با علائم و نشانه های کمبود پروتئین در بدن و روش درمان آن آشنا شوید!

از کجا و با چه علائمی می توانیم کمبود پروتئین در بدن را یاد بگیریم؟

پروتئین منبع غنی از آمینو اسیدهای مورد نیاز بدن برای فرآیندهای مختلف است، از حمایت ساختاری گرفته تا انتقال اکسیژن به ریه ها و بافت ها. از دیدگاه ساختاری، اسیدهای آمینه برای تغذیه و حمایت از سیستم اسکلتی عضلانی مورد نیاز است. و همچنین پشتیبانی ساختاری از بافت و سطح سلول، همه چیز از غشای سلولی مو و ناخن. ذکر آمینو اسیدها به عنوان اجزای سازنده تقریباً هر فرآیند بیولوژیکی در بدن ضروری است. به عنوان مثال، اسیدهای آمینه نیز بلوک های سازنده انتقال دهنده های عصبی مانند دوپامین و سروتونین هستند.
بنابراین، افراد مبتلا به کمبود پروتئین همچنین دارای کمبود انتقال دهنده های عصبی هستند که می توانند باعث گرسنگی، افزایش وزن و حتی بر استرس، اضطراب و خواب شوند. اسیدهای آمینه همچنین بخش اصلی آنتی بادی هستند که برای عملکرد سیستم ایمنی ضروری هستند، بنابراین مطمئن شوید که پروتئین مناسب برای حمایت از عملکرد سیستم ایمنی دریافت می کنید ایده آل است.

علائم کمبود پروتئین

هر گونه کمبود در بدن با علائمی همراه است که کمبود پروتئین در بدن علائمی دارد که عبارتند از:

1. گرسنگی

گرسنگی جسمی یا احساسی مداوم یا مکرر اغلب نشانه این است که ما بدن خود را به درستی تغذیه نمی کنیم. به خصوص اگر این گرسنگی بعد از غذا یا بدون فکر کردن به خوردن یا خوردن در طول روز اتفاق بیفتد. پروتئین برای ارسال سیگنال های سیری به مغز و متعادل کردن سطح قند خون مورد نیاز است.

اسیدهای آمینه پروتئین نیز برای بسیاری از فرآیندهای بیولوژیکی در بدن ضروری هستند. با در نظر گرفتن حدود 20 تا 35 گرم پروتئین در هر وعده غذایی و افزودن پروتئین به میان وعده ها در هنگام گرسنگی، مطمئن شوید که پروتئین کافی دریافت می کنید.

2.از دست رفتن ماهیچه‌ها

عضلات خسته، افزایش چربی بدن و از دست دادن عضلات می تواند از علائم دریافت ناکافی پروتئین باشد. هنگامی که پروتئین در رژیم غذایی کم است، بدن مجبور می شود ماهیچه ها را تجزیه کند تا اسیدهای آمینه را برای فرآیندهای مختلف بدن به دست آورد.

3. افسردگی

به یاد داشته باشید که اسیدهای آمینه مانند تریپتوفان یا تیروزین ماده خام انتقال دهنده های عصبی مانند سروتونین و دوپامین هستند که می توانند منجر به افسردگی، تغییرات خلقی و اضطراب شوند. مطمئن شوید که پروتئین کافی در وعده های غذایی و میان وعده های خود دریافت می کنید تا خلق و خوی مثبت خود را تقویت کرده و از پرخوری جلوگیری کنید.

4. خستگی

کمبود پروتئین می تواند باعث خستگی جسمی و روحی شود. همانطور که در بالا ذکر شد، پروتئین ناکافی می تواند منجر به اسپاسم عضلانی، گرفتگی عضلات و خستگی شود. اسیدهای آمینه مانند گلوتامین به عنوان سوخت همراه با گلوکز در عضلات استفاده می شود.

علاوه بر این، همانطور که در بالا ذکر شد، اسیدهای آمینه برای تولید انتقال دهنده های عصبی که در عملکرد شناختی و حافظه و همچنین در مغز نقش دارند، مورد نیاز است.

5. ریزش مو

به یاد داشته باشید که کلاژن و کراتین اجزای اصلی مو هستند، هر دوی این محصولات از اسیدهای آمینه تشکیل شده اند. مصرف ناکافی پروتئین قطعا می تواند باعث ریزش مو شود زیرا بدن برای تشکیل مو به اسیدهای آمینه مانند سیستئین، لیزین و متیونین نیاز دارد.

6. تجمع مایعات

پروتئین برای حفظ تعادل مایعات کافی در داخل و خارج سلول ها ضروری است. هنگامی که پروتئین کافی وجود ندارد، بدن اغلب مایعات را از سلول ها دور نگه می دارد و باعث احتباس مایعات و کم آبی سلول ها، به ویژه در اطراف شکم می شود. با هدف قرار دادن 20 تا 35 گرم پروتئین از یک منبع سالم در هر وعده غذایی، تعادل آب مناسب را حفظ کنید و احتباس مایعات را کاهش دهید.

7. کلسترول بالا

کلسترول و تری گلیسیرید بالا تنها در اثر مصرف غذاهای چرب ایجاد نمی شود. آنها همچنین نتیجه افزایش التهاب، عدم تعادل هورمونی و رژیم غذایی پر قند و فرآوری شده هستند. اگر تمایل دارید غذاهای پروتئینی را با غذاهای شیرین، تصفیه شده و کربوهیدرات فرآوری شده جایگزین کنید، کلسترول می تواند به طور موثر چربی های سالم را افزایش دهد. برخی از مطالعات حتی یک رابطه معکوس بین دریافت پروتئین و خطر ابتلا به بیماری قلبی را پیدا کرده اند.

8. احساس اضطراب و بی قراری

آمینو اسیدها بلوک های سازنده انتقال دهنده های عصبی هستند که خلق و خوی شما را کنترل می کنند. پروتئین ها به مغز کمک می کنند تا هورمون هایی مانند دوپامین و سروتونین را سنتز کند که به ایجاد احساسات مثبت مانند آرامش، هیجان و مثبت اندیشی کمک می کند.

9. مشکل خواب

گاهی اوقات بی خوابی و خواب ناکافی می تواند با سطوح ناپایدار قند خون، کورتیزول بالا و کاهش تولید سروتونین همراه باشد. گردش قند خون در طول روز و شب اتفاق می افتد. کربوهیدرات ها به انسولین بیشتری نسبت به چربی و پروتئین نیاز دارند. مصرف پروتئین قبل از خواب ممکن است به افزایش تولید تریپتوفان و سروتونین کمک کند و تأثیر کمتری بر سطح قند خون داشته باشد. در واقع پروتئین باعث کاهش جذب قند در طول وعده های غذایی می شود.

10. افکار مبهم

پروتئین برای حمایت از بسیاری از جنبه های عملکرد سالم سیستم عصبی مورد نیاز است. مه مغزی، تمرکز ضعیف، فقدان انگیزه و یادگیری اطلاعات جدید می‌تواند نشانه‌هایی باشد که نشان می‌دهد شما سطوح پایینی از انتقال‌دهنده‌های عصبی را دارید که باید روی آنها تمرکز کنید، از جمله دوپامین، آدرنالین، نوراپی نفرین و سروتونین. انتقال دهنده های عصبی در مغز با استفاده از اسیدهای آمینه سنتز می شوند و مطالعات نشان می دهد که یک رژیم غذایی متعادل با پروتئین کافی می تواند عملکرد کاری، یادگیری و مهارت های حرکتی را بهبود بخشد.

11. چشم های متورم

کاهش میزان پروتئین در پلاسمای خون منجر به بیماری خاصی می شود که از نظر پزشکی ادم نامیده می شود و در واقع این کاهش پروتئین احتمالاً به دلیل عدم دریافت آهن کافی از ریه رخ می دهد. در واقع این تورم کم خونی ناشی از کمبود آهن برای ساخت هموگلوبین است که باعث تورم می شود.

12. گونه های پف کرده

گونه های پف کرده می تواند نشانه ای از تورم غدد بزاقی باشد و به وضوح نشان دهنده عدم تعادل پروتئین و کربوهیدرات باشد. این تورم می تواند در هر مرحله از بیماری رخ دهد و باعث پژمردگی و از بین رفتن بافت گونه شود.

13. دست های متورم

کمبود پروتئین روی عملکرد و ظاهر عضلات تاثیر می گذارد و این به این دلیل است که وقتی بدن دچار کمبود پروتئین باشد و نتواند پروتئین کافی از رژیم غذایی دریافت کند، برای جبران این کمبود به سراغ منابع دیگر بدن می رود. لایه های عضلانی بدون پروتئین همانطور که در قسمت سلامت مرطوب اشاره کردیم تعادل آب بدن به هم می خورد و بدن آب را به اشتباه ذخیره می کند و باعث ادم یعنی تجمع بیش از حد آب در زیر پوست می شود.

14. نفخ

بسیاری از عملکردهای متابولیک و گوارشی به مصرف اسید آمینه بستگی دارد. اگر بدن به دلیل کمبود پروتئین، تولید آنزیم و انقباضات عضلانی دستگاه گوارش دچار اختلال شود، هضم غذا به طور کلی مشکل ساز خواهد شد.

15. بی نظمی سیکل قاعدگی

یکی از شایع ترین دلایلی که باعث می شود زنان از قاعدگی نامنظم و ناباروری رنج ببرند، وضعیتی است که به عنوان سندرم تخمدان پلی کیستیک شناخته می شود. دو عامل اصلی چاقی و دیابت هستند. در واقع، مقاومت به انسولین 50 تا 70 درصد از زنان مبتلا به تخمدان پلی کیستیک را تحت تاثیر قرار می دهد.

یک رژیم غذایی کم پروتئین، پر پروتئین و کربوهیدرات بالا می تواند به مقاومت به انسولین، خستگی، التهاب و افزایش وزن کمک کند و تعادل ظریف هورمون های زنانه (از جمله استروژن، پروژسترون) را مختل کند.

16. بهبود ضعیف و کند زخم ها

مصرف کم پروتئین می تواند خطر تحلیل رفتن عضلات، ریزش مو و ریزش استخوان، ضعف استخوان، شکستگی استخوان و حتی پوکی استخوان را افزایش دهد. پروتئین برای جذب کلسیم و کمک به متابولیسم استخوان مورد نیاز است.

تحقیقات نشان می‌دهد که افراد مسن‌تری که بیشترین از دست دادن استخوان را تجربه می‌کنند، افرادی هستند که پروتئین کمتری از 16 تا 50 گرم در روز دریافت می‌کنند. تحقیقات همچنین نشان می دهد که رژیم غذایی غنی از اسیدهای آمینه ممکن است به درمان آسیب عضلانی ناشی از افزایش سن کمک کند.

دقیقاً بدن به چه میزان پروتئین نیاز دارد؟

هر فرد از نظر نیاز پروتئینی منحصر به فرد است. وزن بدن، جنسیت، سن و سطح فعالیت یا ورزش تعیین می کند که چه مقدار پروتئین برای شما بهترین است و این احتمالاً از روز به روز کمی متفاوت خواهد بود.

به گفته کارشناسان، حداقل مصرف پروتئین روزانه افراد دارای اضافه وزن متوسط ​​و فعال به شرح زیر است: 56 گرم در روز برای مردان، 46 گرم در روز برای زنان. با این حال، این مقادیر حداقل در نظر گرفته می شوند. بنابراین اگر باردار، بیمار یا فعال هستید، ممکن است بسیار کم باشد.

درمان کمبود پروتئین بدن با تغذیه

بهترین درمان مصرف غذاهای حاوی پروتئین است. دانستن اینکه چه چیزی، چه مقدار و چه زمانی بخوریم می تواند برای بسیاری از افراد دشوار باشد. امروزه، با وجود تمام شواهد و مطالعات متناقض، به نظر می رسد که برای سالم ماندن و حفظ سلامت خانواده خود به مدرک تغذیه نیاز دارید.

به طور کلی، خوردن ترکیبی از گزینه های گیاهی و حیوانی بهترین راه برای دریافت پروتئین کافی است. برخی این روش را رژیم غذایی می نامند. اگرچه محصولات حیوانی نسبت به بسیاری از گیاهان حاوی پروتئین بیشتری در هر کالری هستند، مصرف بیش از حد گوشت، لبنیات، ماهی یا تخم مرغ در روز ایده خوبی نیست و دارای معایبی است.

پروتئین های گیاهی اغلب به عنوان راهی عالی برای دریافت فیبر، آنتی اکسیدان ها، الکترولیت ها و سایر مواد مغذی هستند. برخی از انواع لوبیا و سبزیجات مقادیر زیادی آمینو اسید را تامین می کنند: انواع لوبیا و سبزیجات، به ویژه لوبیا و دانه ها. غلات فرآوری نشده مانند جو و گندم سیاه.

برخی سبزیجات حتی دارای غلظت نسبتاً بالایی از پروتئین هستند، به خصوص با توجه به کالری موجود در آنها. غذاهایی که به افزایش دریافت پروتئین شما کمک می کنند عبارتند از: اسفناج، کلم پیچ، کلم بروکلی، جوانه و قارچ. گوشت بهترین نوع پروتئینی است که می توانید دریافت کنید، از جمله بره، مرغ و بوقلمون و ماهی آزاد صید شده با علف.

منبع: نمناک