مدیر تحقیقات دانشکده کالج لندن می گوید: “افرادی که در فیلم ها و کتاب ها بدن مومیایی را بو می کنند ، اغلب در معرض سرنوشت وحشتناکی قرار می گیرند.”
وی گفت: “ما ، اما ما سلیقه این بوها را تحسین کردیم.”
در این مطالعه ، گروهی از افرادی که تجزیه و تحلیل شیمیایی و بو را آزمایش کرده اند ، برای به دست آوردن عطرهای آزاد شده از چهار مومیایی ، که برخی از آنها 5000 سال سن داشتند ، استفاده شدند.
این مومیایی ها یا در Anbar برگزار می شدند یا در موزه مصر در قاهره به نمایش گذاشته می شدند.
عباراتی مانند “چوب” ، “ادویه” و “شیرین” توضیحی بود که شبیه آزمایشات طعم شراب بیشتر از بوی مومیایی بود. با این حال ، محققان می گویند که اجسام قدیمی این عطرها را پخش می کنند.
این توانایی ها همچنین “نت های گل” (بوی گل) را توصیف می کند که ممکن است توسط رزین های کاج و سرو استفاده شده در بو ، مومیایی ایجاد شود.
پزشک یکی نویسندگان این مطالعه می گویند که هدف از این مطالعه بررسی سیستماتیک بوی مومیایی ها است زیرا همیشه برای افراد و محققان عمومی جذاب است.
در مصر باستان ، بو نقش مهمی در روند مومیایی سازی داشت. در این فرایند ، از چربی ها ، شمع ها و مواد معطر برای محافظت از بدن و روح فردی که پس از مرگ زندگی خواهد کرد ، استفاده شد.
مومیایی ها در جهان باستان عمدتاً مربوط به فرعون و اشراف بود ، زیرا عطرهای دلپذیر نمادی از خلوص و الوهیت بودند. بوی ناخوشایند نشانه فساد و کاهش بود.
محققان کالج لندن و دانشگاه لیوبلینا در اسلوونی این مطالعه را بدون تماس مستقیم با مومیایی ها انجام دادند.
این کار با استفاده از تجهیزات ویژه برای اندازه گیری مولکول های هوا منتشر شده از تابوت و اشیاء امکان پذیر بود. هدف این بود که این بوی مومیایی ها یا داروهای حشرات را به دلیل مواد نگهدارنده ، قالب یا باکتری تعیین کنیم.
“ما نگران تعریف بوی تنوع زیستی یا بوی فساد بیولوژیکی بودیم ، اما این اتفاق نیفتاد ، مت این نشان می دهد که محیط موزه مصر در قاهره در وضعیت خوبی قرار دارد.
علاوه بر این ، وی به استفاده از ابزارهای فنی برای اندازه گیری مولکول های هوایی آزاد شده از تابوت ها بدون لمس مومیایی ها اشاره کرد: “اطلاعات به دست آمده ممکن است نشانگر طبقه اجتماعی باشد نه تنها برای ترمیم ها ، بلکه برای موزه ها و باستان شناسان. “
وی گفت که مکس پلانک انستیتوی مردم شناسی جغرافیایی در آلمان ، محقق فارغ التحصیل باربارا هابر ، یافته هایی که می تواند از مومیایی ها محافظت یا نابود کند یا “برای نسل های آینده برای محافظت بهتر از اجساد قدیمی” می تواند برای ارائه اطلاعات ارزشمند در مورد ترکیبات استفاده شود.
با این حال ، “بوی تعریف شده امروز ممکن است در هنگام مومیایی سازی وجود نداشته باشد. برای هزاران سال تبخیر ، اکسیداسیون و حتی شرایط ذخیره سازی ترکیب منطقه اصلی را تغییر داده است.
دو سال پیش اخبار بقایای شیشه ای را با اندامهای داخلی یک زن اشرافی بررسی کردند. وی با کمک یک تولید کننده عطر ، ترکیبی از مواد مورد استفاده در مومیایی را بدست آورد و “عطر بی نهایت” تولید کرد تا در موزه موسگارد در دانمارک به نمایش گذاشته شود.
محققان در این مطالعه جدید امیدوارند که کاری مشابه انجام دهند و از یافته های خود برای تجدید مصنوعی بوی کشف شده و غنی سازی تجربه بازدید کنندگان موزه استفاده کنند.
“موزه ها معمولاً جایی هستند که می خواهید از راه دور بخوانید ، ببینید و ببینید.” گفت
“اما دیدن اجسام مومیایی شده در پشت شیشه باعث می شود تجربه از دست رفته باشد ، زیرا ما نمی توانیم آنها را بو کنیم ، بنابراین نمی توانیم روند مومیایی سازی واقعی و حسی را درک کنیم.”