نرخ بهره بین بانکی در هفته قبل از هفته اول اردیبهشت ماه ماه نسبت به هفته قبل 4.9 درصد افزایش یافته است. این نرخ از ابتدای سال جاری در کانال 4.7 درصد در حال نوسان بوده است.
سیاست پولی بانک مرکزی در سال نو ؛ Farzin دلیل افزایش تورم در دی وت بهمن اعلام شده
نرخ بهره بین بانکی یکی یکی از ابزارهای مهم برای تنظیم سیاست های پولی این است که هزینه تأمین نقدینگی کوتاه مدت در بین بانک ها. افزایش این نرخ اغلب به عنوان روشی برای کنترل نقدینگی و کاهش تقاضا برای گمانه زنی ها در بازار پول استفاده می شود.
برخی از کارشناسان اقتصادی معتقدند که بانک مرکزی با هدف کنترل تورم و کاهش رشد نقدینگی ، نرخ را افزایش داده است. این سیاست به طور کلی به کاهش دسترسی بانکها به نقدینگی ارزان و بنابراین ، کاهش فشارهای تورمی کمک می کند.
افزایش نرخ بهره بین بانک ها می تواند تأثیر قابل توجهی در بازارهای مالی داشته باشد. مهمترین تأثیرات این افزایش عبارتند از:
افزایش نرخ بهره: پس از افزایش نرخ بهره بین بانکی ، بانک ها می توانند نرخ بهره را در سپرده های خود افزایش دهند تا نقدینگی مورد نیاز خود را به خود جلب کنند.
کاهش اراده برای به دست آوردن تسهیلات بانکی: افزایش نرخ بهره می تواند تقاضا برای تسهیلات را کاهش دهد ، که در نهایت منجر به کاهش رشد نقدینگی می شود.
تأثیر در بازار سرمایه: افزایش نرخ بهره در سپرده می تواند منجر به خروج بازار سهام و اراده سرمایه گذاری در ابزارهای مالی با سود ثابت شود.
با تداوم سیاست های کنترل بانک مرکزی ، احتمالاً نرخ بهره بین بانکها در هفته های آینده افزایش یا تثبیت را در سطح بالایی تجربه می کند. اگرچه این خط مشی می تواند به کنترل تورم کوتاه مدت کمک کند ، اما کاهش نقدینگی بازار ممکن است در طولانی مدت فشار بر بخش تولید و سرمایه گذاری داشته باشد.
بانک مرکزی باید کنترل تورم را متعادل کند و رونق اقتصادی را حفظ کند تا این سیاست ها تأثیر منفی بر تولید ، سرمایه گذاری و معیشت داخلی نداشته باشند.