عجیب‌ترین نوع اعدام در دوران قاجار رخ می‌داد!/ عکس

تصویری که ثبت شده است، نشان می‌دهد یک مجرم که به اعدام توسط به توپ بستن محکوم شده است. در این تصویر، مجرم به توپ بسته شده و لحظاتی بعد توپ شلیک شده است. در دوران قاجاریه، مجازات اعدام با روش‌های مختلفی اجرا می‌شد؛ از جمله سر بریده، دار زدن با طناب و به توپ بستن مجرم.
بستن مجرمان به توپ اولین بار در دوران تفتیش عقاید و در پرتغال دیده شد. امپراتوری گورکان که روابط تجاری و دیپلماتیک گسترده ای با پرتغالی ها داشت از این روش برای مجازات جنایتکاران استفاده می کرد و ایرانیان نیز با بستن آنها به توپ در سراسر ایران همین کار را می کردند.

اعدام با توپ مخصوصاً برای راهزنان مورد استفاده قرار می گرفت. به گفته ناصرالدین شاه راهزنانی که امنیت راه ها را به هم می زدند باید به گونه ای اعدام می شدند که درس عبرتی برای دیگران باشد که هرگز درس عبرت نبود و راهزنی و راهزنی تا رونق هر روز بیشتر می شد. اقتصاد
اعدام با توپ راهی مناسب برای نشان دادن حاکمیت و اقتدار حاکمان بود. به همین دلیل در سراسر ایران به طور گسترده مورد استفاده قرار گرفت. چارلز جیمز ویل، پزشک انگلیسی ناصرالدین شاه، از بستن یک محکوم به توپ به دستور ظل السلطان در شیراز می نویسد: (محکوم) را به دهانه یکی از توپ های پودری بستند. توپ با قدم های سنگینش دست به سبیل آویزانش زد و سپس توپ را شلیک کرد اما متاسفانه نشد. با بررسی های بیشتر مشخص شد که هنوز با باروت پر نشده و به درستی ضرب و شتم نشده است. نتیجه این کار مدتی طول کشید. در این مدت، محکوم بیچاره همچنان با چشمانی نگران و گشاد شده به کار خود نگاه می کرد. از این فرصت استفاده کردم و نزد ظل السلطان رفتم و از او تقاضای عفو محکوم فقیر کردم. او متوجه منظورش شده بود. و بدون اینکه فرصتی برای حرف زدن به من بدهد شروع کرد به صحبت در مورد چیزهای دیگر برای گذران زمان که ناگهان صدای انفجار مهیبی را شنیدیم که علت آن قطعه قطعه شدن بدن محکوم بود.)

قبلا محکومین اغلب با پرداخت رشوه تلاش می‌کردند تا نوع مجازات خود را تغییر دهند یا در برخی موارد، به عفو همایونی دست یابند. اما بسیاری از مردم توانایی پرداخت رشوه را نداشتند و به اعدام محکوم می‌شدند، در حالی که فردی ثروتمند و متمول بسیار نادراً به این سرنوشت می‌رسید.

در گذشته، مشروطه با توپ بستن مجرمان به دلایلی کاملاً غیرانسانی به مجازات اعدام می‌رساند؛ اما پس از انقلاب، مشروطه به تدریج فعالیت‌های خود را متوقف کرد و این نوع مجازات نیز به شکلی کاملاً نافرجام و نامناسب شناخته شد.