نقش مصر در جنگ غزه و قاهره مانند قدم زدن در میدان مین است
به گزارش بازتاب آنلاین به نقل از مرکز مطالعات استراتژیک مصر پس از گذشت بیش از دو ماه، رویدادها در غزه به سرعت در حال افزایش است. هیچ یک از طرفین درگیری نمی توانند پیش بینی کنند که این بحران چه زمانی و چگونه پایان خواهد یافت و چه تأثیرات بلندمدتی خواهد داشت. اما کسانی که این جنگ وحشیانه را دنبال می کنند در برخی از تحولات اساسی متوقف می شوند. مهم‌ترین آنها این بود که اسرائیل تصمیم گرفت علیرغم تمام قوانین بین‌المللی و بر خلاف تمام واکنش‌های خارجی، عملیات کشتار و تخریب زمینی خود را در غزه انجام دهد. تخریب ساختار نظامی حماس و پایان حاکمیت آن بر نوار غزه در شرایطی که مقاومت فلسطین تمام تلاش خود را برای خنثی کردن این عملیات انجام می دهد.
اسرائیل در جنگ اخیر خود علیه نوار غزه نشان داده است که هیچ هدفی برای آن ممنوع نیست. اینها شامل بیمارستان ها، مؤسسات مذهبی و کمپ های پناهندگان می شود. بنابراین، ما باید خود را برای بدترین شرایط آماده کنیم، به خصوص که رسیدن به یک آتش بس حتی موقت بسیار دشوار است.
چرا سرنوشت سیاسی بنیامین نتانیاهو با جنگ غزه مرتبط است؟
جنگ غزه چه تأثیری بر قدرت نرم کشورهای غربی دارد/طرح نتانیاهو برای فرار از مخمصه؟
علیرغم تضادهای مداوم، معتقدم این مسئولیت من است که نکات مهمی را که ممکن است در حال حاضر و در آینده مفید باشند، برجسته کنم. من فکر می کنم همه افراد درگیر باید در مورد آن فکر کنند. در این میان، نکات کلیدی در زیر ذکر شده است:
- تا زمانی که مسئله فلسطین به طور عادلانه و همه جانبه حل نشود و کشور فلسطین ایجاد نشود، صلح در منطقه و امنیت برای اسرائیل وجود نخواهد داشت. صرف نظر از دامنه، عمق یا گستره عادی سازی اسرائیل با کشورهای عربی، هرگز امنیت مورد نظر اسرائیل را به ارمغان نخواهد آورد.
- مصر فلسطین را یک مسئله امنیت ملی می داند. بنابراین، از همان ابتدا، ALL نه تنها برای مهار وضعیت، مذاکره برای آتش بس و افزایش کمک ها، بلکه برای تأکید بر اصول مورد حمایت خود از جمله رد مجازات دسته جمعی، جابجایی اجباری و کشتار غیرنظامیان اقدام کرده است.
- پیشنهاد اسکان مجدد فلسطینی ها در صحرای سینا فقط محصول اندیشکده های اسرائیلی یا اظهارات غیررسمی و رسمی نیست. این بخش اساسی از ابتکاراتی است که مصر قاطعانه آن را رد نمی کند. می تواند اجرا شود. علاوه بر این، مصر بدون شک قادر به مقابله با هر تهدیدی است که امنیت ملی آن را به خطر می اندازد. دارد.
- اسرائیل تا حد زیادی مسئول تضعیف تشکیلات خودگردان فلسطین و نهادهای آن است.
- تداوم آسیب پذیری امنیت ملی اعراب در برابر تهدیدات منطقه ای، تا جایی که موضع عربی دیگر نمی تواند تهدیداتی را که با آن مواجه است با جدیت لازم مقابله کند. ادامه دارد.
- دولت‌های اسرائیلی که روند صلح را نادیده می‌گیرند باید با عواقب اقدامات خود روبرو شوند. اما مهمتر از آن؛ آنها باید از بحران غزه درس بگیرند زیرا نشان داده است که تنها اتکا به عامل امنیتی کافی نیست.
- یکی یکی از عوامل اصلی بدتر شدن اوضاع در فلسطین به طور کلی، تراژدی تقسیم فلسطین بین کرانه باختری و نوار غزه بود که بیش از 15 سال پیش رخ داد.
- دولت آمریکا که امیدوار بودیم با تمرکز تزلزل ناپذیر خود بر اسرائیل شریک کامل در روند صلح باشد، به شریک شکست روند صلح در کل و حتی شریک در حوادث غزه تبدیل شده است.
- سازمان های اروپایی و جهانی که به محکومیت ها و مطالبات بسنده می کنند نمی توان به موضع گیری اعتماد کرد. در واقع، چندین کشور اروپای غربی حمایت خود را از مأموریت اسرائیل اعلام کرده اند.
شاید یکی یکی از پیامدهای مهم این جنگ این است که برخی کشورها و اندیشکده‌های بین‌المللی بحث‌های طولانی در مورد اینکه چه بر سر نوار غزه خواهد آمد و چه کسانی پس از پایان جنگ در آنجا حکومت خواهند کرد، آغاز خواهند کرد. تبدیل شد. گویی جامعه جهانی فراموش کرده است که نوار غزه و کرانه باختری دو نیمه دولت فلسطین را تشکیل می دهند و نمی توان آنها را به هیچ شهرک سازی تقسیم کرد.
هنگامی که نوبت به مقابله با وضعیت فعلی می رسد، به نظر می رسد که رهبری مصر در حال عبور از یک میدان مین است. مصر اجازه نداد که موضوع فلسطین به موضوعی بشردوستانه تبدیل شود. با توجه به مسئولیت تاریخی خود، او به سرعت کنفرانس صلح را در 21 اکتبر در قاهره ترتیب داد، جایی که رئیس جمهور عبدالفتاح السیسی مشتاق یافتن یک نقشه راه واحد برای حل کل بحران بود. نقشه راهی که شامل از سرگیری مذاکرات سیاسی به سمت راه حل دو کشوری و ارائه کمک از طریق صلح و آتش بس بود.
با وجود عظمت فاجعه ای که در غزه در حال رخ دادن است، جامعه جهانی همچنان پیشرفت های آن را از دید تماشاچیان مشاهده می کند و ناخرسندی خود را از کشتار عمدی و روزانه مردم بی دفاع فلسطین ابراز می کند. ایالات متحده و جامعه جهانی باید مسئولیت های خود را بر عهده بگیرند و سیاست استانداردهای دوگانه را برای دستیابی به سه هدف زیر کنار بگذارند.
- آنها بر اسرائیل فشار می آورند تا از کشتار روزانه غیرنظامیانی که بهای دفاع از کشورشان را می پردازند، چه از طریق آتش بس بشردوستانه و چه از طریق آتش بس فوری، جلوگیری کند.
- افزایش ارسال کمک های بشردوستانه به تمام مناطق نوار غزه، با تمرکز بر حمایت از بیمارستان ها برای بازگشایی و پایان دادن به آوارگی اجباری.
- احیای موضوع فلسطین به محض تثبیت وضعیت با از سرگیری مذاکرات و اجرای راه حل دو کشوری به منظور جلوگیری از وقوع فاجعه ای به این بزرگی در کرانه باختری یا نوار غزه.
ترجمه: ماهان نوروزپور
311313
