از گذرهای تاریخی عودلاجان روایات مختلفی نقل شده است. در کتاب «تهران در عهد قاجار» از باغ نظام الدوله، حمام نواب، اشترگلو، مسجد حوض و مدرسه به عنوان گذرگاه های مهم و تاریخی عودلاجان یاد شده است که با عبور از گذر، بیشتر آنها یا از بین رفته اند یا تغییر ماهیت داده اند. از زمان
به گزارش همشهری آنلاین، علیرضا زمانی تهران پژوه درباره مهم ترین گذرگاه های عودلاجان در قدیم می گوید: گذر مسجد حوض در مرز امامزاده یحیی (ع) و عودلاجان. یکی یکی از مهم ترین و در عین حال معروف ترین گذرهای تهران قدیم بود. این قطعه در نقشه کرشیش مربوط به سال 1237 قمری و اوایل دوران ناصری دیده می شود، اما از نقشه عبدالغفار که مربوط به اواخر عصر ناصری است حذف شده است. گذر مسجد حوض در دوره های مختلف تاریخی تغییر ماهیت داد و در دوره پهلوی دوم به کوچه ای در همسایگی مسجد حوض تبدیل شد.
معابر تهران قدیم مختصات خاصی داشت. هر پاساژ از خانه های مختلفی تشکیل شده بود که هر کدام نیازهای عمومی مردم اعم از بقالی، بقالی، نانوایی و… را «در مدرسه» تأمین می کردند. یکی یکی از پاس های عودلاجان بود که چنین ویژگی هایی داشت اما به مرور زمان کاملا از دست رفت. یک بار در مورد روزهای گمشده این مقطع تاریخی می گوید: کمتر منابع تاریخی معتبری را می توانید پیدا کنید که اطلاعاتی را در مورد نام و تاریخ گذر در مدرسه به مخاطب داده باشد، اعتمادالسلطنه در کتاب خود نوشته است. روزنامه دیکریم که با گذر از مدرسه کنار مدرسه رضاخان اقبال السلطنه، آجودان و عکاس باشی دربار ناصری، قطعه را می چرخاند زمینی که در مجاورت خانه او بود، به مدرسه ای برای فقرا تبدیل می شود و پس از تأسیس مدرسه، مشاغلی در همین راستا ایجاد می شود و گذرگاهی ایجاد می شود».
گذر در مدرسه با گذشت زمان و در طرح توسعه تهران در اواخر دوره قاجار و اوایل دوره پهلوی اول ویران شد و نام و نشانی از آن باقی نماند.
تخریب و تغییر نام و طبیعت سرنوشت محتوم همه گذرگاه های عودلاجان است و گذرگاه شتر گلو در حوالی بازار مروی نیز سرنوشت غم انگیزی دارد.
نصرالله حدادی درباره سیر تخریب یکی عودلاجان از دیگر گذرگاه های تاریخی می گوید: گذرگاه گلو دقیقاً مقابل شمس العماره و ابتدای کوچه مروی بوده است و همانطور که در منابع مکتوب تاریخی آمده است آبی که از بالادست جاری می شود به سمت ناصر قدیم و فعلی می رسد. خیابان خسرو در گردنه شترگلو جمع می شود و در خاطرات سلیمان بهبودی نیز آمده است که یک بار رضا شاه شخصا به گذرگاه شترگلو هنگام وقوع سیل و مسیر عبور آب را باز می کند محل جمع آوری آب به شکل حرف u انگلیسی بوده و به دلیل شباهت ظاهری با گردن به گردن شتر معروف بوده است. و گلوی شتر.