قدیمی ترین پوسته زمین از گرینلند می آید

مطالعه اخیر از گروه علوم زمین و مدیریت منابع طبیعی در دانشگاه کپنهاگ در دانمارک نشان می دهد که اسکاندیناوی ممکن است از گرینلند جدا شده باشد.

به گزارش ایسنا، گرینلند کشوری جزیره ای در آمریکای شمالی است که بخشی از پادشاهی دانمارک است. گرینلند در آب های اقیانوس منجمد شمالی قرار دارد و حدود 56000 نفر در آن زندگی می کنند. علاوه بر این، این کشور کم تراکم ترین منطقه جهان محسوب می شود که جمعیت آن را بومیان اسکیمو تبار و مهاجران دانمارکی تشکیل می دهند.

اسکاندیناوی همچنین یک منطقه جغرافیایی با جزئیات تاریخی و فرهنگی خاص در شمال اروپا است. اسکاندیناوی در معنای محدودتر شامل سه کشور سوئد، نروژ و دانمارک (شبه جزیره اسکاندیناوی) و در معنای گسترده تر نیز فنلاند، ایسلند، جزایر فارو و جزایر آلاند است.

در بیانیه اخیر منتشر شده توسط دانشمندان پشت این مطالعه جدید، دانشمندان خاطرنشان کردند که بنیادی که دانمارک و اسکاندیناوی بر آن بنا شده اند احتمالاً در حدود 3.75 میلیارد سال پیش در گرینلند سرچشمه گرفته است.

آنها از ترکیبات ایزوتوپی مانند سرب، هافنیوم و اکسیژن برای شناسایی شواهد شیمیایی استفاده کردند. این امر راه را برای محققان برای تعیین سن و منشا سنگ بستر اسکاندیناوی هموار کرد.

پروفسور تاد وایت، زمین شناس موسسه علوم زمین و مدیریت منابع طبیعی دانشگاه کپنهاگ، گفت: داده های ما نشان می دهد که قدیمی ترین قسمت پوسته زمین در زیر اسکاندیناوی از گرینلند می آید و حدود 250 میلیون سال قدیمی تر از آنچه قبلا تصور می شد است.

دانشمندان قدیمی ترین قسمت پوسته زمین را در زیر اسکاندیناوی کشف کردند که رسوبات آن به گرینلند بازمی گردد.

این کشف نشان داد که سنگ بستر اسکاندیناوی حدود 250 میلیون سال قدیمی تر از آن چیزی است که قبلا تصور می شد. این سنگ ها از مناطق Pudasjärvi و Suomujärvi فنلاند استخراج شده اند.

بر اساس این مطالعه، امضای شیمیایی زیرکون با برخی از قدیمی ترین سنگ های جهان که در اقیانوس اطلس شمالی در غرب گرینلند یافت شده است، مطابقت دارد.

آندریاس پترسون، محقق دپارتمان علوم زمین و مدیریت منابع طبیعی، توضیح داد: «کریستال‌های زیرکون که در ماسه‌ها و سنگ‌های رودخانه در فنلاند یافتیم، دارای نشانه‌هایی هستند که نشان می‌دهد بسیار قدیمی‌تر از هر چیزی که تا به حال در اسکاندیناوی یافت شده است هستند. که با سن نمونه های سنگ گرینلند مطابقت دارد.

وی افزود: در عین حال نتایج سه تحلیل مستقل ایزوتوپی تایید می کند که سنگ بستر اسکاندیناوی به احتمال زیاد مربوط به گرینلند است.

مواد زمین شناسی در نهایت اسکاندیناوی را تشکیل دادند

این مطالعه به دانشمندان کمک می کند تا با روشن کردن تکامل قاره، تکامل حیات روی زمین را بهتر درک کنند و به طور بالقوه می تواند دانشمندان را به ارزیابی مجدد درک ما از تکامل اولیه زمین سوق دهد.

پیترسون می‌گوید: «درک نحوه تشکیل قاره‌ها به ما کمک می‌کند تا بفهمیم چرا سیاره ما تنها سیاره منظومه شمسی است که دارای حیات است. بدون قاره های جامد و آب در میان، ما اینجا نبودیم. در واقع، قاره‌ها هم بر جریان‌های اقیانوسی و هم بر آب و هوا تأثیر می‌گذارند که برای حیات روی زمین بسیار مهم هستند.

در این بیانیه اشاره شده است که دانمارک، سوئد، نروژ و فنلاند که بر روی پوسته زمین به نام سپر فنوسکاندی یا سپر بالتیک قرار گرفته اند، به صورت یک تکه از گرینلند جدا شده و طی صدها میلیون سال حرکت کرده اند.

در این مورد، صفحه تکتونیکی منبسط شد در حالی که مواد زمین شناسی تازه انباشته شده در اطراف آن در نهایت تبدیل به اسکاندیناوی شدند. هنگامی که پوسته از گرینلند جدا شد، ظاهر زمین به شکل کنونی خود تغییر کرد.

پروفسور تاد وایت خاطرنشان کرد: «زمین احتمالاً یک سیاره آبی بوده است، اما بدون اکسیژن در جو و بدون پوسته در حال توسعه. از آنجایی که این بسیار دور بود، نمی‌توانیم مطمئن باشیم که واقعاً چه شکلی است.

پیترسون توضیح داد: «این برای منظومه شمسی ما منحصر به فرد است و شواهدی از آب مایع و پوسته گرانیتی عوامل کلیدی در تلاش برای شناسایی سیارات فراخورشیدی قابل سکونت و امکان حیات در فراسوی زمین هستند.

این مطالعه در مجله Geology منتشر شده است.