معرفی سریال 24 – بیست و چهار

نام سریال: 24 – بیست و چهار

سال انتشار: 2001-2010 و 2014

ژانر: جنایی، جاسوسی، اکشن.

تهیه کننده: جوئل سرنو، رابرت کوکران

تهیه کنندگان: جوئل سرنو، رابرت کوکران، کیفر ساترلند

نویسندگان: جوئل سرنو و رابرت کوکران (195 قسمت)، هوارد گوردون

کارگردانان: جان کسار، برد ترنر، میلان چیلوف، برایان اسپایسر، استیون هاپکینز

مدیر فیلمبرداری: رادنی چارترز (186 قسمت)

موسیقی متن: شان کالری

تدوین: دیوید لتام، اسکات پاول

تعداد فصل: 9

میانگین نمره 24 IMDb:8.4

بازیگران: کیفر ساترلند (جک بائر)، لزلی هوپ (تری بائر)، سارا کلارک (نینا مایرز)، الیشا کاتبرت (کیم بائر)، دنیس هایسبرت (دیوید پالمر)، سارا وینتر (کیت وارنر)، کارلوس برنارد (تونی آلمدا)، مری لین راجسکوب (کلویی ابریان)

خلاصه سریال

جک بائر، مامور پلیس فدرال ایالات متحده، یکی او یکی از شخصیت های آشنا در درام های جنایی آمریکایی است. او دوست ندارد همیشه ماموریت هایش را طبق قوانین رایج کارش انجام دهد. جک بائر یکی از اعضای واحد ضد تروریستی لس آنجلس است و وظیفه او جلوگیری از انفجار بمب ها، انتشار ویروس ها و تلاش برای ترور است. عموماً در حین انجام کار سخت زندگی یکی از خانواده و دوستانش در خطر است و او مجبور است با عصا راه برود. با این حال، جک بائر یکی او یکی از آن پلیس های سرسختی است که شیوه کارش نشان می دهد که به این دکترین معتقد است که «وسایل هدف را توجیه می کند».

در مورد سریال

ایده ساخت سری اول به ذهن جوئل سرنو، تهیه کننده سریال ها و برنامه های تلویزیونی رسید. ایده ساخت یک سریال تلویزیونی با 24 قسمت در هر فصل بود که هر قسمت یک روز کامل را پوشش می داد. سرنو ایده خود را تلفنی با همکارش رابرت کوکران در میان گذاشت. پاسخ اولیه کوکران منفی بود: “مهم نیست، این بدترین ایده ای است که تا به حال در زندگی ام شنیده ام. کار نمی کند و اجرای آن بسیار دشوار است، اما داستان متفاوت بود و روز بعد آن دو.” برای بحث و بررسی و نهایی کردن ایده ساخت این سریال برای شبکه فاکس، فاکس در بیانیه‌ای پیش از پخش اولین آزمایش این برنامه گفت: «این سریال در قالب یک سریال تلویزیونی گامی رو به جلو خواهد بود.

کیفر ساترلند بازیگر، کارگردان و تهیه‌کننده کانادایی 23 ساله بود که در 24 سالگی در سال 2001 بازیگری را آغاز کرد. این اولین باری بود که او در یک سریال تلویزیونی نقشی را ایفا کرد. او بازی در این سریال را در 43 سالگی به پایان رساند.

سری 24 یکی از آن سریال‌های پرتعلیق و تاثیرگذار است که ایده‌های بصری آن را بیش از هر نقطه‌ای از دو نمونه مشابه خود متمایز می‌کند.

قدرت مطلق و خودسری شخصیت جک بائر در مواقعی کمی خنده دار است، اما به گفته سازندگان فیلم، بیننده باید جای جک بائر را در آن موقعیت خطرناک و فوق العاده سرنوشت ساز بپذیرد که در این صورت حق انجام هر کاری را دارد. .

نویسندگان سریال به خوبی می دانند که چگونه منافع ملی و منافع شخصی شخصیت ها را به هم پیوند دهند. بخشی از جذابیت سریال ناشی از واکنش های غیرمنتظره شخصیت ها در لحظات سرنوشت سازی است که عزیزانشان در خطر هستند.

شروع فصل 24 مصادف با وقایع پس از حادثه 11 سپتامبر 2001 بود، بنابراین ارزیابی آن به خصوص از فصل دوم به بعد به عنوان واکنشی به اتفاقات آن روز اجتناب ناپذیر است.

دارایی کیفر ساترلند در نقش جک بائر چشمان اوست که از پدرش به ارث برده است. نگاه همیشه مضطرب ساترلند یکی این یکی از ویژگی های اصلی شخصیت جک بائر است.

سخنان سازندگان.

جوئل سرنو: “تعداد اتفاقاتی که در فصل اول و دوم در یک روز برای جک بائر می افتد غیر واقعی است، اما در شرایط جهانی که در آن زندگی می کنیم، می توانیم آن چیزها را در یک روز انجام دهیم. ما توانستیم یک مطلب بنویسیم. پخش یک ساعته از تلویزیون “سریال به این دلیل کار کرد که ما روی جزئیات کوچکی تمرکز کردیم که باعث ایجاد احساسات و تنش می شود.”

رابرت کاکرین: “سخت ترین کار ارتباط داستان های زندگی شخصی جک بائر با فعالیت های ضد تروریستی پلیس بود. در فصل اول خانواده بائر را ربودند اما اصلاً نتوانستند خانواده جک را دزدی کنند. فصل ها”.

رابرت کاکرین: “شخصیت کیفر ساترلند جنبه تاریکی دارد. به همین دلیل او نقش های منفی زیادی در کارنامه سینمایی خود دارد. این حس در بازی او طبیعی است. به نظر من این برگ برنده او در جان بخشیدن به شخصیت دوگانه جک بائر بود. .

حاشیه ها

این سریال با انتقادات زیادی از سوی جامعه آمریکایی مواجه شد. از نحوه نمایش شکنجه در سریال گرفته تا تصویر دروغینی که از مسلمانان ارائه می دهد. بسیاری اظهار داشتند که شخصیت جک بائر شکنجه را عادی، مؤثر و قابل قبول نشان می دهد. به همین دلیل گروهی از ارتش آمریکا با بازیگران این سریال دیدار کردند و از آنها خواستند که دوز صحنه های شکنجه سریال را کاهش دهند. همین اتفاق افتاد. استدلال ارتش این بود که سربازان آمریکایی می توانند از کارهای جک بائر تقلید کنند.