«تو غریب نیستی»، پنج شنبه که آفتاب پاییزی نارنجی شده بود، «باغچه» کنار هم در کوچه پس کوچه های بازیگوش محله عودلاجان (عودلاجان) در بافت تاریخی تهران، همراه با خانواده آقای دکتر قدم زدیم. هوشنگ مرادی کرمانی به مناسبت پنجاهمین سالگرد تولد «مجید» کسه‌ها. بیایید قفل خانه ای را که مرادی کرمانی از دنیای فانتزی و سال های دور کودکی اش روی کاغذ آورده باز کنیم. این خانه قرار است بازسازی شود و تبدیل به یک «خانه طبقه» شود. در این نظرسنجی جای کیومرث پوراحمد که مجید را برای ماندگاری بیشتر به دنیای تصویر آورده بود خالی بود.
به گزارش ایسنا، شامگاه پاییز روز پنجشنبه 21 مهر 1403 عده ای از دوستداران و هواداران هوشنگ مرادی کرمانی از خانه احیا شده قاجار بازدید کردند.اردیبهشت ماه عودلاجان» تهران برای گرفتن عکس یادگاری با هوشنگ مرادی کرمانی گرد هم آمدند و از آنجا به سمت خانه قدیمی او راهپیمایی کردند، گروهی که هر از گاهی از جای خالی کیومرت پوراحمد یاد می کردند.
این خانه قدمتی 80 ساله دارد و آقای مرادی کرمانی از اواخر دهه 50 تا اوایل دهه 70 به همراه همسر و سه فرزندش در آن زندگی می کردند و داستان می نوشتند. شهرداری منطقه 12 تهران دارای این خانه است آبان وی در سال 1399 اماکن تاریخی ارزشمندی را با هدف حفظ و نگهداری آنها خریداری کرد اما سپس درها را قفل کرد و آن را رها کرد. این خانه برای مدتی پناهگاه معتادان محلی بود. اکنون شهرداری در یک مزایده این خانه را به مدت 11 سال در اختیار مرمتگر آثار تاریخی قرار داده است.
بهروز مرباغی مرمت خانه هوشنگ مرادی کرمانی تصمیم دارد تا قبل از پایان سال این خانه را بازسازی کند و می گوید: مرمت خانه زمان زیادی نمی برد و احتمالا تا قبل از نوروز 1404 آماده بهره برداری می شود.
با این اوصاف شاید در پنجاه و یکمین سالگرد تولد آقای مجید قصها مهمان این خانه باشیم و در حین هم زدن چایمان با «قاشق چایخوری» قصه هایی بشنویم، قصه هایی به شیرینی «مربای شیرین».
وقتی مرادی کرمانی به همراه جمعی از هواداران و دوستانش به بن بست باریک شیرازی ها در خیابان هداوند، محله امامزاده یحیی می رسد، قفل خانه با حضور نماینده شهرداری پس از یک دهه باز می شود. و کارگران شروع به کار برای بازسازی خانه می کنند.
مرباغی از هوشنگ مرادی کرمانی قول می گیرد که در سه چهار ماه دیگر که قرار است خانه بازسازی شود دو یا سه بار به اینجا بیاید و خاطراتش را تعریف کند. احیاگر خانا می گوید شاید من مستند ساختم.
مرادی کرمانی و دو پسرش هومان و بیژن در این خانه کوچک دو طبقه که سه اتاق دارد از خاطرات خود گفتند و اتاق طبقه دوم خانه را «مهد مجید» می نامد. از روزهایی گفت که «قصه های جادویی» را می نوشت و بارها از پله های خانه بالا و پایین می رفت تا فقط یک کلمه را عوض کند یا ضرب المثلی به آن اضافه کند.
خانواده هوشنگ مرادی کرمانی
مرباغی پس از این خاطره ها خطاب به مرادی کرمانی گفت: خوشحالم که به جایی رسیدیم که در این کوچه خاطره ای از شما به یادگار گذاشته ایم. مرادی کرمانی همچنین گفت: حدود سی ساله بودم که وارد این خانه شدم و حدود پنجاه ساله بودم که از اینجا خارج شدم. خلاقیت من در این خانه در اوج بود.
مرادی کرمانی سپس به دیوارها و درهایی که بعد از رفتنش از اینجا به این خانه اضافه شده اشاره کرد و مرباغی قول داد آنها را بردارد و خانه را به شکل اولیه بازگرداند. وی تاکید کرد که این خانه قرار نیست موزه شود و قرار است «خانه قصه» شود.
هوشنگ مرادی کرمانی در دوره پس از افتتاح خانه در «خانه اردیبهشت ماه عودلاجان» برگزار شد، او از خاطراتش بیشتر گفت و ماجرای راه مجید به رادیو را گفت و گفت: این ماجرا به دلیل اینکه درباره پسر بچه یتیمی بود که با مادربزرگش زندگی می کرد پذیرفته نشد، زیرا ممکن است باعث تلخی مردم شود. نوروز 1353. اما با اصرار مرادی کرمانی چند نفر داستان مجید را خواندند و به موقعیت های طنزی که این پسر ساخته بود از ته دل خندیدند و پذیرفتند که قصه هایش به تلخی سرنوشتش نیست و او ابتدا مهمان نوروزی شد ، مجید قرار بود چند داستان رادیویی باشد اما آنقدر نامه به رادیو آمد که مرادی کرمانی مجبور شد هر هفته بنشیند و داستان های مجید را بنویسد.
او می گوید گاهی برای تکمیل داستان مجبور است چند بار از پله های خانه بالا و پایین برود. البته این کار عمدی انجام نشد. مجید هر وقت می خواهد اتاق را ترک کند، موقعیت جدیدی ایجاد می کند و با او تماس می گیرد و مرادی از پله ها بالا می رود و داستان را در اتاق مجید کامل می کند. که فیتیله چراغش کاملا روشن است و متوجه آن نمی شود.
هوشنگ مرادی کرمانی درباره اقتباس آثار ادبی و تولید اثر ماندگار گفت: اثر ماندگار آن است که در هر ظرفی برود، شکل خود را بگیرد اما تغییر ماهیت ندهد.
در این راهپیمایی و تور هارون یشایایی که تهیه کننده فیلم های مهمی چون هامون، نخ خورشید، اجاره نشینان بود نیز حضور داشت و مرادی کرمانی او را به عنوان تهیه کننده فیلم های مطرح داریوش مهرجویی به مخاطبان معرفی کرد. یشایایی خاطراتی از هم نشینی با مرادی کرمانی تعریف کرد.
پس از پایان مهمانی همه دور مرادی کرمانی جمع شدند تا کتاب هایشان را به یادگاری امضا کنند. او در حین امضای صبورانه گفت که بیش از 60 سال است که می نویسد و همیشه آرزوی نویسنده شدن را داشته و حالا سرمایه اش کسانی هستند که آن داستان ها را می خوانند.
اتاقی که «داستان های جادویی» در آن نوشته شده است.
نمایی از فضای داخلی خانه هوشنگ مرادی کرمانی که بین دهه 50 تا 70 در آن زندگی می کرد و بیشتر داستان هایش را اینجا نوشت.
بهروز مرباغی احیاگر خانه هوشنگ مرادی کرمانی
درهای این خانه که زادگاه بسیاری از داستان های هوشنگ مرادی کرمانی است، پس از یک دهه، روز پنجشنبه دوازدهم مهر باز شد