به نقل از شمانیوز
به گزارش سایت طلا، مصری ها از آب میوه های مخلوط با ادویه هایی مانند دارچین نیز استفاده می کردند. عطرهای ساخته شده توسط مصری ها قبلاً گران بودند، اما کیفیت بسیار خوبی داشتند. آنها به ترکیب محصولات داخلی و وارداتی مانند کندر، مر، گل رز، زنجبیل، نرگس، پرتقال، آهک، دارچین و چوب صندل معروف بودند.
در مصر باستان، بهداشت فردی یک ارزش فرهنگی مهم بود. مصری ها برای جلوگیری از شپش یا سایر مشکلات، هر روز سر خود را حمام می کردند و می تراشیدند. علاوه بر این از لوازم آرایشی، عطر و خوشبو کننده دهان استفاده می کردند.
جاشوا مارکس، نویسنده و محقق، در مقاله ای به بررسی نیازهای بهداشتی و آرایشی در مصر باستان پرداخته است. به گفته وی، ظاهر شخصی آنقدر مهم بود که در برخی از طلسمات در «کتاب مردگان» تصریح شده بود که شخص نمی تواند در «زندگی اخروی» صحبت کند، مگر اینکه «پاک، با لباس تمیز و صندل سفید، با چشمانی آراسته» باشد. . و با بهترین روغن.» مسح شود». خدایان همیشه با چشمان آبی تیره به تصویر کشیده می شوند و لوازم آرایشی از جمله رایج ترین وسایلی هستند که در مقبره ها قرار می گیرند.
ضد تعریق و عطر
مصریان باستان عاشق استفاده از عطر و ضد تعریق بودند. معروف ترین آنها عطری بود که به نام «کیفی» می شناسیم.
کیفی ترکیبی گران قیمت بود که از مواد کمیاب ساخته می شد و در معابد به عنوان بخور مقدس برای خدایان استفاده می شد.
عطرها نیز معمولاً از گل‌ها، ریشه‌ها و گیاهانی تولید می‌شدند که به صورت خمیری آسیاب می‌شدند و سپس با چربی یا روغن ترکیب می‌شدند و به شکل کرم در می‌آمدند.
از تخم شترمرغ، گردو و پوست لاک‌پشت له شده مخلوط با چربی نیز برای جلوگیری از بوی بد و عرق استفاده می‌شد.
مصریان همچنین از آب میوه های مخلوط با ادویه هایی مانند دارچین استفاده می کردند. عطرهای ساخته شده توسط مصری ها قبلاً گران بودند، اما کیفیت بسیار خوبی داشتند. آنها به ترکیب محصولات داخلی و وارداتی مانند کندر، مر، گل رز، زنجبیل، نرگس، پرتقال، آهک، دارچین و چوب صندل معروف بودند.
موهای تمیز
در سراسر جامعه مصر باستان، بهداشت فردی از اهمیت زیادی برخوردار بود. مصریان به ویژه به دلیل مراقبت بسیار از موهای خود مشهور بودند.
هم مردان و هم زنان به طور مرتب موهای بدن خود را می تراشیدند و هر کاری که ممکن بود برای از بین بردن آن انجام می دادند. برای این کار از ابزارهای مختلفی مانند موچین، تیغ و تیغ یا روغن های مخصوص مانند لوسیون اصلاح استفاده می کردند.
مردان به طور کلی ریش و موهای صورت خود را مرتب می تراشیدند و پوست خود را تا حد امکان صاف و بدون مو نگه داشتند.
مصریان در مورد موهای خود سختگیرتر و محتاط تر بودند. نخبگان در مصر باستان آرایشگران را استخدام می کردند و به طور کلی سر خود را می تراشیدند.
زنان نیز به تراشیدن سر خود پایبند بودند، اما نه همیشه. در سلسله های مختلف، دیدگاه های فرهنگی در مورد موهای زنان متفاوت بود. با این حال، بیشتر خانم ها ترجیح می دادند سر خود را بتراشند و در طول روز از روسری استفاده کنند.
کلاه نه تنها آنها را در برابر شپش محافظت می کرد، بلکه پوشیدن آنها در هوای خشک راحت بود و رعایت بهداشت شخصی را آسان می کرد.
دندان های تمیز و نفس تازه
مصریان باستان روش های مختلفی برای حفظ بهداشت دهان داشتند و حتی دندان های خود را مسواک می زدند.
بر اساس شواهد موجود، مصریان باستان خمیر دندان را قبل از مسواک اختراع کردند. این خمیر از نعناع، سنگ نمک، فلفل و گل های زنبق خشک تهیه می شد.
آنها تکه های چوبی با نوک تیغ داشتند که شبیه مسواک های امروزی بود تا دندان ها را تمیز کنند.
علاوه بر این، آنها شیرینی های کوچک ساخته شده از کندر، دارچین، خربزه، آجیل کاج و بادام هندی را که معمولاً با عسل مخلوط می شد، حمل می کردند.
مصریان از ناترون رقیق نشده، یک ماده بی کربنات سودا، برای تهیه خمیر دندان و دهان شویه استفاده می کردند. همچنین، به نظر می رسد که مصریان باستان جعفری یا گیاهان مشابه را در طول روز می جویده اند تا نفس خود را تازه و خوشبو نگه دارند.
حمام کردن، شستشو و دوش گرفتن
جدای از مراقبت از دندان، حمام کردن و شستشوی بدن نیز در زمان مصریان باستان بسیار رایج و ضروری بوده است.
مصریان با توجه به آب و هوای خاصی که در آن زندگی می کردند، که ترکیبی از صحرای خشک و آب و هوای مرطوب نیل بود، غسل روزانه را بیش از هر چیز برای خنک شدن بدن از گرمای سوزان ضروری می دانستند.
حمام کردن عموماً در رودخانه نیل یا در حوضچه های کوچک انجام می شد. آب را ابتدا در ظروف بزرگ جمع می کردند و سپس روی دست ها و سایر قسمت های بدن می ریختند.
در واقع، آنها حتی یک دوش داشتند که شامل یک صافی یا سبدی بود که از طریق آن آب هنگام شستشو روی فرد ریخته می شد.
در آن زمان هیچ صابون مناسبی وجود نداشت و بسیاری از مصریان از خاک یا نمک برای تمیز نگه داشتن پوست و پمادها برای جلوگیری از اثرات مخرب خورشید یا بادهای خشک کننده استفاده می کردند.
همچنین مصریان باستان به دلایل بهداشتی و معنوی دست های خود را قبل از غذا می شستند.