در فروردین طبق بخشنامه و درخواست وزارت امور خارجه از دولت وقت در سال 1314ش نام رسمی ایران (به جای مطبوعات و فارس و …) برای کشور ما انتخاب شد. در غرب، ایران از قرون وسطی با نام‌های زیر شناخته می‌شود: Persia (فرانسوی)، Persia (انگلیسی)، Persis (یونانی).
نام ایران
آران 600 سال پیش
نامی که امروزه «ایران» نامیده می شود، بیش از 600 سال پیش «ایران» خوانده می شد.
سعید نفیسی وارد می شود دی در سال 1313 به جای «پرشیا» نام «ایران» را پیشنهاد کرد. این نامگذاری در ابتدا مخالفانی داشت و معتقد بودند که در «فارس» فرهنگ و تمدنی نهفته است که حذف شدنی نیست و معروف و بین المللی است. اما طرفداران نامگذاری ایران معتقد بودند که واژه ایران بسیار قدیمی است و اقتدار سیاسی کشور را تقویت می کند.
” کلمه ایران قبل از اینکه آریایی ها به کشور ما بیایند از مدت ها قبل استفاده می شده است و نام جدیدی نیست.
پروفسور آرتور آپهام پوپ (1881-1969)، ایران شناس مشهور آمریکایی، در کتاب «شاهکارهای هنر ایران» منتشر شده در سال 1338 توسط دکتر دکتر می نویسد. پرویز خانلری به فارسی ترجمه کرده است: «واژه ایران به فلات و ویژگی های جغرافیایی آن اطلاق می شود.» حتی در آن نیز به هزاره قبل از ورود آریایی ها اطلاق می شود.
ترکیب نام ایران
واژه ایران از دو بخش تشکیل شده است.
- جزء اول به معنای شریف، نجیب، آزاده و شریف است.
- قسمت دوم به معنای کشور یا مکان است.
ترکیب سه رنگ پرچم ایران
پرچم ایران دارای سه رنگ است زیرا هر رنگ نشان دهنده یک مفهوم و ارزش مهم است.
رنگ سبز نماد آرامش، شادی و زندگی و نمایانگر طبیعت پویا و محیط زیبای ایران است.
رنگ سفید نماد پاکی دل و جان است و نشان می دهد که ایرانیان دوستی، منافع عمومی و صداقت را تحمل می کنند.
رنگ قرمز نماد اقتدار، شجاعت و جهاد، نشان از ایمان و اراده قوی ملت ایران برای دفاع از استقلال و سرمایه ملی خود است. این سه رنگ در پرچم ایران ترکیب شده اند تا معانی و ارزش های متفاوت مردم کشورمان را نشان دهند.
نام ایران در شاهنامه فردوسی
در شاهنامه فردوسی واژه «ایران» زیاد به کار رفته است. ده ها ترکیب مانند: بزرگان ایران، بار و بوم ایران، ایران و توران، ایران و روم، ایران زمین، شهر ایران، ایران و انیران و همچنین بیش از 350 برابر «ایرانیان و ایرانیان».
معنی کلمه ایران سرزمین آزادگان است. فردوسی در شاهنامه درباره حال و هوای آزادگان (ایرانیان) می نویسد:
به دشمنت خوب گفتی، به آزادگان خوب است
دکتر. محمد معین (1293-1350)، نویسنده و سخنور مشهور ایرانی، در مورد ریشه واژه ایران می نویسد: «منشأ آریا هر چه باشد، آنقدر روشن است که این واژه معانی بسیاری را تداعی می کند». ملت های متعلق به هند و اروپایی ها به این نام افتخار می کردند. آریایی از کلمه آریا گرفته شده است. اجداد مشترک ملل هند و ایران خود را به این نام معرفی می کردند. واژه ایران ریشه در همین ریشه دارد.
دکتر. بهرام فرح واشی (1304-1371)، ایرانی شناس و استاد پیشین دانشگاه تهران، درباره ریشه کلمه ایران می نویسد: «ایران در زبان اوستایی به صورت ایریا و در زبان پارسی باستان آریا نوشته می شود. نام قومی ایرانی در اوستا به معنای شریف، نجیب و نجیب است.
این کلمه در زبان ایرلندی باستان به همین معنی است. قسمت اول کلمه Ireland Ir-Land به معنای شریف و شریف و قسمت دوم به معنای کشور است. ایرلند یعنی کشور نجیب.