روزنامه میهن نوشت:
6 مارس سالگرد قتل سعید هاجاریان است. در آن روزها ، در آخرین روزهای زمستان ، وی مشاور سیاسی رئیس جمهور وقت و عضو شورای شهر تهران بود ، توپ که روزنامه ها مغز اصلاحات را در عناوین خود توصیف می کردند.
اگرچه این توپ حکاکی ها را به شکلی معجزه آسا نکشید ، اما وقتی هواداران و حامیان مالی می خواستند قتل کنند ، روی زمین افتاد. با این حال ، هجری ها خود را مغز اصلاحات نمی دانستند. اما پنج سال بعد ، باید تیراندازی خونین گفته شود که روز اصلاحات هرگز قبل از 1 نیست اسفند ۱۳۷۷ برنگردید.
گویی اصلاحات متعاقباً همان خود حاجیان را داشته است. شستشوی مغز ، اما هنوز هم ایده ها و تحلیل ها دارد. اما به یک زبان برش داده و گاهی نامناسب و با بدن ضعیف برای ادامه و ادامه. به نظر می رسد که اصلاحات دارای ایده ها و برنامه هایی برای هدایت کشور و به دست آوردن دانش و تجربه کلی توسعه دهندگان در برنامه پنج ساله چهارم است. اما آنقدر مورد اصابت قرار گرفت و نفوذ و قدرت خود را از دست داد که دیگران آمدند و نقشه چهارم را ترک کردند.
هاجاریان نیز پنج سال بعد روح پویا و آرمان گرایانه دارند. اما ایده های او ، مانند بسیاری از نخبگان ، نظریه پردازان و روشنفکران دیگر ، راهی برای راهرو قدرت پیدا نمی کند و ملت مالکیت و ملت را باز نمی کند.
در مقابل ، جریان ها و نیروهای هواداران و همکاران این ترور اسفند آنها چنان قدرتمند بودند که حتی وقتی انتخابات را از دست ندهند ، همچنان در خیابان و در خیابان ها و پارلمان و دولت در کمتر از هفت ماه و ژنرال های آن لرزیدند. یکی‌یکی و دوتادوتا کار را فرض می کند.
در چنین شرایطی ، حاجرانیان دو روز این حمله را تا سالگرد سالگرد با عنوان منتشر کردند: جنبش های ضد سیستم ؛ یک یادداشت که ، اگرچه به طور مستقیم در سالگرد ترور وی نیست. اما با یک درک متعالی با یک رویداد اسفند این ارتباط برقرار شد ، و پس از آن او روندی را دید كه بیش از پنج سال خشونت افراطی و توجیه شده ، یك جنبش ضد سیستم از یك جنبش ضد سیستم علیه دولت و روزنامه نگاران و جنبش اصلاحات ترویج شد و ایران و سیستم در نتیجه آن به سطح بین المللی.
سرانجام ، سالگرد قتل حاجاریان می رسد که مصاحبه عجیب و غریب محسن رافیقدوست در مورد فعالیت در خارج از کشور و قتل مخالفان و روشنفکران به یک بازتاب جهانی تبدیل شده و باعث تعجب ناظران شده است. مصاحبه ای که ابعاد و قدرت جریان ضد سیستم را نشان می دهد ، و در شرایط فعلی به نظر می رسد که اهداف استرس زا و منزوی را در برابر سیاست خارجی دولت در حداکثر فشار دنبال می کند.
در چنین شرایطی ، حاجرانیان ابراز نگرانی در مورد ادامه مسیری که ایران خود را در برابر کل سیستم جهانی تعریف می کند یا کشور را نشان می دهد ، و با تلاش برای تحقق رویاهای ضد سیستم خود ، راه دیگری وجود ندارد. همان اتفاقی که در دو شکل مختلف برای قدرتهای جهانی رخ داد. او چین را به اردوگاه آورد و اتحاد جماهیر شوروی را به صخره آورد.
امروز هاجرانیان ، پنج سال پس از روزی که نظریه “چاپ از پایین ، مذاکره در مورد” در روابط داخلی ، منجر به کره ای شد که روی اسلحه او بود. وی هشدار می دهد و نگران است که ادامه مسیر ضد سیستم در عرصه جهانی منجر به “کاهش ظرفیت مذاکره ایران” شود. این هشدار را برای دیدن اینکه آیا جایی برای شنیدن بین تهدیدهای خارجی و رویکردهای رادیکال داخلی وجود دارد ، پوشیده است؟
خلاصه توسط حاجاریان
هاجاریان ، قبل از یادداشت جنبش ضد سیستم ، که دیروز در وب سایت ماشقنو منتشر شد (که نشان دهنده تجزیه و تحلیل برخی از نظریه پردازان دموکراتیک است) ، در یک یادداشت متفاوت نوشت: شاید یک دولت در نظم جهانی ضد سیستم و حتی در پرچمدار جنبش های ضد سیستم تعریف شده باشد. سیستم ضد سیستم ابتدا در نوعی نظم و ثبات [و انسجام] آنها آمدند و سپس پروژه ضد سیستم خود را دور انداختند.
وی در یادداشت جدید خود طبق یک برنامه مقدماتی تاریخی ، می نویسد: “پس از سالها در سیاست ، روابط و حقوق بین الملل و البته اقتصاد جهانی ، کشورها اکنون خود را با وجود یک سیستم جهانی استعفا داده اند. این سیستم که به نام و صفت است ، دارای خواص خاص خود و پویایی آن است.
هاجاریان در بخش دیگری از یادداشت خود می نویسد: شاید دپارتمانی که در چین اتفاق افتاده است ، می تواند بر این سیستم جهانی غلبه کند. در چین ، املاک و بازار در ابتدا تحت کنترل دولت بودند. بخشی از این ملک در طی یک فرآیند خصوصی سازی شد و در سطح رقابت مسابقات برگزار شد. به عنوان مثال ، شهروندان چینی (عمدتا مصرف کنندگان) توانستند کالاها را در مرز بین هنگ کنگ بفروشند و درآمد خود را بدست آورند. این روند در زمان دنگیاپینگ عمیق تر و عمیق تر شد ، که منجر به ایده سوسیالیسم بازار شد. ایده ای که هنوز هم به عنوان یک کشور در نظر گرفته می شود ، اما به قیمت اعتقاد دارد نبود و کار را به بازار بیاورید.
این روند تا کنون به رسمیت شناخته شده و عینی پیش رفت. بنابراین پوسته کمونیست چین باقی مانده است ، اما مغز سرمایه داری جایگزین شد. این امر به خواص سیستم سرمایه داری و آموزش آن ادامه می یابد ، که مبتنی بر احترام به خاصیت است و می نویسد: این سیستم یا به عبارت دیگر چندین ویژگی دیگر دارد. این اولین ویژگی کاهش بود. این بدان معناست که نیروی کار فقط از طریق دانش تخصصی ، خدمات و عملکرد آن تسلیم شده است. ویژگی دوم دولت چابک و حداقل بود. در حقیقت ، دولت فقط در مواردی بود که بخش خصوصی نتوانست. درمان هایی مانند درمان (به ویژه بیماریهای مسری و نافذ و بیماریهای غیرقابل تحمل) ، امنیت ، زندان و نمونه های بعدی مانند فعالیت در جو و در زمینه پرتابه ها و ماهواره ها و غیره. ایده یک دولت کوچک و مینیمالیستی البته به حدی رسیده است که برخی از الزامات دولت قرار گرفته است. نوعی حالت دولتی که پوشش آن حفظ مواد ، تجمع و سود و از بین بردن آرد سوخاری های اضافی است. در این میان ، شکاف ها را می توان در ماهیت آنها نیز تأکید کرد و بیشتر منعکس شد. به عنوان مثال ، حرکات درون سیستم جهانی باید عادت نامیده شود. به عنوان مثال ، گرین الزامات محیط زیست و سرمایه نسل های آینده را ایجاد کرده است که با مزیت سیستم جهانی مغایرت دارد. یا به طور مداوم مهاجرت ، بهداشت ، دستورالعمل های رفاهی ، آموزش و غیره ، که بعضاً به دلیل سودآوری و گاهی اوقات کمیسیون دولت ها و احزاب فراموش می شوند.
حاجاریان می افزاید: “اکنون این سؤال وجود دارد که چگونه این سیستم جهانی در معرض ضد ضربه آن ، یعنی حرکات ضد سیستم قرار گرفته است.” برای پاسخ به این سؤال ، مناسب است که Radical Anti -Semi -semi -semi -semi -semi -semi -semi را شروع کنید و به چریک ها نگاه کنیم. Chegora یک نمونه قابل توجه است.
او برای مبارزه با سرمایه داری به بولیوی رفت و توسط سیستم جهانی سرکوب شد. اما سرکوب نقطه پایانی قرار گرفتن در معرض Che Guevara نبودبشر سیستم جهانی به سرعت حداکثر منطق سود را فعال کرد و اندازه بزرگی از نام و تصویر مرد پالادین را به شکل جدیدی از بهره برداری از پیراهن و کلاه به نام و به تصویر مرد پالادین تولید و به بازار عرضه کرد و بابی بیشتر برای سود و سود باز کرد. در مثال دیگر ، می توانید به آنچه در اتحاد جماهیر شوروی است توجه کنید.
اتحاد جماهیر شوروی ، ویژگی های سیستم جهانی که تعیین شده بود- نامناسب بود و در برخی موارد بدون همان و آنچه در این سیستم اتفاق می افتد ممنوع بود. به عنوان مثال ، در این جمله ، “رقابت” اساساً معنی نداشت ، اگرچه فعالیت باندها برای به حداکثر رساندن سود و غارت در دستور کار الیگار قرار داشت.
علاوه بر این ، هیچ تخصص محلی از اعراب وجود نداشت و عنصر وفاداری و تولید مثل ایدئولوژی بود که نقش اساسی در شکل گیری و فعالیت سیستم اداری سیاسی داشت. موجودی به نام Nomklator این وضعیت را توصیف می کند. وضعیتی که چرخه نخبگان و فعالیت افراد و آدم ربایی آنها را مسدود کرده بود ، محدود به تأیید حزب کمونیست بود. وضعیت سرمایه اجتماعی در اتحاد جماهیر شوروی و اختلال جامعه نیز تأیید می کند که سیستم سیاسی و ایدئولوژیک با سیستم جهانی سازگار است. از این گذشته ، این مکانیسم در لحظه ای که تحقق وضع موجود ادامه یافت ، فرو ریخت.
براساس این نمونه های بین المللی ، وی در معرض قرار گرفتن در معرض ایران در سیستم بین المللی قرار می گیرد و می نویسد: بررسی تاریخ ایران در رابط بحث نشان می دهد که پرونده سیستم جهانی در کشور ما توسط مؤلفه های جغرافیایی باز یا تحمیل شده است. ما این را در سفارش/پذیرش برخی از قراردادهای تاریخی و همچنین قدرتهای تثبیت کننده/متحرک ، به ویژه در سالهای مانند 1 و 2 مشاهده می کنیم. این روایت این جمله را تأیید می کند که ایران حتی اگر بخواهد نمی تواند به این سیستم جهانی بی طرفی خنثی شود. لازم به ذکر است که علی رغم رفاقت نمادین با نظم جهانی ، پهلوی به دلیل فداکاری درآمد ملی ، بی ثباتی دارایی و نگهبان طبقاتی ، بهره وری پایین دستگاه ها و غیره به عنوان یک سیستم ضد سیستم در نظر گرفته می شد.
در این میان ، ایران در حال ظهور انقلاب اسلامی بود. با این حال ، انقلابی که نمی توان از آن به عنوان محصول توافق نامه یاد کرد ، باید به عنوان یک جنبش ضد سیستم تفسیر شود که بازیگران سیستم جهانی با جهت گیری گفتمان همراه نبوده اند. این ساختار جدید دو گزینه داشت. ادامه جنبش جهانی ضد سیستم ، همگن با سیستم جهانی. متأسفانه ، علاوه بر برخی از زمینه های ناپیوستگی ، حرکت روشهای جنبشی برای مقابله با سیستم جهانی با اقدامات منطقه ای ، حرکتی و حرکتی و حرکت تلفیق شد.
این ماهیت ضد ذوب ممکن است در برخی موارد به عنوان مؤلفه های آموزش بازدارنده تعریف و تفسیر شده باشد. در عوض ، ما به سرعت ما را از مزایای سیستم جهانی سرقت کرد. مشاهده شده است که با حذف سیستم جهانی یا کاهش ظرفیت مذاکره ایران به حداقل نقش کشور ما در زنجیره ارزش منطقه ای و جهانی و قراردادهای اقتصادی تجاری توافق شده است. با این حال ، این تنها عارضه برون سپاری از سیستم جهانی نیست و متأسفانه عناصر مهمی مانند رقابت ، اموال ، عدم تمرکز ، دولت چابک و غیره به طور خلاصه بوده و دائماً باعث آسیب و آسیب می شوند.
۲۹۲۱۸