میانگین رشد دستمزد در کشورهای عضو G7 از سال 2000 تا 2022 + نمودار
رشد دستمزدها شاخص مهمی از عملکرد خوب اقتصاد یک کشور است. افزایش دستمزدها معمولاً نشانه این است که شرکت ها در حال شکوفایی هستند و می توانند حقوق بیشتری به کارگران خود بپردازند، که به نوبه خود باعث افزایش هزینه های مصرف کننده و تحریک رشد اقتصادی می شود.
به گفته روزیاتو، با این حال، رکود یا کاهش دستمزدها می تواند نشان دهنده چالش های اقتصادی مانند بیکاری بالا، بهره وری پایین یا عملکرد ضعیف تجاری باشد. این نمودار میانگین رشد دستمزد واقعی سالانه کارکنان تمام وقت در کشورهای گروه هفت (G7) را از سال 2000 تا 2022 نشان می دهد.
داده ها به دلار آمریکا است و بر اساس برابری قدرت خرید (PPP) تنظیم شده است که با قدرت خرید ارزهای مختلف مطابقت دارد. دستمزدها با توجه به تورم تعدیل می شود تا قیمت های سال 2021 را منعکس کند.
ژاپن و ایتالیا عقب هستند
اکثر کشورهای G7 در دو دهه گذشته رشد نسبتا ثابت دستمزد را تجربه کرده اند، اما ایالات متحده به طور قابل توجهی در افزایش متوسط دستمزدها بهتر از همتایان خود عمل کرده است.
ایتالیا اکنون تنها کشور G7 است که میانگین دستمزد سالانه آن در سال 2022 کمتر از 20 سال پیش خواهد بود.
ایتالیا از دیگر اقتصادهای پیشرفته با دوره های طولانی رکود و بخش بزرگی از شرکت های کوچک و متوسط که تمایل به پرداخت دستمزدهای کمتر از متوسط دارند، عقب است.
اما این مشکل تنها گریبان ایتالیا را نمی گیرد و سایر کشورهای اروپایی نیز به دلیل رکود اقتصادی به طور کلی با این مشکل مواجه هستند.
اگرچه ژاپن دستمزدهای کمی بالاتر از سال 2000 پرداخت می کند، اما همچنان از رقبای G7 خود بسیار عقب است.
این کشور آسیای شرقی در دو دهه گذشته همواره کمترین دستمزد را در بین کشورهای G7 داشته است. دستمزدهای راکد ژاپن به دلیل دوره های طولانی کاهش تورم، تمرکز بر حفظ اشتغال به جای افزایش دستمزدها، و تاکید شدید بر حقوق سنوات و اشتغال مادام العمر است.
ژاپن همچنین کمترین نرخ بهره وری نیروی کار را در میان کشورهای G7 در سال 2022 داشته است یکی عامل دیگر پایین بودن میانگین حقوق در این کشور است.
