عصر ایران؛ مجله اسلحه تصویری – لاکهید دی-۲۱ (به انگلیسی: لاکهید D-21) یکی پهپاد تشخیص اولتراسونیک دارای یک موتور رم جت است که توسط شرکت لاکهید در ایالات متحده ساخته شده است. سازمان اطلاعات مرکزی آمریکا (سیا) اولین استفاده کننده از آن است کشتی هوایی بود
آشنایی با پهپاد لاکهید دی-21
لاکهید دی-21 اولین بار در 22 دسامبر 1964 مستقر شد. این پهپاد که در اصل با کد Q-12 شناخته می‌شود، بال‌های مثلثی مشابهی دارد هواپیما “A-12”. مستقر شد و با سرعت زیاد از پشت پرنده مادر جدا شد و به طور خودکار شروع به پرواز کرد.
این پهپاد مانند A-12 از فناوری بدنه تیتانیوم و طراحی رادارگریز پیشرفته استفاده می کرد، بنابراین سطح مقطع راداری آن به قدری کوچک بود که تقریبا برای رادارهای کشورهای شرقی قابل مشاهده نبود.
وزن پهپاد پنج تن، ارتفاع آن (27 تا 29) کیلومتر و برد آن (5600 کیلومتر) بود. پس از پایان ماموریت، ماژول “هچ” رها شد و توسط یک هواپیمای هرکولس با استفاده از همان روشی که برای گرفتن عکس های ماهواره ای بین زمین و آسمان استفاده شد، بازیابی شد. اگر هرکول نتواند ماژول را تصرف کند، پهپاد در آب می افتد و شناور می ماند تا توسط کشتی های موجود در منطقه بازیابی شود. پس از طراحی مجدد پهپاد در سال 1963، نام آن به D-21 تغییر یافت.
داستان
اولین رهاسازی در مارس 1966 اتفاق افتاد که تقریباً با فاجعه تمام شد، زیرا هواپیمای بدون سرنشین چند ثانیه پس از رهاسازی بین سکان عمودی هواپیمای M-21 پرواز کرد، اما خطر از بین رفت.
پرتاب دوم در آوریل 1966 انجام شد و پهپاد به حداکثر سرعت 3600 کیلومتر در ساعت و ارتفاع 27 کیلومتر رسید، اگرچه به دلیل از دست دادن یکی بعد از 2200 کیلومتر رانندگی از پمپ های هیدرولیک افتاد.
سومین بار در خرداد ماه پهپاد دی21- کل مسافت 2900 کیلومتری را طی کرد اما موفق به رهاسازی «هچ» نشد. چهارمین نسخه در ماه جولای منتشر شد که با فاجعه پایان یافت. در این پرواز هواپیمای مادر مانوری برای رهاسازی پهپاد انجام داد اما پهپاد موتور آن مشکل داشت و پس از جدا شدن قادر به فرار نبود و به سکان هواپیمای مادر برخورد کرد و باعث سقوط آن شد. هر دو خلبان پیاده شدند یکی زنده ماند و دیگری در آبهای اقیانوس غرق شد.
بازنشستگی
سرانجام در تیرماه 1350 برنامه پهپاد دی21- به طور کامل لغو شد. دلایل اصلی این امر موفقیت کم عملیاتی، پرتاب ماهواره های عکاسی جدید و بهبود روابط چین با ایالات متحده بود. در مجموع 38 فروند هواپیمای «D-21B» ساخته شد که از این تعداد 21 فروند مورد استفاده قرار گرفت و 17 فروند دیگر به پایگاه های مختلف آمریکا منتقل شدند. در نهایت از آنها برای آموزش مفاهیم پرواز، رمجت و … به عنوان یک مدل زمین جامد استفاده شد.
منبع: ویکی پدیا
