فلاپی درک ویژگی های افراد خودشیفتگی می تواند به ما کمک کند تا از روابط مضر با این افراد جلوگیری کنیم و از شیوه های مقابله ای سالم تر استفاده کنیم.
طبق تلگراف به نقل از ، در دنیایی که رسانه های اجتماعی به یک سکو برای خودشیفتگی تبدیل شده اند و موفقیت این کلید طلایی “شگفت انگیز” شده است ، جای تعجب ندارد که شخصیت های خودشیفتگی بیش از هر زمان دیگری دیده می شوند. به نظر می رسد که خودشیفتگی هم با مشاوره روان درمانی و چه با افزایش آگاهی عمومی از طریق مباحث اجتماعی به افراد وابسته است. اما سؤال واقعی: تفاوت بین خودخواهی و خودشیفتگی واقعی چیست؟ و چگونه می توان حد باریک بین این دو را تشخیص داد؟
در مقابل دیگری
تعریف چهره مثبت از افراد خودشیفتگی کار آسانی نیست. از آنجا که اغلب احساس واقعی بودن ، خود محور ، تحقیر ، رفتار تحمیل شده ، پشیمانی و همدلی و حتی پرخاشگری برای خصوصیات شناخته شده است. آنها دوست دارند رهبر باشند ، فردی باشند که در مقابل دیگران قدم می زند و منتظر می ماند دیگران بدون او از او پیروی کنند. با این حال ، در پشت این رفتار متکبرانه ، غالباً شخصی با احساس عزت نفس پایین یا ناامنی وجود دارد. تجربیات گذشته ، به ویژه مشکلات دوران کودکی ، می تواند اساس چنین شخصیت هایی باشد. برخی به عنوان فرزند محبوب خانواده شناخته می شدند و گفته می شود که دائماً فوق العاده هستند. برخی دیگر اضطراب ، جهل یا عدم نگرانی را تجربه کرده اند و برای اثبات ارزش های خود باید در مکان های عالی باشند. جنبه مشترک همه این افراد ، تجربه عشق غیر ضروری در کودکی نیست. نکته جالب تر این است که اگر این مطلب را بخوانید ، به خودتان گفتید ، “آیا من خودشیفتگی نیستم؟” شما می پرسید ، احتمالاً نه! افراد خودشیفتگی اغلب هرگز به آن شک نمی کنند. در همان سطح ، خود گرفتن خود نشانه سلامت روانی شما است.
موقعیت های خاص را خراب کنید
برای افراد خودشیفتگی ، آنها باید در سراسر جهان بچرخند. این نیاز فوری به تحسین و بینایی باعث صحبت یا مسمومیت بیشتر حتی در شرایط جمعی ، عروسی یا روزهای تولد می شود. آنها بیشتر از رد یا نادیده گرفتن و پناه بردن به رفتارهایی مانند کنترل ، انتقاد ، خود و خود می ترسند. به نظر می رسد بیشتر افراد خودشیفتگی پس از ورود به یک مهمانی بسیار خوب و جذاب به نظر می رسند. با این حال ، آنها نمی توانند فکر کنند که در مرکز نیستند یا اینکه مورد تهدید قرار نمی گیرند ، می توانند به سرعت تحقیر و نابودی دیگران شوند. روابط سالم با افراد خودشیفتگی بسیار دشوار است. آنها معمولاً نمی توانند درک کنند که در تعامل با دیگران چه اشتباهی مرتکب شده اند زیرا آنها رفتار آنها را نمی دانند. با این حال ، اگر اطرافیان آگاهانه به آنها علاقه مند باشند ، تغییرات کوچک اما مؤثر امکان پذیر است.
حسادت کودکان
والدین نامطبوع فاقد ویژگی هایی مانند ادب ، همدلی ، فروتنی و پشتیبانی هستند. خودشیفتگان بی دفاع از موفقیت حتی فرزندانشان ناراحت هستند. توجه آنها یا تحسین کسی غیر از خودشان برای آنها دشوار است. در بعضی موارد ، کودک به یک “نماد موفقیت” والدین تبدیل می شود. با این حال ، اگر این کودک شکست بخورد ، والدین خودشیفتگی نمی توانند آن را تحمل کنند و نمی توانند عصبانیت و ناامیدی خود را تخلیه کنند. در نتیجه ، قالب های ناسالم به نسل های آینده منتقل می شوند.
به جای خانواده به خارجی ها اولویت دهید
یک فرد خودشیفتگی همیشه می خواهد بر دیگران تأثیر بگذارد. به همین دلیل ، او در هنگام دیدار با بیگانگان از جذاب ترین و طنز ترین جنبه های استفاده می کند. اما نه با خانواده ای که ممکن است از صندوق آگاه باشند. مشتریان خودشیفتگی در جلسات روان درمانی بسیار کم هستند. زیرا پذیرش اشتباهات و درک نقش آنها در روابط برای آنها بسیار دشوار است. درعوض ، خانواده ها ، دوستان یا همکاران احتمالاً برای خلاص شدن از یک رابطه مخرب درخواست کمک می کنند.
عدم توانایی در پاسخ به س questions الات ساده
افراد خودشیفتگی اغلب از پاسخگویی به سؤالاتی که می تواند آنها را آسیب پذیر کند ، خودداری می کنند. آنها می خواهند کنترل کامل گفتار را داشته باشند و هر سؤالی که این تعادل را مختل می کند با مهارت های کامل از بین می رود. به عنوان مثال ، اگر از آنها سؤال می کنید ، “چرا با برادر خود تماس نمی گیرید؟ نوستالژی” ، “برادر من همیشه در دفتر است. شما همیشه به دنبال بهانه ای برای انتقاد از من هستید.” در اینجا شما نه تنها یک سوال مشکوک هستید بلکه گناهکار هستید. کارشناسان این رفتار را نوعی “شیار” یا وخامت روانشناختی طرف مقابل می دانند.
با صدای بلند در جمع صحبت می کند
مطالعات نشان داده است که تعداد نوجوانانی که خود را “مهم” می دانند از 2 ٪ به 2 درصد در دهه ها افزایش می یابد. این افزایش یک عزت نفس کمی طبیعی است ، اما وقتی مرز بیش از آن باشد ، به مشکل تبدیل می شود. نقطه کانونی برای شخص خودشیفتگی یک رویای دائمی است. آنها می خواهند جمعیت را با روایت های اغراق آمیز مجذوب خود کنند. اما اگر کسی داستانهای خود را ساکن و زیر سوال ببرد یا جالب به نظر برسد ، به سرعت عصبانی می شود.
یک هدیه وسواس -compulsif
در آغاز روابط عاشقانه ، افراد خودشیفتگی از توجه بیش از حد به طرف مقابل غرق می شوند. با این حال ، این یک علاقه موقتی است و به زودی بازی های ذهنی می دهد. فرد باید از ویژگی های خاصی از این افراد آگاه باشد و محدودیت های قدرتمند خود را تعریف کند. اگرچه کاملاً قطع نشده است ، اما باید از خود بپرسید که چه چیزی برای شما بی خطر و مثبت است.
بدون هیچ دلیلی انفجارهای خشم
خودشیفتگان اغلب نسبت به انتقاد و حتی بازخورد ساده بسیار حساس هستند. این افراد ممکن است در مواجهه با مشکلات کوچک واکنش های جدی و حتی شدید داشته باشند. در موارد حاد ، این عصبانیت می تواند سوء استفاده روانی یا جسمی باشد. برای کسانی که از چنین روابطی جان سالم به در می برند ، عاملان اصول غیر سازمان یافته را پیشنهاد می کنند: “مجروحان باید یک بار دیگر ارزشهای داخلی خود را بشناسند و اهداف خود را تجدید کنند.” بازسازی هویت و اعتماد به زمان و پشتیبانی نیاز دارد ، اما این امکان پذیر است. “
خودشیفتگی یک طیف رفتاری پیچیده و چالش برانگیز است که بیشتر در دنیای امروز به عنوان نقش رسانه های اجتماعی تأکید می شود. آنها مراحل اصلی برای درک علائم آنها ، مقابله با افراد خودشیفتگی و محافظت از محدودیت های روانی شخصی ، برای محافظت از سلامت روان در تعامل روزانه هستند.