تینا مزدکی: در رشته کوه های زاگرس کردستان عراق، محوطه ای باستانی به نام رابانامرگولی در دامنه کوه پیراماگرون وجود دارد. این قلعه مستحکم که توسط عوامل محیطی احاطه شده است در قرون دوم تا اول قبل از میلاد ساخته شده است. اسکان اشکانیان.
به گفته دکتر مایکل براون، محقق مؤسسه ماقبل تاریخ و باستان شناسی خاور نزدیک در دانشگاه هایدلبرگ، این سازه را که در کنار یک آبشار طبیعی و همچنین یک محراب، احتمالاً یک محراب آتش، قرار دارد، به عنوان مکانی معنوی می بیند. عبادت
از طریق چندین کاوش که از سال 2009 و اخیراً بین سال های 2019 تا 2022 انجام شده است، یک تیم تحقیقاتی بین المللی بقایای باستان شناسی سایت را مورد بررسی قرار داده است.
نقش برجسته صخره‌ای مشرف به ورودی قلعه رابانا، فرمانروایی ناشناخته را به تصویر می‌کشد که به احتمال زیاد یک پادشاه محلی اشکانی است که به عنوان بنیان‌گذار این مکان شناخته می‌شود. در دره رابانا، محققان یک مجموعه مذهبی را کشف کردند که احتمالاً به الهه آناهیتا تقدیم شده بود.
از ایزدبانوی آب آناهیتا برای اولین بار در مجموعه ای خطی از دین زرتشتی به نام اوستا نام برده شده است. در آنجا او به عنوان منبع آسمانی تمام آب های زمین به تصویر کشیده می شود و به عنوان یک زن فوق العاده زیبا با توانایی تبدیل شدن به یک نهر یا آبشار پرشتاب توصیف می شود.
در دوران سلوکیان و اشکانیان، مذهب آناهیتا در نواحی غربی عراق بسیار مورد توجه بود. بنابراین شواهد حاکی از آن است که این مکان معبد آناهیتا الهه آب در ایران پیش از اسلام است.
علاوه بر این، طراحی این مکان نیز از اهمیت بالایی برخوردار است، زیرا ارتباط بین عناصر آتش و آب نقش مهمی در دین ایرانیان قبل از اسلام داشته است. البته ممکن است این مکان پیش از معبد آناهیتا، نیایشگاهی بوده باشد که در دوره اشکانیان برای این منظور استفاده می شده است.
منبع: آرکئونیوز
227323