دکتر فرانسوی ژاک گریل وقتی به یاد می آورد که باید به والدین لوکاس بگوید پسر شش ساله آنها در حال مرگ است، احساساتی می شود. اما هفت سال بعد، لوکاس که اکنون 13 سال دارد، دیگر اثری از تومور ندارد.
به گفته SA و محققانی که او را درمان کرده اند، این پسر بلژیکی اولین کودک در جهان است که از گلیوما ساقه مغز، یک نوع مرگبار سرطان مغز، درمان شده است.
به گزارش ایسنا، دکتر ژاک گریل، رئیس برنامه تومور مغزی در مرکز سرطان گوستاو روسی در پاریس: “لوکاس برای زنده ماندن بر همه شانس ها غلبه کرده است.”
این تومور که نام کامل آن گلیوم پونتین درونی منتشر (DIPG) است، هر ساله در حدود 300 کودک در ایالات متحده و تا 100 کودک در فرانسه تشخیص داده می شود.
اکنون، در آستانه روز جهانی سرطان کودکان، جامعه پزشکی از پیشرفت‌ها در این زمینه استقبال کرده است، به این معنی که 85 درصد از کودکان مبتلا به سرطان اکنون بیش از پنج سال پس از تشخیص زنده می‌مانند.
با این حال، چشم انداز بقای کودکان مبتلا به تومورهای DIPG بد است، به طوری که اکثر آنها بیش از یک سال پس از تشخیص زنده نمی مانند و یک مطالعه جدید نشان می دهد که تنها 10٪ دو سال پس از تشخیص زنده می مانند.
گاهی اوقات پرتودرمانی می تواند تومور مهاجم و سریع گسترش را کاهش دهد، اما هیچ داروی اثبات شده ای برای درمان آن وجود ندارد.
هیچ مورد دیگری مانند لوکاس وجود ندارد
خانواده لوکاس از بلژیک به فرانسه سفر کردند تا لوکاس بتواند این کار را انجام دهد یکی یکی از اولین بیمارانی باشید که در کارآزمایی BIOMEDE شرکت می کند، که در حال آزمایش داروهای جدید بالقوه برای DIPG است.
لوکاس از همان ابتدا به داروی سرطان اورولیموس که به طور تصادفی به او اختصاص داده شد، به خوبی پاسخ داد.
گریل به خبرگزاری فرانسه گفت: در یک اسکن MRI دیدم که تومور به طور کامل ناپدید شد.
اما گریل می‌گوید که حداقل تا یک سال و نیم پیش که لوکاس اعلام کرد دیگر داروهایش را مصرف نمی‌کند جرأت توقف درمان را نداشت.
دکتر می گوید: «من هیچ مورد دیگری مانند این را در دنیا نمی شناسم. گریل.
باید دید که چرا لوکاس به طور کامل تحت درمان و بهبودی قرار گرفت و چگونه مورد او می تواند به سایر کودکانی مانند او در آینده کمک کند.
هفت کودک دیگر در این مطالعه سال ها پس از تشخیص زنده ماندند، اما تنها تومور لوکاس به طور کامل ناپدید شد.
گریل می‌گوید دلیل اینکه این کودکان به داروها پاسخ می‌دهند در حالی که سایرین احتمالاً به ویژگی‌های بیولوژیکی تومورهای فردی آنها نهفته است.
وی افزود: تومور لوکاس دارای جهش بسیار نادری بود که به گفته او سلول های او را نسبت به دارو بسیار حساس کرده است.
تولید مثل تومور لوکاس
محققان ناهنجاری های ژنتیکی را در تومورهای بیماران مطالعه می کنند و ارگانوئیدهای توموری ایجاد می کنند که توده هایی از سلول های ساخته شده در آزمایشگاه هستند.
ماری آن دی بیلی، محققی که بر کار آزمایشگاه نظارت دارد، می گوید که مورد لوکاس امید واقعی را القا می کند.
او به خبرگزاری فرانسه گفت: «ما تلاش خواهیم کرد تا تفاوت‌هایی را که در سلول‌های او یافتیم در شرایط آزمایشگاهی بازتولید کنیم».
محققان می‌خواهند تفاوت‌های ژنتیکی لوکاس را در ارگانوئیدها بازتولید کنند تا ببینند آیا می‌توانند تومور جدید را مانند زمانی که در سر لوکاس بود از بین ببرند.
دبیلی گفت، اگر این کار موثر باشد، گام بعدی یافتن دارویی است که همان تأثیر این تغییرات سلولی را روی سلول‌های تومور داشته باشد.
اگرچه محققان در مورد این سرنخ جدید هیجان‌زده هستند، اما هشدار می‌دهند که هنوز راه زیادی تا ایجاد یک درمان بالقوه باقی مانده است.
گریل می گوید به طور متوسط 10 تا 15 سال طول می کشد تا اولین اثر به دارو تبدیل شود. این یک روند طولانی است.
دیوید زیگلر، انکولوژیست اطفال در بیمارستان کودکان سیدنی در استرالیا، نیز می گوید که چشم انداز DIPG در دهه گذشته به طرز چشمگیری تغییر کرده است.
او به خبرگزاری فرانسه گفت: پیشرفت‌های آزمایشگاهی، افزایش بودجه و مطالعاتی مانند BIOMEDE مرا متقاعد می‌کند که به زودی قادر خواهیم بود برخی از بیماران مبتلا به این بیماری را درمان کنیم.