به گزارش بازتاب آنلاین آنلاین، اگرچه برخی از خوانندگان در هر شرایطی سعی می کنند به اجرای زنده ادامه دهند، اما گاهی کیفیت این اجراها به حدی پایین می آید که نه تنها جلب توجه نمی کند بلکه باعث از بین رفتن آنها نیز می شود.
آیا مخاطب حق انتظار کیفیت را دارد؟
در سال‌های اخیر، کنسرت‌های موسیقی پاپ همواره با حاشیه‌های متفاوتی همراه بوده است. گاهی به دلیل استفاده از پخش (پخش آهنگ قبلی به جای اجرای زنده)، گاهی به دلیل حرکات غیرحرفه ای روی صحنه و حتی گاهی به دلیل پخش نوازندگان! با توجه به انتقادات گسترده از نحوه اجرای خوانندگان و نوازندگان در کنسرت‌ها، به نظر می‌رسد برخی از این هنرمندان تصمیم گرفته‌اند تا حتی اگر نتیجه پر زرق و برق و نادرست باشد، روی صحنه رفته و به قیمت بی‌کیفیت اجرا کنند.
نمونه هایی از اجراهای استادانه
موسسات موسیقی پاپ این روزها هر روز شاهد ویدیوهای بیشتری از اجرای زنده از خوانندگانی مانند میشم ابراهیمی، مجید رضوی، علیرضا تالشی و بهنام بانی آنها آن را مسخره می کنند در این ویدیوها خواننده ها گاهی آهنگ های خود را می خوانند اما مخاطبان نمی فهمند چه می شنوند و در برخی موارد آهنگ اصلی همزمان با اجرای زنده پخش می شود. بنابراین اجرای این خواننده با آنچه در ویدیوها دیده می شود مطابقت ندارد و این هنرمند را در موقعیتی نامناسب قرار می دهد.
حرکات عجیب روی صحنه: آیا این حرکات موزون هستند؟
در برخی کنسرت ها می توان دید که خواننده ها از آن لذت می برند علیرضا تالشی و بهنام بانی آنها با آکروباتیک روی صحنه شروع می کنند. پرش های بلند و حرکات بی هدف که به نظر می رسد توجه مخاطب را جلب می کند تا بخشی از یک طرح یا اجرای هنری. در حالی که این نوع حرکات در کنسرت های برخی از خوانندگان خارجی مانند لیدی گاگا یا صورتی می بینید که این حرکات بخشی از یک اقدام دقیق برنامه ریزی شده و هماهنگ برای برانگیختن بیشتر مخاطب در فضایی پرانرژی است، اما به نظر می رسد در این اجراهای داخل سالن خوانندگان این کارها را فقط برای جلب توجه انجام می دهند.
مشکل بزرگتر: نادیده گرفتن استعدادهای واقعی
اگر امروزه خوانندگان پاپ در ایران توانایی بیشتری برای خنداندن مخاطبان دارند، چرا باید به فعالیت در عرصه موسیقی ادامه دهند؟ آیا این افراد باید به سراغ طنز و شوخی بروند تا کنسرت های موسیقی؟ بسیاری از خوانندگان و گروه های موسیقی مستقل که استعدادهای بالایی دارند به دلیل عدم حمایت مالی یا مشکلات دیگر قادر به اجرای حرفه ای نیستند. زیرزمینی آنها کار می کنند
سوالات بی پاسخ: چرا این اتفاقات رخ می دهد؟
در حالی که بسیاری از این خوانندگان با استفاده از تبلیغات گسترده و هزینه های گزاف مخاطبان زیادی را جذب می کنند، این سوال مطرح می شود: سامانه صدور مجوز وزارت ارشاد چه کاری انجام می دهد؟ چرا افراد با این کیفیت موفق به گرفتن مجوز و تصاحب سالن های کنسرت شده اند؟ چرا مجوز کنسرت داده می شود و حمایت های دولتی ادامه می یابد در حالی که وضعیت ترانه ها و اجرای خوانندگان اینگونه است؟
این به معنای ممنوعیت فعالیت این افراد نیست، بلکه وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی می تواند فرصت های بیشتری را برای آنها فراهم کند. استعدادهای واقعیزمینه سازی برای فعالیت هنرمندان مستعد تا شاهد رشد و شکوفایی موسیقی واقعی در ایران باشیم.
کنسرت های کنونی موسیقی پاپ ایران مشکلات عمیقی را در زمینه کیفیت اجرا آشکار می کند. برخی از خوانندگان به جای اینکه سعی در ارتقای کیفیت صدای خود داشته باشند، برای جلب توجه مخاطب به روش های غیرحرفه ای و حتی مضحک روی می آورند. این وضعیت نه تنها سطح موسیقی پاپ را پایین می آورد، بلکه فرصتی برای استعدادهای واقعی باقی نمی گذارد. آیا وزارت مشاور می تواند راه جدیدی برای بهبود وضعیت کنسرت و حمایت از هنرمندان با استعداد بیابد؟