محققانی که قبلاً اولین مدلهای کشت سلولی سه بعدی بیماری آلزایمر را توسعه داده بودند و دو علامت اصلی این بیماری یعنی تولید رسوبات آمیلوئید بتا و به دنبال آن درهمتنیدگی تاو را نشان داده بودند، اکنون از مدلهای خود برای بررسی تأثیر هورمون عضلانی ناشی از ورزش استفاده میکنند. . من از آیریزین بتا آمیلوئید در پاتولوژی استفاده کردم.
به گزارش ایسنا به نقل از مدیکال اکسپرس، گروهی از محققان به سرپرستی بیمارستان عمومی ماساچوست به نتایج امیدوارکننده ای دست یافته اند که نشان می دهد درمان های مبتنی بر آیریزین می توانند به مبارزه با آلزایمر کمک کنند.
نشان داده شده است که فعالیت بدنی رسوبات بتا آمیلوئید را در مدلهای مختلف موش مبتلا به آلزایمر کاهش میدهد، اما مکانیسمهای زیربنایی این امر همچنان یک راز باقی مانده است.
ورزش سطوح گردشی هورمون مشتق از ماهیچه ایریزین را افزایش می دهد که متابولیسم گلوکز و لیپید را در بافت چربی تنظیم می کند و با تسریع قهوه ای شدن بافت چربی سفید، مصرف انرژی را افزایش می دهد.
مطالعات نشان داده است که ایریزین در مغز انسان و موش وجود دارد و سطح آن در بیماران آلزایمر و مدل موش های این بیماری کاهش می یابد.
برای آزمایش اینکه آیا ایریزین نقش علّی در رابطه بین ورزش و کاهش آمیلوئید بتا دارد یا خیر، دکتر. Se-Hun Choi و Yoon-Hee Kim به همراه سایر همکاران محقق این مورد را آزمایش کردند. کاربرد سه بعد هورمونی بیماری آلزایمر در مدل کشت سلولی.
چوی میگوید: «در ابتدا متوجه شدیم که درمان با ایریسین منجر به کاهش قابلتوجه در آسیبشناسی بتا آمیلوئید میشود، سپس نشان دادیم که این اثر آیریزین با افزایش فعالیت نپریلیزین به دلیل افزایش سطح نپریلیزین مرتبط است. از سلول های مغزی به نام آستروسیت ترشح می شود. Neprilysin، آنزیمی که آمیلوئید بتا را تجزیه میکند، در مغز موشهای آلزایمر که در معرض ورزش یا سایر شرایطی که آمیلوئید بتا را کاهش میدهند، افزایش یافت.
محققان جزئیات بیشتری در مورد مکانیسم های مرتبط با کاهش سطح بتا آمیلوئید توسط ایریسین کشف کرده اند. به عنوان مثال، آن ها اینتگرین ها (پروتئین های سطح سلول) آلفا و بتا 5 را به عنوان گیرنده هایی که سلول ها را تحریک می کنند تا سطح نپری لیزین را با اتصال irisin به آستروسیت ها افزایش دهند، شناسایی کردند.
آنها همچنین کشف کردند که اتصال irisin به این گیرنده مسیرهای سیگنال دهی شامل دو پروتئین کلیدی را کاهش می دهد. کاهش این مسیر برای افزایش ناشی از irisin در neprilysin حیاتی بود.
نتایج تحقیقات قبلی نشان داده است که آیریزین تزریق شده به جریان خون در موش ها می تواند به مغز برسد و به طور بالقوه به عنوان یک درمان مفید باشد.
محقق ارشد این مطالعه و مدیر واحد تحقیقات ژنتیک و پیری، دکتر. رودلف تانزی گفت: یافتههای ما نشان میدهد که ایریزین واسطه اصلی افزایش ناشی از ورزش در سطوح نپریلیزین است که منجر به کاهش بار آمیلوئید بتا میشود و نشان میدهد که هدف از آن برای پیشگیری و درمان بیماری آلزایمر با ارائه یک مسیر هدف جدید است. یافته های این مطالعه در مجله Neuron منتشر شد.