به گزارش خبرگزاری بازتاب آنلاین و به نقل از زومیت، مدت ها قبل از ظهور اولین اعضای گونه انسان (هومو) بر روی زمین، گروهی از انسان نماها وجود داشتند که شبیه میمون های بزرگ باستانی بودند و به آنها australopithecines می گفتند.استرالوپیتسین ها) احتمالاً مهارت های حرکتی دست را برای دست زدن به ابزار به دست آورده بود.
انسان شناسان قبلاً تصور می کردند که استرالوپیتکین های منقرض شده فاقد شکل دست راست برای انجام یک کار پیچیده مانند کار با ابزار هستند. اما یک تجزیه و تحلیل جدید نشان می دهد که آنها در واقع توانایی کنترل اشیاء را با دستان خود و حرکت دادن آنها دقیقاً در دست داشتند.
استرالوپیتکین ها برای اولین بار نیم قرن پیش کشف شدند. در آن زمان بود که محققان یک نمونه 3.2 میلیون ساله Australopithecus afarensis را کشف کردند که بعدها به نام لوسی شناخته شد. نویسندگان مطالعه جدید مدل‌های سه بعدی ماهیچه‌ها، تاندون‌ها، رباط‌ها و استخوان‌های دست‌های سه گونه مختلف استرالوپیتکین را برای تعیین مهارت‌های دستی لوسی و همنوعانش ایجاد کردند.
قبلاً تصور می شد که استرالوپیتکین های منقرض شده دارای شکل دستی مناسب برای جابجایی ابزار نیستند.
محققان تحقیقات خود را با Australopithecus sediba، گونه ای که کمتر از دو میلیون سال پیش می زیسته، آغاز کردند. آنها با بررسی نقاط اتصال ماهیچه های دست، شواهدی مبنی بر استفاده انسان مانند دست یافتند. به عنوان مثال، توانایی انجام کارهایی که نیاز به کنترل و جابجایی اشیاء دارند. به طور خاص، ساختار عضلانی داخلی انگشت کوچک Australopithecus sediba بسیار شبیه به عضلات گونه های بعدی انسان است. برای انسان های اولیه، انگشت کوچک ثبات و استحکام را هنگام ساخت و استفاده از ابزار سنگی فراهم می کرد.
با توجه به اینکه Australopithecus sediba یکی به گفته نویسندگان این مطالعه، این یکی از آخرین استرالوپیتک‌ها بود و با برخی از گونه‌های انسانی همزیستی داشت و انتظار شباهت‌های خاصی با تبار خودمان را داریم. آنها توجه خود را به گونه بسیار قدیمی Australopithecus afarensis معطوف کردند و دریافتند که دست های لوسی، که ویژگی های صورتش بیشتر شبیه گوریل ها، شامپانزه ها و اورانگوتان ها است، احتمالاً ترکیبی از ویژگی های سیمیان و انسان است.
در مقابل، Australopithecus sediba به اندازه نزدیکترین گونه انسانی پیشرفته است و احتمالاً از دستان خود به گونه ای انسان مانند استفاده می کند. به خصوص با تکیه بر انگشت کوچک خود برای انجام وظایف. استفاده مکرر از انگشت کوچک نشان می دهد که Australopithecus sediba دارای پتانسیل استفاده از ابزار و مهارت های حرکتی ظریف است.
قبلا تصور می شد که Australopithecus afarensis (گونه لوسی) قادر به ساخت ابزار سنگی نیست. به همین دلیل نام او به عنوان خالق احتمالی ابزار باستانی سایت Lumkoi که نشان دهنده قدیمی ترین ابزار شناخته شده است، رد شده است. اگرچه محققان ابزارهای باستانی را به طور کامل به لوسی و هم نوعان او نسبت نداده‌اند، اما اکنون بر این باورند که Australopithecus afarensis احتمالاً قادر به ساخت ابزارهای ساده بوده است. این گونه همچنین از دستان خود برای بالا رفتن از درختان استفاده می کرد، که نشان می دهد دستانش به اندازه کافی همه کاره است تا از ابزار و حرکت درخت به طور موثر استفاده کند.
سومین و آخرین مدل از Australopithecus africanus متعاقبا ساخته شد که مانند Afarensis ترکیبی از ویژگی های دست میمون و انسان را داشت. با این حال، محققان نتوانستند رفتارهای این گونه را تعیین کنند.
محققان می نویسند: «به طور کلی، نتایج ما نشان می دهد که Australopithecus sediba و afarensis اغلب طیفی از فعالیت های دستی را انجام می دهند که مشابه (اما نه یکسان) با الگوهای گرفتن و کنترل ابزار در انسان های بعدی است. این نتایج شواهد جدیدی ارائه می‌کند که نشان می‌دهد برخی از گونه‌های استرالوپیتکوس قبلاً قادر به مهارت انسان‌مانند بودند، اگرچه مهارت دستی آنها احتمالاً به خوبی انسان‌های بعدی نبود.
۲۲۷۲۲۷