هوش مصنوعی نوید زندگی برای بیماران دیابتی را داد

در حال حاضر، سیستم های هوش مصنوعی در مراقبت های بهداشتی برای تشخیص بیماری، کشف و توسعه دارو، نظارت بر سلامت و تحقیقات پزشکی استفاده می شود.

به گزارش ایسنا، این فناوری به ویژه در مراقبت از دیابت امیدوارکننده است و ابعاد جدیدی از خودمراقبتی بیمار، تصمیم گیری سریع و مطمئن و استفاده بهینه از منابع را گشوده است.

موسسات مختلف در سراسر جهان پتانسیل هوش مصنوعی را برای حمایت از بیماران دیابتی و کمک به آنها در مدیریت سلامت خود تشخیص داده و پذیرفته اند. برای مثال، موسسه ملی تحقیقات بهداشت و مراقبت (NIHR) به توسعه برنامه ROMI کمک مالی کرد. این برنامه یک سیستم مکالمه هوش مصنوعی پیشرفته است که برای حمایت از بیماران دیابتی نوع 2 طراحی شده است.

طبق گزارش فدراسیون بین المللی دیابت (IDF)، 10.5 درصد از جمعیت بزرگسال (20 تا 79 سال) از دیابت رنج می برند که 540 میلیون نفر در سراسر جهان است.

به طور خاص، تخمین زده می شود که حدود 5 میلیون نفر در بریتانیا به دیابت مبتلا هستند و تعداد بیشتری از افراد قبل از سن 40 سالگی به دیابت نوع 2 مبتلا می شوند. واضح است که بیماری متابولیک مزمن با سرعت نگران کننده ای در حال افزایش است و بر اهمیت آموزش خود در مورد مراقبت از دیابت و به روز ماندن در مورد آخرین نوآوری ها تأکید می کند. یکی از نوآوری هایی که سزاوار توجه همگان است، استفاده از هوش مصنوعی (AI) در مدیریت دیابت و تاثیر آن بر مراقبت دقیق مبتنی بر داده است.

ابزارهای هوش مصنوعی روش پیشگیری، تشخیص و درمان دیابت را از پیش‌بینی خطر جمعیت دیابتی تا خود مدیریتی بیمار متحول کرده است. در واقع، هوش مصنوعی انقلابی در مراقبت از دیابت و بهبود کیفیت زندگی است. استفاده از هوش مصنوعی در استفاده از انسولین و پایش مداوم قند خون منجر به تغییرات سریع و قابل توجهی در درمان دیابت می شود.

افراد مبتلا به دیابت نوع 1 از دوران کودکی و در طول زندگی خود برای خوردن انسولین مصرف می کنند. انسولین باید حداقل چهار بار در روز تجویز شود و مدیریت دیابت می تواند یک چالش مادام العمر باشد.

به گفته پروفسور فیلیس مین جونز، رئیس بخش غدد درون ریز و دیابت کودکان در دانشگاه پزشکی کوجائلی ترکیه، با معرفی سیستم های هوش مصنوعی که از لوزالمعده تقلید می کنند، روزهایی آغاز شده است که بیماران دیگر مجبور نیستند به دیابت خود فکر کنند. . حسگرها و پمپ های مجهز به هوش مصنوعی به طور مداوم قند خون بیماران را کنترل می کنند، به طور خودکار دوز انسولین را تنظیم می کنند و کیفیت زندگی بیماران را بهبود می بخشند.

جونز گفت که بیماران و خانواده‌هایشان باید بدانند چگونه دیابت را مدیریت کنند، زیرا آنها همیشه یک پزشک یا پرستار در کنار خود نخواهند داشت، بنابراین دیابتی‌ها به اندازه بسیاری از متخصصان پزشکی درباره مدیریت بیماری اطلاعات دارند.

وی تصریح کرد: قبل از کشف انسولین، امید به زندگی بیماران دیابتی نوع یک بسیار کوتاه بود و با وجود این کشف، کنترل 24 ساعته با اندازه گیری قند خون در انگشتان دست و چهار بار تزریق انسولین همچنان چالش برانگیز است.

ما از هوش مصنوعی برای صحبت با حسگرها و پمپ ها استفاده می کنیم

جونز به دومین نقطه عطف پس از کشف انسولین اشاره کرد، ظهور سیستم های نظارت مستمر قند خون و تحویل مداوم انسولین. وی گفت: اکنون سیستم هایی وجود دارد که هر پنج دقیقه یکبار قند خون را از مایع بافتی اندازه گیری می کنند. اینها سیستم هایی به اندازه سکه هستند که ما روی سطح پوست بازو، معده یا سایر قسمت های بدن اعمال می کنیم. یک کانول کوچک (لوله ای انعطاف پذیر با دو سر باز) که زیر پوست می رود.

کانولا قند خون را در مایع بینابینی به دقت اندازه گیری می کند و نشان می دهد که آیا قند خون در نیم ساعت آینده افزایش می یابد یا کاهش می یابد، چقدر بالا می رود یا کاهش می یابد و آیا ثابت می ماند. این یک پیشرفت قابل توجه است و تفاوت قابل توجهی بین نیش زدن انگشت برای اندازه گیری قند خون و نظارت بر قند خون با یک سنسور وجود دارد.

جونز همچنین فاش کرد که در سال‌های اخیر، پمپ‌های بدون مخزن پدیدار شده‌اند که به طور مداوم انسولین را تحویل می‌دهند و ارتباط بین این دستگاه‌ها با استفاده از هوش مصنوعی در برنامه‌ای برقرار می‌شود که حسگر و پمپ را به هم متصل می‌کند.

جونز گفت: «سیستم‌های تحویل مداوم انسولین زمانی که انتظار می‌رود قند خون کاهش یابد به دلیل تمایل به افزایش یا کاهش، تحویل انسولین را متوقف می‌کند. اگر بعد از خوردن غذا قند خون افزایش یابد، با تزریق دوزهای کوچک انسولین، قند خون را متعادل می کنند.

حسگر و پمپ انسولین با استفاده از هوش مصنوعی ارتباط برقرار می‌کنند و اطمینان می‌دهند که قند خون در محدوده هدف باقی می‌ماند. به نظر من این دومین نقطه عطف در درمان دیابت پس از کشف انسولین است. با ورود هوش مصنوعی در تمامی زمینه ها به ویژه در استفاده مداوم از انسولین و پایش قند خون، تغییرات بسیار سریع و شگرفی در درمان دیابت ایجاد خواهد شد.

یک سنسور بسازید و با پمپ پانکراس مصنوعی صحبت کنید

جونز تاکید کرد که بیماران می خواهند زندگی خود را بدون فکر کردن به دیابت زندگی کنند. در عوض، باید دیابت را با مغز خود مدیریت کنید. شما باید مدام به این چیزها فکر کنید. اگر این را بخورم چند کربوهیدرات دریافت خواهم کرد؟ چه مقدار انسولین باید برای کاهش قند خون تولید کنم؟ فعالیت چگونه بر این امر تأثیر می گذارد؟ با این حال، این سیستم‌ها با استفاده از هوش مصنوعی، افراد دیابتی را شناسایی کرده و به آن‌ها اجازه می‌دهند بدون فکر کردن بیش از حد به بیماری‌شان، به فعالیت‌های روزانه خود ادامه دهند و فرصتی برای یک زندگی سالم فراهم کنند.

جونز گفت که با هوش مصنوعی، روزهایی که بیماران دیگر به دیابت خود فکر نمی کنند آغاز شده است و حتی از سال گذشته تا امسال، خیلی چیزها تغییر کرده است.

وی افزود: برای اینکه حسگر و پمپ حرف بزنند، در واقع یک پانکراس مصنوعی ایجاد شد. ساختن سنسور و پمپ یک سیستم بسته در واقع به معنای استفاده از لوزالمعده مصنوعی در سطح پوست است.

این استاد دانشگاه تصریح کرد: برای استفاده گسترده از این سیستم ها باید موانع اقتصادی برطرف شود و کودکان دیابتی با استفاده از پمپ ها و حسگرها می توانند عمر بسیار سالم و طولانی تری داشته باشند.

منابع

insujet.com

www.aa.com