مسکن های بی خطر در دوران بارداری

یکی یکی از سوالاتی که خانم ها در دوران بارداری در مورد آن متعجب هستند این است که اگر دردهای مختلفی را تجربه می کنند که خطری برای جنین ندارد از چه مسکن هایی استفاده کنند.

به گزارش همشهری آنلاین، در حالی که همیشه باید در مورد مصرف داروها در دوران بارداری با پزشک خود مشورت کنید، اما این دستورالعمل های کلی برای مصرف مسکن های OTC در دوران بارداری را در نظر داشته باشید.

به یاد داشته باشید که فقط به این دلیل که یک دارو بدون نسخه در دسترس است به این معنی نیست که برای همه بی خطر است. هنگامی که باردار هستید، می خواهید مطمئن شوید که دارو برای شما و کودکتان بی خطر است.

استامینوفن (مارک های تیلنول و غیره) به طور کلی در دوران بارداری بی خطر در نظر گرفته می شود. اکثر پزشکان این داروی بدون نسخه را قبل از سایر گزینه ها برای درد یا تب در زنان باردار توصیه می کنند. البته عموماً مصرف این دارو را در کمترین مقدار و کمترین مدت توصیه می کنند.

اما به یاد داشته باشید که استامینوفن یک عنصر مورد استفاده در بسیاری از داروهای ترکیبی است و این داروهای ترکیبی ممکن است حاوی مواد اضافی باشد که ممکن است برای بارداری بی خطر نباشد.

البته حتی در مورد استفاده از استامینوفن نیز باید با پزشک خود مشورت کنید.

ممکن است شنیده باشید که برخی از مطالعات نشان می دهد استامینوفن در دوران بارداری خطرناک است، اما کالج آمریکایی زنان و زایمان (ACOG) می گوید مطالعات هیچ ارتباطی بین استامینوفن و مشکلات رشد جنین پیدا نکرده است.

البته این انجمن استفاده از استامینوفن در دوران بارداری را تنها پس از مشورت با پزشک و در حد اعتدال توصیه می کند.

از مصرف کدام مسکن های بدون نسخه در دوران بارداری باید اجتناب کرد؟

داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی (NSAIDS) دسته ای از داروها هستند که برای درمان درد، تب و التهاب استفاده می شوند. این داروها هم با نسخه و هم بدون نسخه در دسترس هستند.

داروهای NSAID بدون نسخه عبارتند از:

ایبوپروفن (نام های تجاری مانند ادویل، موترین) (ایبوپروفن)

ناپروکسن (مارک آلو)

آسپرین

مصرف داروهای NSAID در هفته بیستم بارداری و بعد از آن توصیه نمی شود زیرا این داروها می توانند باعث مشکلات جدی کلیوی در جنین و در نتیجه کاهش میزان مایع آمنیوتیک شوند. مایع آمنیوتیک جنین را در دوران بارداری احاطه کرده و از آن محافظت می کند.

علاوه بر این، مصرف NSAID ها در سه ماهه سوم بارداری می تواند باعث مشکلات عروقی در ریه های کودک شود که می تواند منجر به فشار خون بالا شود. بنابراین، شما نباید در هفته بیستم بارداری یا بعد از آن از NSAID استفاده کنید، مگر اینکه توسط پزشک تجویز شده باشد.

علاوه بر این، برخی مطالعات ارتباط احتمالی بین مصرف ایبوپروفن در اوایل بارداری و مشکلات روده در نوزاد را نشان داده‌اند، اما نتایج سایر مطالعات متناقض هستند.

مطالعات دیگر نشان داده است که استفاده از ایبوپروفن در اوایل بارداری ممکن است باعث سقط جنین یا مشکلات قلبی جنین شود، اما این مطالعات دلیل استفاده از ایبوپروفن توسط زنان باردار را مشخص نکرده است. تعیین نوع بیماری که نیاز به استفاده از این دارو را دارد بسیار مهم است، زیرا این بیماری خود می تواند باعث سقط جنین یا مشکلات قلبی شود.

همیشه باید با پزشک خود مشورت کنید زیرا اطلاعات کافی برای دانستن اینکه آیا داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی یا NSAID ها برای استفاده در اوایل بارداری بی خطر هستند یا خیر وجود ندارد. استامینوفن ممکن است گزینه بهتری باشد.

داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی مانند آسپرین و ایبوپروفن نیز ممکن است به عنوان یک ماده در داروهای ترکیبی استفاده شوند، بنابراین همیشه برچسب دارو را بررسی کنید و از داروساز خود بخواهید که در انتخاب یک داروی بدون نسخه به شما کمک کند.

آسپرین با دوز پایین در دوران بارداری

اگرچه آسپرین با دوز معمولی (325 میلی گرم) یا دوز بالا (500 میلی گرم) به عنوان یک NSAID در دوران بارداری توصیه نمی شود، برخی از زنان باردار دوزهای پایین آسپرین (معمولاً 81 میلی گرم در روز) را برای جلوگیری از لخته شدن خون یا لخته شدن خون مصرف می کنند. پره اکلامپسی (فشار خون بالا در دوران بارداری).

این مورد خاص از مصرف آسپرین در دسته مصرف دوزهای بالاتر آسپرین برای درد یا تب نیست. انتظار نمی رود دوزهای پایین آسپرین باعث سقط جنین، نقایص مادرزادی یا سایر مشکلات مرتبط با بارداری شود.

اگر آسپرین با دوز پایین مصرف می کنید، با پزشک خود در مورد توصیه های مصرف آسپرین در دوران بارداری صحبت کنید.

استفاده از مسکن های موضعی در دوران بارداری

از داروهای موضعی مانند کرم ها یا چسب های پوستی برای تسکین درد در ناحیه آسیب دیده استفاده می شود.

با این حال، حتی این داروهای موضعی هنوز هم تا حدی در جریان خون جذب می شوند، اگرچه به میزان کمتری از داروهای خوراکی. بنابراین هنگام استفاده از این داروها باید حتما با پزشک خود مشورت کنید.

ولتارن حاوی دیکلوفناک سدیم (یک NSAID) است که برای تسکین درد ناشی از آرتریت (التهاب مفاصل) استفاده می شود و موارد منع مصرف مشابهی با NSAID در بارداری دارد. در هفته بیستم بارداری یا بعد از آن نباید از این دارو استفاده کنید. مصرف این دارو قبل از هفته بیستم بارداری باید با نظر پزشک انجام شود.

مسکن‌های موضعی حاوی موادی مانند منتول، لیدوکائین یا کپسایسین ممکن است بی‌خطر باشند. مطالعات حیوانی روی این داروها آسیبی به جنین نشان نداده است، اما مطالعات انسانی محدود است. در این صورت قبل از مصرف دارو با پزشک خود مشورت کنید.