در زمستان ، شهروندان در بیشتر شهرهای ایران با کمبود سیب زمینی روبرو بودند. روزنامه اطلاعات 1 اسفند ۱۳۹۶ گزارشی منتشر کرد. ما بخش هایی از این گزارش را می خوانیم!
“سیب زمینی ها کمیاب و گران هستند و قیمت خرید آن به یک کیلو ریال رسیده است. هیچ کف در مغازه های سبزیجات وجود ندارد ، و فروش و فروش این مواد غذایی کاملاً در آویشن واسطه است.” آیا هیچ کنترلی بر فروش مواد غذایی وجود ندارد؟ اگر سیب زمینی وجود ندارد ، چرا در همه جا با قیمت یک کیلو موجود است؟
یک فروشنده میوه ای به نام حسینی ، که در خیابان قوامی مغازه دارد ، می گوید: “چند ماه پیش بود که تحویل سیب زمینی قطع شد و فروشندگان را خریداری و فروخت.” کارگزاران بزرگ مغازه های میوه ای را برای فروش نمی دهند. در عوض ، آنها به فروشندگان خرده فروشی شهر توزیع می شوند.
میوه Abtahi خیابان را به فروش می رساند شهریور او می گوید: “بسیاری از سیب زمینی ها در انبار خرده فروش وجود دارد.” چند روز زودتر یکی از این کارگزار به من گفت که او آماده است به همان اندازه که من می خواهم سیب زمینی به من بدهد ، اما من به او گفتم که من مردم او نیستم. برادر رسولوف ، معاون مدیر کشاورزی در وزارت کشاورزی گفت: “تولید سیب زمینی امسال نه تنها کاهش یافت ، بلکه تولید این غذا بیش از سال گذشته بود.” براساس برآوردهای وزارت کشاورزی ، تولید این برداشت بیش از 5 تن در سال جاری بوده است. امسال دولت توسط دولت تضمین نشده بود و این مشکل از فرصت خرید و ذخیره تولید زمین های کشاورزی نمی دانست. اکنون می دانیم که مقادیر زیادی سیب زمینی صدها هزار تن در اردوگاه های شهرهای سیب زمینی عبور کرده است. عیدبیل یکی از این منطقه سیب زمینی های تولید شده توسط این شهر به آفات تبدیل شدند. بنابراین ما محدودیت هایی را از سیب زمینی از این شهر تحویل داده ایم تا سیب زمینی ها از بین نرود.
طبق آمار ، با این حال ، تنها 6000 تن سیب زمینی ، که توسط این شهر تولید می شدند ، تحت قرنطینه قرار گرفتند. در حالی که تولید سیب زمینی در شهر از حد 6000 دلار آمریکا عبور می کند. “مشخص است که حداقل 5000 تن سیب زمینی فقط در اردوگاه های شهر اردبیل بدست می آید.”
۲۲۳۲۲۵