ما اغلب این را می شنویم: “هر داستان دو طرف دارد.” این اعتقاد منجر به احساس عدالت و تعادل می شود و دیده می شود که حقیقت مکانی بین دو منظر است.
طبق دستورالعمل ها ، با این حال ، روانشناسان می دانند که این ذهنیت در برخی موارد اشتباه و حتی مضر است. برخی از ماجراها فقط یک حقیقت دارند و اصرار “اصرار بصری بر روی هر دو طرف” می تواند معادل های نادرست ایجاد کند ، فریب را تقویت کند و باعث آسیب واقعی شود.
معادل اشتباه ؛ واقعیت را با خطای “دو طرف داستان” تحریف کنید
در داستان ما ، لیونا و دارا ، دو شریک ، یک شرکت را با هم کارگردانی کردند. لیونا داریا سالها موفق بود تا اینکه فهمید که او اختلاس کرده است. هنگامی که او با این واقعیت روبرو شد ، داریا گفت که لیونا “به همان اندازه گناهکار” است زیرا او قبلاً متوجه نمی شد.
برخی از دوستان مشترک وی سعی کردند بی طرف بمانند و از این اشتباه استفاده کنند ، “خوب ، هر داستان دو طرف دارد.” اما واقعاً این بود؟ حقیقت واضح بود – Dardia Rang و Liona این کار را نکردند. در چنین مواردی ، او به داریا این فرصت را داد تا رفتار اشتباه خود را توجیه کند.
پرواز: هنگامی که واقعی ، اخلاقی یا صدمات به وضوح مشخص است ، مراقب باشید که اصل “هر دو طرف” را اعمال نکنید. همه درگیری ها فقط مسئله تفاوت های بینایی نیستند – برخی از آنها در حال مقابله با حقیقت و وخیم شدن واقعیت هستند.
قدرت بازنویسی حقیقت
بیایید داستان دیگری بگوییم. دو خواهر ، ماریا و تالیا را تصور کنید. آنها در خانواده ای بزرگ شدند که از نظر عاطفی سوءاستفاده بودند – تحقیرآمیز ، کنترل و غیرقابل پیش بینی. وقتی ماریا بزرگ شد ، تصمیم گرفت تا برای محافظت از سلامت روانی خود ، رابطه خود را با پدرش محدود کند. با این حال ، تالیا این تصمیم را “اغراق آمیز” توصیف کرد و گفت: “هر داستان دو طرف دارد.”
در حقیقت ، درک گذشته تحت تأثیر مقابله با خودش بود ، اما این حقیقت درد ماریا را تغییر نمی داد. اصرار “دو طرف داستان” تالیا باعث شد جراحات پدرش کوچک شود و تجربه ماریا نادیده گرفته شد.
پرواز: هنگامی که او در موقعیت های مضر بر “دو طرف داستان” تأکید می کند ، سعی می کند مسئولیت را از بین ببرد. نظرات مهم هستند ، اما وقتی آسیب و سوءاستفاده وجود دارد ، همه دیدگاه ها یکسان نیستند.
وقتی “بی طرفی” به پیچیدگی تبدیل می شود
حالا به این داستان فکر کنید. فکر کردن یکی همکارش در دانشگاه. او استاد وین ، دانشجوی زن به نام کامبیز بود. وقتی کامبیز این موضوع را گزارش داد ، دکتر وین از خود دفاع کرد و گفت کامبیز سخنان خود را “سوء تفاهم” کرد.
برخی از همکاران وین از گرفتن وضعیتی خودداری کردند و گفتند: “ما آنجا نبودیم” و “شما باید هر دو طرف را بشنوید.” با این حال ، این بی تحرکی ، دکتر او به وین اجازه داد تا از مسئولیت جلوگیری کند. در حقیقت ، او بی عدالتی را به صورت بی طرفانه دامن زد.
پرواز: خنثی ماندن در رفتار اشتباه به معنای عادلانه بودن نیست – بلکه اغلب در آسیب قربانی است. در مواجهه با روایت های متناقض ، از خود بپرسید که از این شک و چه کسی آسیب دیده است و چه کسی آسیب دیده است.
باور کنید که “هر داستان دارای دو حزب است” می تواند در سوء تفاهم های کوچک مفید باشد ، اما فریب برای مصدومیت یا سوءاستفاده خطرناک است. به جای اینکه به بی طرفی پناه ببریم ، باید به دنبال حقیقت باشیم. سوالات دقیق تری بپرسید. و از همه مهمتر ، بگذارید درک کنیم که عدالت به معنای وزن برابر با هر دیدگاهی نیست ، بلکه این در برابر واقعیت و عدالت است.