سید تیمور حسینی رئیس پلیس راهور فراجا در یادداشتی نوشت: مدیریت ترافیک یک موضوع فرابخشی است و متولی انحصاری و اختصاصی ندارد، بنابراین باید ترکیبی از اقدامات ترکیبی با مشارکت مردمی باشد. اصولاً در مدیریت فرابخشی همواره با مفهومی به نام تضاد و تضاد منافع، منافع صنفی و گروهی و همچنین تأثیرات سازمانی و حتی شخصی در حل مشکل مواجه هستیم.
برای پاسخ به سونامی خودروها، خودروها و عابر پیاده در خیابان های پرتردد شهری و بهبود سازگاری سیستم های حمل و نقل عمومی و خصوصی (به روز رسانی زیرساخت های فنی و فرهنگی)، در صورت وجود راهکار خلاقانه و فناورانه بر اساس نخبگان اطلاعاتی و تبلیغاتی. ما به امکان مداخله فکر نمی کنیم، به زور وارد فاز مدیریت بحران می شویم و هزینه بیشتری می پردازیم.
دیدگاه راهبردی در توسعه زندگی شهری باید همواره تعادل بین تحرک، رشد و رقابت را که لازمه دنیای مدرن است با ثبات کیفیت زندگی شهری حفظ کند و واضح است که کیفیت زندگی شهری باید نسبت به سایر عوامل اولویت و برتری داشته باشد.
اما جای سوال است که در وزارت کشور شورای عالی هماهنگی حمل و نقل استان را داریم که یک آرایش صحیح و یک فکر و ساختار بسیار درست در راستای حکم وزیر محترم کشور با 6 حوزه است. کاری که بر قانون هوای پاک و زیرساخت های قانونی لازم تمرکز دارد و ساخت و ساز را دنبال می کند، اما آیین نامه ای که در اینجا در نظر گرفته می شود، مدیریت میدان و محل عمل در لحظه و زمان وقوع حوادث رانندگی و بحران است که امکان پذیر نیست. دبیرخانه و برگزاری جلسات منظم با اعضای گسترده از طریق مکاتبات سنتی.
بدیهی است برای رفع بوروکراسی های غیرضروری و وقت گیر، شورای عالی می تواند مصوباتی را به سطوح مسئول حمل و نقل صادر کند، مثلاً مدیریت میدانی (پلیس) موظف و موظف است نقص ها و عیوب خودرو را به دلیل اهمیت و ضرورت ایمنی جان و مال مردم، معابر و رفتارهای خطرناک و همچنین جلوگیری بی‌رویه از ادامه روند بر اساس تشخیص فنی است تا اقتدار قانون به‌طور عینی‌تر دیده شود.
برای رسیدن به این هدف و بهره گیری از تجربیات روز دنیا، چاره ای جز برنامه ریزی مبتنی بر مقررات یا مقررات بین اجزای فوق نداریم. از آنجایی که نظم و امنیت عمومی هدف اصلی مدیریت ترافیک در کشور است، به نظر می‌رسد پلیس نیز مانند سایر کشورها، به دلیل چابکی و حضور در محل، بتواند به نمایندگی و با مشارکت، این مقررات را انجام دهد. شهروندان