شروع عصری تازه در کره زمین با انفجار بمب‌های اتمی! / تغییر سلول های بدن انسان ها پس از انفجارهای اتمی!

انفجار چندین بمب اتمی در سال 1950 باعث شده است تا بدن ما نیز دچار تغییر شده و آثاری از این انفجار را در خود داشته باشد. همچنین این انفجار در طبیعت نیز اثر گذاشته  است.

غزل زیاری: روی دندان‌ها، چشم‌ها و مغزتان است. دانشمندان آن را ” سنبله بمب” یا “نبض بمب” نامیدند و نشانه های آن بیش از نیم قرن در بدن انسان وجود داشت.

در دهه 1950، بمب های هسته ای زیادی روی سطح زمین منفجر شدند و از آن زمان به بعد ترکیب شیمیایی جو و اقیانوس ها، رسوبات، استالاکتیت ها و غیره را تغییر دادند. از جمله ترکیب کربن حیات روی زمین در همه جا تغییر کرده است.

در حالی که انتشار مستقیم ریزش های رادیواکتیو ناشی از انفجارها می تواند خسارات زیادی در مناطق مورد حمله ایجاد کند، “نبض بمب” مضر نیست و جالب اینکه در سال های اخیر به طور شگفت انگیزی برای دانشمندان مفید بوده است. به حدی که برخی آن را به عنوان “پوشش نقره ای ابر قارچ” توصیف می کنند.

فواید نبض بمب برای دانشمندان

چرا؟ شواهد نبض بمب  آنقدر رایج و در دسترس است که می تواند به دانشمندان پزشکی قانونی بگوید که یک فرد متولد شده یا مرده است، و همچنین اکتشافاتی در مورد سن نورون ها در مغز ما انجام دهد و منشاء و امید به زندگی حیوانات وحشی شکار شده را آشکار کند. حتی در تعیین سن دقیق کوسه های چند صد ساله نیز نقش دارد.

اکنون بمباران ممکن است به تعریف یک دوره زمین شناسی جدید نیز کمک کند. در ماه ژوئیه، گروهی از زمین شناسان پیشنهاد کردند که اصابت بمب در دریاچه ای در کانادا (همراه با سایر نشانه های ساخته شده توسط انسان از اواسط قرن بیستم) می تواند آغاز رسمی عصر آنتروپوسن باشد.

بنابراین دقیقاً “سنبله بمب” چیست و چه چیزی را می تواند در مورد ما و دنیای ما آشکار کند؟

افزایش میزان کربن ۱۴ در زندگی بشر

قبل از معاهده منع آزمایش هسته‌ای در سال 1963، که امضاکنندگان را ملزم به آزمایش بمب‌های هسته‌ای زیرزمینی می‌کرد، دولت‌ها صدها سلاح هسته‌ای را در هوای آزاد منفجر کردند و در بیش از پانصد مورد از این انفجارها، عمدتاً توسط ایالات متحده و روسیه، بمب‌ها به داخل اتمسفر پرتاب شدند.

اکنون به خوبی درک شده است که این آزمایشات مواد رادیواکتیو را در سراسر جهان پخش می کند و به مردم و حیات وحش آسیب می رساند و بسیاری از مناطق را غیرقابل سکونت می کند. چیزی که شاید برای افراد خارج از آزمایشگاه های علمی کمتر شناخته شده باشد این است که این بمب ها با نیتروژن طبیعی واکنش داده و ایزوتوپ های جدید (به ویژه کربن 14) را تشکیل می دهند.

آزمایش بمب های زمینی در دهه 1960 تقریباً دو برابر بیشتر از دوره های قبلی کربن 14 در جو منتشر کرد. ایزوتوپ ها ابتدا با آب، رسوبات و پوشش گیاهی مخلوط می شوند، سپس از طریق زنجیره غذایی و حتی موجوداتی که در عمیق ترین سنگرهای اقیانوس زندگی می کنند، به بدن انسان می رسند.

تاریخ گذاری رادیوکربن

هنگامی که آزمایشات جوی در اواسط قرن بیستم متوقف شد، دانشمندان متوجه افزایش کربن 14 شدند. اما دهه ها طول کشید تا متوجه شویم که سطوح بالای کربن 14 می تواند مفید باشد. از دهه 1950، دانشمندان از کربن 14 برای تعیین تاریخ دقیق بقایای پارینه سنگی یا متون باستانی استفاده کردند. اما این بر اساس تجزیه رادیواکتیو کربن، معروف به تاریخ گذاری رادیوکربن بود. ایزوتوپ ناپایدار است و به آرامی به نیتروژن تجزیه می شود و نیمه عمر آن 5730 سال است. بنابراین، به عنوان مثال، با مرگ یک نئاندرتال، مقدار کربن 14 در استخوان ها و دندان های او به تدریج کاهش یافت. در نتیجه می توان زمان مرگ نئاندرتال را با اندازه گیری میزان کربن 14 در بدنش و میزان کاهش آن تخمین زد.

تاریخ گذاری رادیوکربن محدود به نمونه های قدیمی تر از 300 سال است. زیرا سرعت واپاشی ایزوتوپ بسیار کند است. نمونه های جوان تر هنوز به اندازه کافی تجزیه نشده اند تا سن دقیق آنها با این روش مشخص شود. مطالعات اخیر نشان می‌دهد که انسان‌ها از زمان انقلاب صنعتی که آن را اثر سوس می‌نامند، CO2 بیشتری در جو آزاد می‌کنند.

اما با شروع قرن جدید، دانشمندان متوجه شدند که این بمب می تواند به آنها کمک کند تا از کربن 14 به روشی متفاوت استفاده کنند و به آنها اجازه دهد قدمت 70 تا 80 سال قبل داشته باشند. از دهه 1950، سطح ایزوتوپ ها در طبیعت و بدن انسان به تدریج کاهش یافته است. بنابراین، دانشمندان قادر خواهند بود مقدار کربن 14 را در هر ماده آلی که از زمان آزمایشات کربن مبادله کرده است، تجزیه و تحلیل کنند.

این یعنی معرفی من و شما. اگر در دهه 1950 به دنیا آمدید، بافت‌های بدن شما کربن 14 بیشتری نسبت به متولدین دهه 1980 جمع‌آوری می‌کردند، اما سطح کربن 14 در بافت‌های بدن افراد اکنون به سطح قبل از اتمی بازگشته است.

تجزیه و تحلیل پزشکی قانونی

یکی از اولین موارد استفاده از میخ های بمب کمک به بازرسان جنایی برای تعیین سن اجساد ناشناس بود. به گفته ادن سنتین جانستون از دانشگاه موناش و سورن بلو از موسسه علوم پزشکی قانونی ویکتوریا در استرالیا، دانشمندان پزشکی قانونی کشف کرده اند که می توانند بمب های کربن 14 موجود در دندان ها، استخوان ها، موها و حتی چشم های افراد را اندازه گیری و بررسی کنند. اینکه متوفی فوت کرده باشد یا نه، چند سالش بوده یا کی فوت کرده است؟

در بررسی سال 2019، سینتیا جانستون و بلو به موارد متعددی اشاره کردند که در آنها انفجار بمب کمک زیادی به تحقیقات پلیس کرد.; به عنوان مثال، در سال 2010، بازرسان توانستند تایید کنند که جسدی در دریاچه ای در شمال ایتالیا پیدا شده و سال قبل توسط قاتل در آنجا رها شده بود. وی همچنین خاطرنشان کرد که دانستن زمان مرگ افراد نقش تعیین کننده ای در نقض حقوق بشر مانند جنایات جنگی، نسل کشی و قتل های فراقانونی دارد. به عنوان مثال، انفجار بمب در سال 2004 از نمونه‌های مو از یک گور دسته جمعی در اوکراین به محققان اجازه داد تا جنایات جنگی نازی‌ها را بین سال‌های 1941 و 1952 شناسایی کنند.

انفجار بمب همچنین منجر به اکتشافات علمی جدید شد و اطلاعات جدیدی در مورد سلول های بدن و مغز به دانشمندان داد. در سال 2005، کریستی اسپالدینگ زیست‌شناس از موسسه کارولینسکا سوئد و همکارانش نشان دادند که می‌توان سن نسبی سلول‌های بدن را با تجزیه و تحلیل 14 بمب در DNA تعیین کرد. او در مطالعات بعدی خود از این تکنیک برای پاسخ به این سوال استفاده کرد که آیا برخی از سلول ها ذاتاً در بدن ما وجود دارند یا دائماً تجدید می شوند.

به عنوان مثال، اسپالدینگ و همکارانش در سال 2008 نشان دادند که بدن دائماً با مرگ سلول‌های چربی فراخوانده می‌شود. سلول چربی آنها را جایگزین می کند. تعداد این سلول های چربی در طول بزرگسالی ثابت می ماند و نویدبخش راه های جدیدی برای مبارزه با چاقی است.

اسپالدینگ گفت: درک اینکه این یک فرآیند پویا است، راه‌های درمانی جدیدی را باز می‌کند که شامل دستکاری میزان تولد یا مرگ سلول‌های چربی، همراه با ورزش و رژیم غذایی، برای کمک به کاهش تعداد سلول‌های چربی است. چربی در چاقی است.

در سال 2013، اسپالدینگ و همکارانش با استفاده از میخ های بمب، گردش سلول های مغزی را بررسی کردند. برای سال‌ها، محققان بر این باور بودند که تعداد نورون‌های مغز در دوران کودکی ثابت و مشخص است و مطالعات قبلی خانم اسپالدینگ نشان داده بود که این موضوع برای مناطقی مانند قشر مغز نیز صادق است. اما او و تیمش تایید کردند که تولید نورون های جدید در بزرگسالی با استفاده از کربن 14 و تاریخ گذاری نورون های هیپوکامپ امکان پذیر است.

شروع عصری تازه

سنبله بمب اخیراً به عنوان یکی از چندین نشانگر معرفی شد که ممکن است در تشخیص آنتروپوسن (عصر جدید زمین‌شناسی که توسط فعالیت‌های انسانی تعریف می‌شود) مؤثر باشد.

اندکی پس از مطرح شدن ایده آنتروپوسن، زمین شناسان درباره چگونگی تعیین محل روی زمین بحث کردند که آن را «سنبله طلایی» (لایه ای از سنگ، هسته یخی، یا رسوبی که در آن دوره جدیدی در ثبت چینه شناسی به وجود می آید، تعیین کرد. آغاز می شود). ) هر دوره بزرگ زمین شناسی یکی از این رکوردها را دارد. آغاز دوران هولوسن با یک هسته یخی ویژه از مرکز گرینلند مشخص شد. پایه‌گذاری دوره ژوراسیک در گذرگاه کوهیوچ در کوه‌های آلپ اتریش و کوه‌های کاروندیل آغاز شد و یکی از قدیمی‌ترین خوشه‌های طلا روی زمین را می‌توان در کوه‌های فلیندرز در استرالیا یافت. این نشان دهنده آغاز دوره ادیاکران، 600 میلیون قبل از میلاد است. سالها پیش.

با گذشت زمان، نشانه‌های مختلفی از فعالیت‌های انسانی به عنوان احتمالی برای نشان دادن ظهور آنتروپوسن بررسی شده است. اینها ممکن است شامل افزایش گاز متان از کشاورزی اولیه هزاران سال پیش (که در هسته های یخی دیده می شود) و شواهدی از آلودگی اولیه سرب ناشی از فعالیت های معدنی باشد. و ذوب آن در حدود 3000 سال پیش یا افزایش محصولات جانبی سوخت های فسیلی در طول انقلاب صنعتی.

با این حال، در سال 2016، گروه کاری Anthropocene (AWG) به افزایش بمب کربن 14 در دهه 1950 و همچنین رسوبات مصنوعی دیگر نشانگرهای هسته ای مانند ریزش پلوتونیوم و ایزوتوپ هایی مانند سزیم 137 و استرانسیوم 90 اشاره کرد. به عنوان ذرات کربن کروی (SCPs) (نوعی خاکستر تولید شده از سوزاندن زغال سنگ در دمای بالا) وارد رکورد زمین شناسی شده اند.

همه موافق نبودند که انتخاب دهه 1950 ایده درستی بود، و یکی از اعضای گروه اخیرا در اعتراض به این جنجال استعفا داد. زیرا او معتقد بود که تأثیرات عمیق انسانی خیلی قبل از اینها شروع شده است.

البته این کارگروه معتقد است اواسط قرن بیستم یک نقطه مشخص و قابل تشخیص در لایه های زمین شناسی به جا گذاشت. با تثبیت وجود واقعی و کامل بشریت در طبیعت در سراسر جهان، افزایش تصاعدی گازهای گلخانه ای، استفاده از آب و زمین، اسیدی شدن آب اقیانوس ها، صید بی رویه و از بین رفتن جنگل های استوایی و غیره. آنها می گویند نفوذ انسان بر سیاره زمین با شتاب زیادی همراه است.

از آنجایی که سنبله بمب نیز برای مدت طولانی وجود دارد، برای زمین شناسان امکان دیدن ده ها هزار سال وجود دارد. کالین واترز، زمین شناس دانشگاه لستر که ریاست AWG را بر عهده دارد، می گوید: “کربن رادیویی منفرد برای حدود 60000 سال قابل تشخیص خواهد بود و این یک تحلیل نسبتا معمولی است.”

کارگروه AWG دوازده مکان را به عنوان کاندیدایی انتخاب کرده است که می توانند میزبان یک گردهمایی طلا باشند. از جمله این مکان ها می توان به غاری در ایتالیا اشاره کرد که نبض بمب و سایر شاخص ها در استلاکتیت های غار قرار دارد. این فهرست همچنین شامل یک سایت باستان شناسی در وین، زمینی نزدیک مرز بین جمهوری چک و لهستان و یک صخره مرجانی در سواحل شمال شرقی استرالیا است.

ماه گذشته سایت برنده اعلام شد: دریاچه کرافورد در انتاریو، کانادا. هسته‌ای از رسوبات گل‌آلود دریاچه حاوی کربن 14، نشانگر پلوتونیوم و دیگر عناصر ساخته‌شده توسط انسان به همراه یک پلاک برنجی در موزه‌ای در اتاوا نگهداری می‌شود.

هسته دریاچه به زودی رسما این عنوان را دریافت خواهد کرد، که از نظر فنی به این معنی است که ما نیز یکی از نشانه های آنتروپوسن را در سلول های خود داریم. البته نسل های آینده از این امر محروم خواهند بود زیرا سطح کربن 14 تقریباً به سطوح قبلی خود بازگشته است. در نتیجه، اگر باستان شناسان فردا بقایای حفاظت شده ما را بررسی کنند، بدن ما ممکن است چیزی در مورد یک نقطه منحصر به فرد در تاریخ به آنها بگوید. یادداشت هایی در مورد بمب های هسته ای، شتاب بزرگ و قرنی که در آن انسان ها شروع به تأثیرگذاری بر طبیعت کردند.

منبع: بی بی سی