وقتی دروغ عملکردی می گوییم؟

گزارش بانک اطلاعاتی تفکر و فرهنگ جمعیت ، پاسخ به سوال یک سؤال کننده از مرکز پاسخ به سؤالات مذهبی ارائه شده است:

بپرسید:

دخترم اشتباه کرد ، مجبور شدم شوهرم را در این باره دروغ بگویم. آیا من گناهکار دارم؟ (دروغ ؛ از طبیعت یا تمسخر)

پاسخ:

پس از بحث در مورد دروغ و عزت آنها ، برخی از استثنائات دروغ در کتابهای اخلاقی ذکر شده است. آنچه دروغ گفته است این است که زندگی و خاصیت مؤمنان در معرض خطر است یا اگر مؤمن در معرض خطر باشد ، می تواند این حق را بگوید ، یا حق گفتن که می توان به آن دروغ گفت.

یک مرور کلی

در تربیت فرزندان ، والدین گاهی اوقات با شرایطی ایستاده اند که صداقت نه تنها مفید است بلکه می تواند مضر باشد. به عنوان مثال ، اگر کودک اشتباه کند و این اشتباه را به پدر ، فساد بگوید ، مادر می تواند به خانواده دروغ بگوید تا آرامش خانوادگی را حفظ کند و به کودک آسیب برساند. دروغ ها در مواقع اضطراری مجاز و مجاز هستند تا از خطر و آسیب دیدگی جلوگیری کنند. با این حال ، باید توجه داشت که این مجوز به معنای دروغ گفتن به ضرر فکری نیست. والدین نباید به طور مداوم دروغ بگویند و به بهانه مصلحت به آن عادت کنند.

نمای کلی

دروغ ها به طور کلی ناراحت کننده هستند ، اما اگر صداقت منجر به صدمات جدی به فرد یا خانواده شود ، دروغ برای جلوگیری از جلوگیری از آنها مجاز است. دروغ و اشتباه کودک از پنهان کردن یکی والدین تحت شرایط خاص و خارق العاده ای که حقیقت واقعاً بحران است و هیچ گناهی نوشته نشده است ، والدین مانعی برای فرد نیستند. با این حال ، لازم به ذکر است که اضطراری دروغ را امکان پذیر می کند و عزت شما از بین می رود ، اما به این معنی نیست که دروغ ها به طور کلی ناپدید می شوند. در عوض ، در این موارد خاص ، دروغ نیازی بدی ندارد. علاوه بر این ، لازم به ذکر است که این روش فقط در شرایط خاصی استفاده نمی شود و مورد استفاده قرار می گیرد. در صورت امکان ، بهتر است والدین به جای دروغ گفتن و جستجوی یک راه حل مشترک ، در مورد اشتباه کودک با یکدیگر صحبت کنند. در چنین شرایطی ، والدین باید با ساعت و ساعت بهترین راه حل را برای سلامتی و سلامتی خانواده خود انتخاب کنند.

پاسخ مفصل

خانواده را می توان به عنوان اولین و مهمترین یتیم خانه و مهمترین مدرسه دانست. بذرهای آموزش در زندگی فرزندان والدین و والدین ، ​​که برای فرزندانشان الگوی عملی و عینی هستند ، پاشیده می شود. والدین موظفند با انجام وظیفه خود و جلوگیری از هر آنچه که این صلح را مختل می کند ، صلح فکری و روانی خانواده خود را ایجاد کنند.

آموزش

در آموزش و پرورش ، والدین گاهی اوقات با شرایطی ایستاده اند که در آن ایجاد صلح در این شرایط نه تنها مؤثر است. در عوض ، این یک مسئله صلح است و تأثیرات منفی زیادی دارد. به عنوان مثال ، در خانواده ای که پدر به دلیل عصبانیت ، عصبانیت و اخلاق و در مواجهه با رفتار خود در همان موارد اگر او از خطای کودک آگاه باشد ، با او بد رفتار می کند. اگر کودک وقتی حق گفتن و ابراز اشتباه به خانواده منجر می شود ، منجر به آسیب به خانواده شود و آرامش را در خانواده از بین ببرد ، مادر می تواند اشتباه کودک را پنهان کند و گاهی اوقات نیاز به دروغ را می گوید. داستان بیان می کند که رسول خدا (صلح با او) گفت:

“من به او دروغ نمی گویم ، مردی که خود را بین دو نفر آشتی می دهد و می گوید که هیچ هدفی جز اصلاحات ندارد و کسی که در جنگ صحبت می کند و مردی که با همسر و زنی که با همسرش صحبت می کند صحبت می کند.”

نیاز

در فقه اسلامی ، مفهوم اجتناب ناپذیر از اهمیت ویژه ای برخوردار است و در برخی موارد تصویب شده است. این قانون فقط به مخالف محدود نمی شود و در موارد دیگر نیز مورد استفاده قرار می گیرد. به عنوان مثال ، اگر شخص از مرگ کوتاه باشد و هیچ غذای دیگری به جز گوشت حیوانات که در تجلی موجود نیست ، در دسترس نیست ، مجاز به کاهش گرسنگی و جلوگیری از مرگ است. با این حال ، لازم به ذکر است که اضطراری دروغ را امکان پذیر می کند و عزت شما از بین می رود ، اما به معنای از بین رفتن دروغ نیست. در عوض ، عقل هنوز اشتباه است و ناپدید نمی شود. در حالی که شر دروغ ذاتی نیست ؛ در عوض ، معمولاً به بدی احتیاج دارد ، اما در صورت عدم انتخاب ، نیازی به بدی ندارد.

نوک

آنچه در اینجا لازم است این است که والدین نه تنها باید برای هر نوع اعتراض یا وسعت اخلاق باشند. یکی از هر دو طرف ساختمان دروغ در خانه وجود دارد و همیشه به بهانه عملی بودن به دروغ گفتن استفاده می شود. در حقیقت ، برخی از والدین ممکن است اشتباه باشند و به هر حال ، ارتباط زیادی با اشتباه کودک دارند و آنها می ترسند که فلش اعتراضات و گناهان به خودشان نرود و سپس عذرخواهی کنند که مصلحت شوند. مشخص نیست که والدین الگوی فرزندان هستند و این نوع عملکرد نه تنها کودک را از خطا خارج می کند. در عوض ، او او را تحمل می کند زیرا معتقد است که می تواند به راحتی اشتباه کند زیرا مادر یا پدر اشتباه خود را پنهان می کنند که گویی این اتفاق افتاده است. در حقیقت ، این روش آموزشی کودک را به عدم مسئولیت پذیری سوق می دهد و هیچ مسئولیتی در قبال اشتباهات و گناهان آن نمی گیرد و شجاع تر می شود. بنابراین دروغ می گوید و اشتباه کودک را پنهان می کند یکی والدین ، ​​تحت شرایط خارق العاده و خارق العاده ، یعنی شرایطی که حقیقت در واقع بحران است غیرفعال نیست و گناهی برای فرد وجود ندارد. با این حال ، در عین حال ، باید توجه داشت که این روش ابتدا و دوم در شرایط خاص استفاده نمی شود.

دیپلم

از دیدگاه منطقی و مذهبی ، دروغ برای ضرورت مجاز است. “ضرورت” مفهومی از دادگاه است ، به این معنی که در شرایطی که خطر خطر و ضرر برای زندگی ، اموال ، افتخار و عزت افراد یا جامعه وجود دارد ، نیاز شدید ایجاد می کند. اگر حتماً بگویید که گفتن اشتباه فرزند شما دشوارتر است ، دروغ برای حفظ آرامش و شکم خانواده شما مجاز است. البته در صورت امکان ، سعی کنید در مورد اشتباه دخترتان با همسرتان صحبت کنید و به دنبال یک راه حل مشترک باشید. اگر باید دروغ بگویید ، هیچ گناهی برای شما نخواهد بود.

پاورقی:

1. ل ل ل ل ل ل ل ل ل ل ل ل ل ل ل ide ide ل ل يقُقُو ا الرّجُ ا مرأ مرأ مرأ مرأ مرأ مرأ مرأ مرأ مرأ و وَ ززوْجْج ززوْجْج ززوْجْج ززوْجْج ززوْجْج ززوْجْج ززوْجْج ززوْجْج ززوْجْج ززوْجْج ززوْجْج ززوْجْج ززوْجْج ززوْجْج ززوْجْج ززوْجْج ززوْجْج ززوْجْج ززوْجْج ززوْجْج ززوْجْج ززوْجْج ززوْجْج ززوْجْج ززوْجْج ززوْجْج ززوْجْج ززوْجْج ززوْجْج ززوْجْج ززوْجْج ززوْجْج ززوْجْج ززوْجْج ززوْجْج ززوْجْج ززوْجْج ززوْجْج ززوْجْج ززوْجْج ززوْجْج ززوْجْج ززوْجْج عامه منلسی، استولوژی