ویروس ها به خودی خود تکثیر نمی شوند. برای زنده ماندن، بدن فرد را آلوده می کنند تا بتوانند کپی های بیشتری از خود بسازند. بنابراین، چرخه زندگی ویروس را می توان به شرح زیر توصیف کرد: وارد سلول می شود، ویروس بیشتری تولید می کند، خارج می شود و این روند را تکرار می کند.
به گزارش ایسنا، ورود یا ورود ویروس به سلول بخشی از چرخه مورد استفاده در تولید واکسن است زیرا واکسن ها این ورودی ویروسی را هدف قرار می دهند و همچنین از تبدیل سلول ها به سویه های جدید جلوگیری می کنند.
ویروس ها چگونه وارد سلول می شوند؟
ویروس ها به روش های مختلفی وارد بدن می شوند. مثلاً از طریق هوا، نشستن روی غذا یا تماس با غشاهای مخاطی و همچنین تزریق وارد بدن می شوند.
ویروس‌ها معمولاً ابتدا سلول‌های میزبان را در نزدیکی محل ورود، یعنی برای ویروس‌های معلق در هوا، سلول‌های پوشاننده مجرای تنفسی، آلوده می‌کنند. سپس یا در آنجا باقی می مانند یا در سراسر بدن میزبان پخش می شوند.
ویروس ها قندها یا پروتئین های خاصی را در سلول میزبان پیدا کرده و به آنها متصل می شوند. هر ویروس با یک ضربه وارد ژنوم سلول می شود و اگر سیستم ورود به سلول به درستی کار نکند با خطر غیرفعال شدن مواجه می شود.
هنگامی که ویروس به سلول میزبان متصل می شود، مولکول های خاصی روی سطح سلول یا درون سیستم بازیافت سلول، پروتئین های پوششی ویروسی را برای ورود فعال می کنند. به عنوان مثال می توان به Covid-19 اشاره کرد که در نتیجه جهش SARS-CoV-2 پدیدار شد. در این بیماری، پروتئین ها تنها غشای سلولی را تغییر می دهند و به ژنوم ویروس اجازه عبور می دهند.
البته ویروس های مختلف برای این کار از ترفندهای مختلفی استفاده می کنند. پروتئین های ویژه ویروسی به ادغام ویروس و غشای سلولی کمک می کنند و هسته ویروسی را در داخل سلول آزاد می کنند. در این مرحله تکثیر ویروس زمانی آغاز می شود که ژنوم ویروسی وارد سلول شود.
در حالی که برخی از ویروس ها از سلول میزبان فقط به عنوان دستگاه کپی استفاده می کنند، برخی دیگر دستگاه های کپی خود را حمل می کنند و از برخی از قسمت های سلول میزبان استفاده می کنند.
دفاع بدن در برابر ویروس ها
به گزارش ایندیپندنت، بدن انسان یک سیستم دفاعی چند لایه در برابر ویروس ها دارد. با این حال، به طور کلی تصور می شود که سیستم ایمنی بدن، به نام پاسخ آنتی بادی، در وهله اول از عفونت جلوگیری می کند.
آنتی بادی ها بخشی از ویروس را هدف قرار می دهند که به سلول ها متصل می شود. این نه تنها در مورد واکسن کووید-19، بلکه برای بسیاری از مصونیت ها در برابر آنفولانزا، چه از طریق واکسیناسیون یا سیستم ایمنی طبیعی بدن، صادق است. با این حال، برخی از آنتی بادی ها به جای جلوگیری از چسبیدن ویروس، روی میزبان و فرآیند ورود ویروس عمل می کنند. در واقع، آنتی بادی ها از عملکرد کامل ویروس ها جلوگیری می کنند.
ویروس ها به سختی می توانند از چنین آنتی بادی هایی فرار کنند، اما تولید چنین آنتی بادی هایی از طریق واکسیناسیون دشوار است. بنابراین، توسعه آنتی بادی هایی که از ورود سلولی جلوگیری می کنند، هدف اصلی تلاش برای تولید واکسن های نسل جدید است.
انواع ویروس ها و اپیدمی ها
یکی از مسائل مهم این است که مشخص شود چه زمانی ویروس های سایر گونه های جانوری برای انسان خطرناک هستند. این بسیار مهم است زیرا ویروس ها قبل از اینکه در انسان شناسایی شوند ابتدا در حیواناتی مانند خفاش ها، خوک ها یا برخی از پرندگان ظاهر می شوند، اما به طور کلی مشخص نیست که کدام ویروس باعث اپیدمی در انسان می شود.
به گفته کارشناسان، ویروس‌ها در حال تغییر هستند به طوری که می‌توانند راحت‌تر به سلول‌های انسانی متصل شوند، مانند ویروس‌های آنفولانزا که به سلول‌های بینی و گلو می‌چسبند. اما کروناویروس‌هایی مانند SARS-CoV-2 این ایده را به چالش می‌کشند، زیرا برخی از کروناویروس‌ها به سلول‌های انسانی متصل می‌شوند، اما تنها تعداد کمی از آنها می‌توانند به راحتی بین افراد منتقل شوند.
بنابراین، محققان باید در این زمینه تحقیقات بیشتری انجام دهند زیرا حقیقت تلخ در مورد همه گیری این است که می دانیم این بیماری مانند زلزله و سایر بلایای طبیعی رخ می دهد، اما نمی توانیم زمان و مکان وقوع آن را پیش بینی کنیم.