هیچ سیاره دیگری به جز زمین “آتش” ندارد.

تعامل اولیه انسان با آتش ممکن است به اجداد ما کمک کرده باشد تا تفاوت بین هوش خود و حیوانات را درک کنند.

به گزارش ایسنا، آتش نه تنها زندگی انسان ها را تغییر داده است بلکه بر رشد گیاهان، حشرات و حیوانات نیز تاثیر گذاشته است.

تغییرات آب و هوایی باعث شده است که آتش سوزی های جنگلی بیش از هر زمان دیگری مکرر و خطرناک باشد و اکوسیستم ها را تغییر دهد.

آتش احتمالا اولین فناوری کشف شده توسط بشر است. مانند امروز، مردم باستان از آتش برای پختن غذا، دیدن در تاریکی و دفع خطرات مختلف مانند دفع شکارچیان استفاده می کردند.

شواهد تاریخی نشان می دهد که انسان ها احتمالاً برای اولین بار در حدود 1.5 میلیون سال پیش شروع به استفاده از آتش کردند یکی این یکی از معدود اکتشافات باستانی است که امروزه نیز از اهمیت یکسانی برخوردار است.

شگفت انگیزتر این است که زمین تنها سیاره ای است که محیطی مناسب برای ایجاد آتش دارد.

چه چیزی باعث می شود زمین تنها سیاره دارای آتش باشد؟

هیچ سیاره دیگری در جهان آتش ندارد، حتی خورشید. به نظر می رسد خورشید یک توپ درخشان از آتش است. با این حال، آنچه می بینیم آتش واقعی نیست، بلکه یک واکنش اتمی است که مقادیر زیادی نور و گرما تولید می کند و ظاهر آتشین خود را به خورشید می بخشد.

درباره گدازه های آتشفشان های سیارات دیگر چطور؟ آنها آتش نمی زنند؟ زهره و آیو (قمر مشتری) آتشفشان های فعالی دارند، اما گدازه ای که از این آتشفشان ها فوران می کند با آتش همراه نیست.

آتش ناشی از وجود سه عامل است: اکسیژن مولکولی (O2)، گرما و سوخت که به آن “مثلث آتش” می گویند. بدون وجود یکی از این مواد به مقدار کافی، آتش سوزی نمی تواند رخ دهد.

سیاراتی مانند زهره در منظومه شمسی ما وجود دارند که جو آنها حاوی مقادیر کمی اکسیژن است و حتی برخی از آنها مانند عطارد علاوه بر اکسیژن گرما نیز دارند.

چیزی که از آتش گرفتن این سیارات جلوگیری می کند این است که اکسیژن موجود در جو آنها به راحتی برای احتراق در دسترس نیست. علاوه بر این، همه این سیارات فاقد سوخت لازم برای حفظ آتش هستند، که در زمین از تجزیه مواد آلی ناشی می شود.

زمین هر سه عنصر را در نسبت های مناسب در دما و فشار مناسب دارد و این تنها سیاره ای است که قادر به ایجاد و حفظ آتش است.

تأثیر آتش بر بشریت

از زمین به عنوان «سیاره آبی» نیز یاد می شود و در مورد نقش آب در شکل دادن به حیات روی زمین بسیار گفته شده است، اما شاید کمتر در مورد نقش آتش، به ویژه روشی که آتش بر زندگی انسان تأثیر می گذارد، بحث شده است.

به عنوان مثال، برخی از کارشناسان معتقدند تعامل انسان با آتش اولین شاخص هوش انسان است. این به این دلیل است که گونه های قبلی هومو ساپینس تفاوت های رفتاری کمی با سایر حیوانات داشتند.

توانایی منحصر به فرد در تعامل با آتش ممکن است به اجداد انسان اجازه دهد متفاوت از سایر حیوانات زندگی کنند.

علاوه بر این، آتش ممکن است با کاهش مرگ و میر ناشی از هوای سرد، حملات شکارچیان و مسمومیت غذایی ناشی از غذاهای نپخته که حاوی عوامل بیماری زا هستند، به رشد جمعیت اولیه انسان کمک کرده باشد.

چارلز داروین معتقد بود که آتش و زبان مهمترین اکتشافات بشریت هستند.

باستان شناس کاترین مک دونالد از دانشگاه لیدن در مطالعه خود در مورد آتش سوزی می گوید: “آتش برای مدت طولانی مهم ترین نوآوری در فناوری بشر بوده است، اگر نگوییم مهم ترین.” یکی این یکی از پایه های موفقیت تکاملی بشر، از جمله توزیع گسترده ما و کنترل سازگاری های بعدی در نظر گرفته می شود.

آتش همچنین به انسان این امکان را می دهد که در محیط های سرد غیر قابل تحمل کاوش کرده و زنده بماند.

به عنوان مثال، اینویت ها (اسکیموهای کانادا و گرینلند) برای گرم نگه داشتن در دمای سرد قطب شمال و ذوب یخ برای تامین آب آشامیدنی به آتش متکی هستند. برای سوخت، آن‌ها چربی فوک (لایه ضخیم و عایق چربی موجود در زیر پوست حیوانات دریایی) را می‌سوزانند و از آن به عنوان منبع سوخت لامپ‌ها استفاده می‌کنند و گرما و نور را در محیط یخی خود فراهم می‌کنند.

حتی امروزه نیز آتش بخش مهمی از زندگی ماست و برای پختن غذا از آن استفاده می شود. بیشتر برقی که ما استفاده می کنیم از سوختن سوخت می آید و بسیاری از صنایع مانند مواد شیمیایی و فلزات نیز از آتش یا انرژی حاصل از سوزاندن سوخت استفاده می کنند.

آتش همچنین بخش مهمی از بسیاری از فرهنگ ها و سنت ها است. جشن هایی مانند آتش بازی بدون آتش غیر قابل تصور است.

زندگی روی زمین چگونه از آتش پدید آمد؟

اثرات آتش فقط به انسان محدود نمی شود. بسیاری از مطالعات نشان می‌دهند که آتش‌سوزی‌ها، به‌ویژه آتش‌سوزی جنگل‌ها، نقش مهمی در پیدایش حیات بر روی زمین داشته‌اند.

به عنوان مثال، ساواناها در آفریقا و دیگر مراتع وجود خود را مدیون آتش سوزی های دوره ای در گذشته هستند. زیرا اگر آتش نبود، علفزارها تبدیل به جنگل می شدند.

آتش همچنین در چرخه زندگی گیاهان مختلف نقش دارد. یکی یکی از رایج ترین گونه های درختچه ای کالیفرنیا، Arctostaphylos sensitiva که درختچه چاپارال کالیفرنیا نیز نامیده می شود، برای بازسازی به آتش نیاز دارد.

Willis L. Jepson، گیاه شناس برجسته در یکی از مطالعات وی به نظر می رسد که این درختچه 5 یا 6 سال پس از آتش سوزی در محل سوخته میوه می دهد. این گیاه با فواصل کوتاه آتش سازگار است و یک درختچه واقعی وابسته به آتش است.

بسیاری از گیاهان محبوب دیگر که بین 90 تا 350 میلیون سال پیش منشأ گرفته اند، مانند درختان مخروطی مانند کاج، سرو و اکالیپتوس، همچنین سازگاری های تکاملی مرتبط با آتش مانند پوست مقاوم در برابر آتش دارند که به آنها اجازه می دهد در محیط های مستعد آتش رشد کنند و تولید مثل کنند. . می دهد

به عنوان مثال، دانه های گیاه بانکسیا در پوسته های چوبی سختی قرار دارند که تنها زمانی باز می شوند که در معرض گرمای آتش باشند.

آتش همچنین بر زندگی اولیه، توزیع و سازگاری حشرات تأثیر گذاشته است. کولئوپترهای بوپرستید در مناطق سوخته جفت می شوند و از اندام های حسی که قادر به تشخیص فعالیت مادون قرمز هستند استفاده می کنند.

این سوسک‌ها ممکن است در زمانی تکامل یافته باشند که آتش‌سوزی‌های جنگلی رایج بود و فشاری تکاملی ایجاد کرد که آنها را مجبور کرد این سازگاری را برای زنده ماندن ایجاد کنند.

از سوی دیگر، پستانداران و پرندگان تمایل به نشان دادن رفتار مخالف دارند. بر اساس یک مطالعه اخیر، جمعیت آنها در مناطقی که کمتر یا بدون آتش سوزی وجود دارد، افزایش یافته است.

محققان این مطالعه می گویند: شواهد موجود نشان می دهد که جوامع پستانداران کوچک به آتش پاسخ منفی می دهند. مناطق سوخته منابع پوشش گیاهی (مانند غذا و سرپناه) را کاهش داده و منجر به تسلط یک گونه و کاهش وقوع و فراوانی گونه های دیگر می شود.

تغییر در پوشش گیاهی و ساختار گیاه پس از آتش سوزی نیز می تواند بازگشت پرندگان را حتی ده سال پس از آتش سوزی دشوار کند.

آتش و آینده

حتی با نادیده گرفتن نقش آتش در تکامل گیاهان و جانوران، بسیاری از عوامل دیگر مربوط به وجود و بقای حیات روی زمین تحت تأثیر آتش هستند.

اکسیژن یکی یکی از آن عوامل است. تقریباً 21 درصد جو زمین از اکسیژن تشکیل شده است و وجود آن برای بقای بیشتر موجودات زنده روی زمین ضروری است.

با این حال، بسیاری از مردم نمی دانند که اگر غلظت اکسیژن به 30 یا 40 درصد افزایش یابد، جنگل ها و در نتیجه تمام اشکال زندگی که به آنها وابسته هستند، ممکن است وجود نداشته باشند.

اکسیژن بیش از حد منجر به بروز سمیت اکسیژن در انسان و حیوانات و همچنین اختلال در عملکرد تنفسی، فشار فیزیولوژیکی در گیاهان و افزایش فرکانس آتش می شود.

اما چه چیزی سطح اکسیژن را در هر محیطی کنترل می کند؟ مطالعات نشان می‌دهد که اکسیژن اتمسفر توسط آتش تنظیم می‌شود و احتمال آتش‌سوزی در محیط‌هایی با سطوح غیرعادی اکسیژن بالا بیشتر است.

محققان دریافتند که فراوانی و شدت بالای آتش سوزی با سرکوب رشد گیاهان و تولید زیست توده در خشکی، اکسیژن اتمسفر را تنظیم می کند، به این معنی که مواد آلی کمتری برای ترسیب کربن هم در خشکی و هم از طریق حمل و نقل به دریا در دسترس است.

لورتا میکلی محقق ارشد دانشگاه هاروارد ضمن تشریح ارتباط بین تغییرات آب و هوایی، آتش سوزی و آتش سوزی های جنگلی گفت: با این حال، تغییرات آب و هوایی بر فعالیت آتش سوزی در خشکی و افزایش تعداد آتش سوزی های بزرگ تأثیر می گذارد.

وی افزود: با تغییر آب و هوا و آب و هوا، دو اتفاق می تواند بیفتد که تعادل کربن را مختل کند. اول، آتش سوزی در مناطق شمالی تشدید می شود و به دلیل گرمای شدید، پوشش گیاهی که برای هزاران سال کربن ذخیره کرده است، می تواند شروع به سوزاندن کند و مقادیر زیادی کربن در هوا آزاد کند.

غلاف یک توده متراکم قهوه ای تا سیاه از خزه ها و گیاهان ناقص تجزیه شده است. این گیاه بیشتر در کشورهای بسیار مرطوب و همچنین در مناطق معتدل و سرد جهان رشد می کند و از جمله به عنوان سوخت استفاده می شود. از دیگر کاربردهای گیاهان می توان به خاک گلدان، خاک برای محصولات خاص، درمان پوست با اسید هیومیک موجود در آن، تولید مواد سبک و گرم و فیلترهای آکواریوم اشاره کرد.

نهال ها را می توان به عنوان اولین مرحله تشکیل لیگنیت در نظر گرفت.

افزایش دمای جهانی، آلودگی و خشکی محیط زیست منجر به رویدادهای جدی، بلندمدت و فاجعه بارتر از هر زمان دیگری شده است.

قبل از اینکه خیلی دیر شود، باید بدانیم که آتش، که بسیاری از جنبه های اکولوژی زمین را تنظیم می کند، همچنین می تواند همه چیز را به خاکستر تبدیل کند و باعث عدم تعادل عظیم شود.