی خفیف است. برای افراد در معرض خطر، به ویژه کودکان خردسال و افراد مسن، RSV می تواند جدی باشد و حتی منجر به بستری شدن در بیمارستان شود.
RSV می تواند باعث برونشیت و پنومونی شود. کودکان خردسال، نوزادان نارس، افراد مسن، کسانی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند و افرادی که در معرض خطر بیماری ها یا عوارض هستند در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به بیماری RSV شدیدتر هستند.
رابطه بین RSV و برونشیت نسبتا قوی است. اکثر پزشکان به طور ناخودآگاه آزمایش RSV را هنگام مشاهده کودک مبتلا به برونشیت توصیه می کنند.
چه زمانی باید با پزشک مشورت کرد؟
اگر کودک شما یا هرکسی که در معرض خطر عفونت شدید RSV است دچار تنگی نفس، تب بالا یا پوست آبی شد، به ویژه روی لب ها و بستر ناخن، فوراً به دنبال مراقبت های پزشکی باشید.
درمان RSV
در موارد جدی تر، بیمار ممکن است چند روز در بیمارستان بستری شود و اکسیژن درمانی، تزریق مایعات یا حتی یک دستگاه تنفس مصنوعی برای کمک به تنفس او دریافت کند. اگر فردی مبتلا به RSV تشخیص داده شود. با این حال، در صورت عدم وجود علائم جدی، پزشک به بیمار توصیه می کند که در خانه استراحت کند، از مسکن و تب بر استفاده کند، سرم فیزیولوژیک چکه کند و مایعات فراوان برای بهبودی بنوشد.
اگر بیمار نمی تواند به طور معمول غذا بخورد یا بنوشد، سوراخ های بینی او در حین تنفس باز می شود و یا اگر سریعتر از حد طبیعی نفس می کشد، باید در اسرع وقت توسط پزشک معاینه شود. اگر بیمار مشکلات تنفسی دارد و بهبود نمی یابد، باید در اسرع وقت او را نزد پزشک ببرید.
اقدامات احتیاطی برای جلوگیری از RSV
همچنین می توانید اقداماتی را برای جلوگیری از انتشار RSV در خانه انجام دهید. این ویروس می تواند چندین ساعت روی سطوح سخت مانند میزها و دستگیره های درب زنده بماند. بنابراین، اگر فردی در خانه بیمار شد، سطوح را مرتب تمیز و ضدعفونی کنید.
اگر در خانه کودک خردسال، نوزاد نارس یا کودکی با سیستم ایمنی ضعیف دارید، از اطرافیان خود بخواهید که از کودک دوری کنند. از تماس نزدیک با افراد بیمار خودداری کنید، دست های خود را مرتب بشویید و با دستان خود به صورت خود دست نزنید.