اکنون، یک مطالعه جدید توسط محققان در چین گزارش میدهد که میکروپلاستیکها در لختههای خونی که با جراحی از شریانهای قلب و مغز و سیاهرگهای عمقی پا برداشته شدهاند، شناسایی شدهاند.
این یک مطالعه کوچک تنها روی 30 بیمار است. تعداد 257 بیمار به مدت 34 ماه در مطالعه پلاک شریانی که در ماه مارس منتشر شد، نبود. اما تیم چینی ارتباط بالقوه ای بین سطوح میکروپلاستیک در لخته های خون و شدت بیماری پیدا کردند.
30 بیمار در این مطالعه پس از سکته مغزی، حمله قلبی یا ترومبوز ورید عمقی (شرایطی که در آن لختهها در وریدهای عمقی، معمولاً در پاها یا لگن) ایجاد میشود، جراحی برای برداشتن لختههای خون انجام دادند.
بیمارانی که به طور متوسط 65 سال سن داشتند، دارای سوابق مختلف سلامتی و سبک زندگی از جمله سیگار کشیدن، مصرف الکل، فشار خون بالا یا دیابت بودند. آنها هر روز از محصولات پلاستیکی استفاده می کردند. میکروپلاستیکها با اشکال و اندازههای مختلف در غلظتهای مختلف در 24 لخته از 30 لخته خونی که با استفاده از تکنیکهای آنالیز شیمیایی مورد بررسی قرار گرفتند، شناسایی شدند.
انواع پلاستیک ها نیز در این آزمایش شناسایی شدند، از جمله پلی وینیل کلراید (PVC) و پلی اتیلن (PE). این تعجب آور نیست، زیرا PVC (بیشتر در ساخت و ساز استفاده می شود) و پلی اتیلن (بیشتر در بطری ها و کیسه های خرید استفاده می شود) دو مورد از رایج ترین پلاستیک های تولید شده هستند.
مطالعه جدید همچنین پلی آمید 66 را در تکه ها شناسایی کرد، پلاستیکی که معمولا در پارچه ها و منسوجات استفاده می شود. از 15 نوع شناسایی شده در این مطالعه، پلی اتیلن رایج ترین پلاستیک بود که 54 درصد از ذرات آنالیز شده را تشکیل می داد.
محققان همچنین دریافتند افرادی که سطوح میکروپلاستیک بالاتری در لختههای خونی داشتند، سطح D-dimer بالاتری نیز داشتند.
D-dimer قطعه ای از پروتئین است که با شکستن لخته های خون آزاد می شود. به طور معمول در پلاسمای خون وجود ندارد. سطوح بالای D-dimer در آزمایش خون ممکن است نشان دهنده وجود لخته های خون باشد. این باعث میشود محققان مشکوک شوند که میکروپلاستیکها ممکن است به نحوی در خون تجمع کنند و لخته شدن خون را بدتر کنند.
با این حال، تحقیقات بیشتری برای بررسی این موضوع مورد نیاز است. میکروپلاستیک در خون بیماران در این مطالعه اندازه گیری نشد.
منبع: هشدار علمی
۲۲۷۲۲۷