در سال‌های آینده احتمالاً یک قرص نانو انسولین مؤثرتر از تزریق این دارو برای درمان بیماران دیابتی خواهد بود.
گزارش مهرقرص جدید انسولین با استفاده از ماده ای در مقیاس نانو ساخته شده است که بسیار کوچک و تقریباً یک ده هزارم قطر موی انسان است. این نانو ماده از مولکول های انسولین در برابر اسید معده محافظت می کند. یک دوز واحد از این ماده می تواند مانع محافظ بیشتری ایجاد کند. علاوه بر این، این ماده به عنوان یک نانوحامل برای مولکول های انسولین عمل می کند و به آنها اجازه می دهد به موقعیت مورد نظر در بدن برسند.
نیکلاس هانت، محقق ارشد این مطالعه، گفت: «یک چالش کلیدی در توسعه انسولین خوراکی این است که درصد کمی از انسولین به جریان خون می رسد. برای حل این چالش، ما یک نانوحامل اختراع کردیم که با آزمایش بر روی بافت روده انسان، جذب نانو انسولین را به میزان قابل توجهی در این اندام بدن افزایش داد.
نانو ماده مورد بحث توانایی فوق العاده ای برای واکنش بر اساس سطح قند خون دارد. وقتی قند خون بالا می رود، برای تنظیم آن به انسولین نیاز است. پوشش این قرص حل می شود و مولکول های انسولین وارد جریان خون می شود. علاوه بر این، پوشش مورد بحث از ترشح انسولین در هنگام پایین بودن قند خون نیز جلوگیری می کند.
این ویژگی قابل توجه می تواند از خطرات مرتبط با عوارض جانبی تزریق انسولین مانند هیپوگلیسمی (سطح پایین قند خون) جلوگیری کند. نتایج آزمایش حیوانی قرص خوراکی مورد بحث امیدوارکننده بوده است.