این عضو شورای اسلامی ادامه داد: چرا برخی از این مستمری بگیران مشمول تعدیل تناسبی نشدند؟ چون مثلا حقوق یک کارمند معادل 10 میلیون تومان بوده، حقوق خودش 9 میلیون تومان است و این فرد نباید آن را می گرفت.
وی ادامه داد: چون دولت این اشتباه را انجام داد 32 میلیارد تومان پرداخت کرد و مابقی مبلغ 18 میلیارد تومان است که اگر 400 تا 500 هزار نفر را کم کنیم به حدود 2 میلیون و 300 هزار نفر می رسد، پس دولت نباید انجام دهد. این کار را با اشتباه خود ادامه دهید. این را هم نمایندگان مجلس و هم آقای قالیباف گفتند. آقای پورمحمدی رئیس سازمان برنامه و بودجه در مجلس گفت که تا پایان سال به هرکسی که کمک های نادرست کرده و قانون را اجرا کند یک میلیون تومان می دهیم.
وی با اشاره به اینکه قانون مشخص است، اکنون بی عدالتی وجود دارد و رئیس سازمان برنامه و بودجه نمی تواند وظایفی را به قوه مقننه تفویض کند، گفت: دولت باید قانون را اجرا کند، لایحه ارائه کند و اصلاحات را انجام دهد.
وی خاطرنشان کرد: نکته دیگر در مورد تعدیل تناسبی مستمری بگیران این است که دولت باید 130 هزار میلیارد تومان بدهی تامین اجتماعی را پرداخت کند و تامین اجتماعی تعدیل متناسب را اجرا می کند. اما دولت 500 هزار میلیارد تومان به سازمان تامین اجتماعی بدهکار است، ما آمدیم و 130 هزار میلیارد تومان برای واگذاری اموال، انحلال و اوراق بهادار تصویب کردیم و دست دولت را باز گذاشتیم که بخشی از بدهی خود را رها کند و تامین اجتماعی را معرفی کند. ایلانا
افزایش 90 درصدی حقوق بازنشستگان
یک فعال صنفی بازنشستگان کارگری گفت: محروم کردن مستمری بگیران تامین اجتماعی از منابع جبرانی ظلم خودش است، مالیات می دهیم اما پول خرج دیگران می شود!
مستمری بگیران اجتماعی در شرایط سختی قرار می گیرند. امید چندانی به اجرای تناسب در این صندوق نیست. در عین حال نگرانی ها در مورد سرنوشت شرکت های زیرمجموعه این صندوق افزایش یافته است. مدیران تامین اجتماعی و شستا از فروش برخی از این شرکت ها خبر داده اند. آیا شرکت هایی که بخشی از سرمایه تاریخی کارگران هستند به سادگی و بدون شفافیت و ارقام و آمار قانع کننده به فروش می رسند؟!
«خسرو رنجبری» از فعالان اتحادیه بازنشستگان تأمین اجتماعی در گفت وگو با خبرنگار ایلنا به تشریح دغدغه های مستمری بازنشستگان این صندوق پرداخته و موارد مهمی را پیشنهاد می کند که مدیران جدید تأمین اجتماعی باید به آن توجه کنند.
بازنشستگان پرداخت می کنند
رنجبر اولاً نسبت به تغییر نحوه پرداخت حقوق معترض است: «تأخیر در پرداخت حقوق (مستمری) مستمری بگیران به هیچ وجه قابل قبول نیست و هیچ عذری در این خصوص پذیرفته نخواهد شد. پاسخ مستمری بگیران این است که اگر مدیران مربوطه نتوانند منابع مالی برای پرداخت به موقع حقوق بازنشستگان را تامین کنند، باید استعفا داده و افراد توانمندتری جایگزین آنها شوند. در پرداخت مستمری ماهیانه مستمری بگیرانی که به یک سوم خط فقر می رسند نباید تاخیر داشته باشد، این عادلانه و عادلانه نیست.
او توضیح داد که بازنشستگان از همه طرف تحت فشار هستند. وی می افزاید: زمانی که نهادهای تامین اجتماعی قادر به تخصیص به موقع منابع برای پرداخت حقوق بازنشستگان نیستند. خواهشمند است به بانک رفاه کارکنان که زیر مجموعه بیمه اجتماعی است دستور دهید تا معوقات وام مستمری بگیران را به دلیل تاخیر در پرداخت مستمری لغو کند. این کمترین کاری است که می توانند انجام دهند.
رنگبری در ادامه اعتراض خود به عدم اجرای غرامت و نامشخص بودن زمان اجرای آن می گوید: با وجود گذشت پنج ماه از سال و تامین منابع مالی برای جبران خسارت از طریق افزایش یک درصدی مالیات بر ارزش افزوده که تخصیص داده می شود. تقریباً روی همه کالاها و خدمات و به طور منظم وارد صندوق دولتی می شود، چرا این قانون اجرا نمی شود و چرا بارها اعلام کرده اند که مستمری بگیران کارمند باید این یک درصد را پرداخت کنند، اما وجوه حاصل از آن فقط برای بازنشستگان کشوری در نظر گرفته شده است؟
به نظر وی محروم کردن مستمری بگیران تامین اجتماعی از منابع جبرانی ظلم خاصی است: ما مالیات می دهیم اما پول خرج دیگران می شود!
رنجبری افزود: احتمال فروش شرکت های شستا دغدغه سایر کارگران بازنشسته است و به گفته آقای عارف نوروزی مدیرعامل شستا قرار است 58 شرکت زیان ده به فروش برسد. در این زمینه چندین سؤال مطرح می شود؛ سودآوری شرکت های شستا و این 58 شرکت و ترازنامه مالی آنها چقدر است؟ چرا به صاحبان اصلی خود یعنی کارمندان شاغل و بازنشسته گزارش مالی دقیق و شفاف ارائه نمی کنند؟ چرا این شرکت های فرضی سودآور نیستند؟ آیا وقتی آنها را از دولت دریافت کردند، متحیر شدند؟ اگر چنین است چرا اینها را به جای خواسته هایشان پذیرفته اند؟
وی ادامه می دهد: این 58 شرکت چگونه به فروش می رسند، با چه قیمتی و با چه مکانیزمی فروخته می شوند و پول حاصل از فروش این 58 شرکت را چگونه خرج می کنند؟
این فعال بازنشسته صنفی می افزاید: چرا در زمان خرید یا انحلال شرکت زیان ده هپکو و یا انحلال این گونه شرکت ها به جای بدهی ملی، خبری از تزریق نقدینگی نبود؟ آیا چنین شرکت هایی با تزریق پول بیمه شده به سوددهی رسیده اند و اکنون دوباره با قیمت مناسب به فروش می رسند؟
وی با تاکید بر اینکه «باید از خود پرسید که قصد مدیران از دستکاری اموال سازمان تامین اجتماعی که بین نسلی است و متعلق به همه کارگران و مستمری بگیران است چیست؟ قطعاً با ورشکستگی روبرو می شوند. آیا سود شرکت های شستا نباید نصیب بیمه شدگان شود؟ زیرا از کجا و با چه منابع مالی می توانند پرداخت مستمری بازنشستگان را تامین کنند؟!