ناسا پنجشنبه ۹ نوامبر (۱۸ آبان) در بیانیه‌ای اعلام کرد که بورمن روز سه‌شنبه ۷ نوامبر (۱۶ آبان) در بیلینگز، مونتانا درگذشت. در این بیانیه می خوانیم: «امروز یکی از بهترین های ناسا را به یاد می آوریم.» فرانک بورمن فضانورد یک قهرمان واقعی آمریکایی بود. … فرانک وقتی گفت که اکتشاف واقعاً پایه و اساس روح انسان است، به قدرت اکتشاف برای متحد کردن مردم پی برد.
در سال 1960، بورمن برای آموزش به عنوان خلبان آزمایشی وارد آکادمی نیروی هوایی شد. او به عنوان خلبان آزمایشی در کنار مایکل کالینز و جیم اروین فارغ التحصیل شد که هر دو فضانوردان آینده آپولو خواهند بود.
پس از مرگ خدمه آپولو 1 (گریسوم، اد وایت و راجر شافی) در آتش سوزی در سکوی پرتاب در زمستان 1967، ناسا بورمن را به عنوان تنها فضانورد برای خدمت در هیئت بررسی حوادث انتخاب کرد. دفاع بورمن از برنامه فضایی آپولو در کنگره آمریکا یکی از عوامل مهم بقای این ماموریت بود.
پس از ماموریت آپولو 7، مقامات اطلاعاتی ایالات متحده گزارش دادند که اتحاد جماهیر شوروی به مدار ماه نزدیک شده است. از آنجایی که ماژول ماه آپولو هنوز آماده نشده بود، بورمن موافقت کرد که به عنوان بخشی از ماموریت آپولو 8 به مدار ماه پرواز کند.
21 دسامبر 1968 (30 آذر در سال 1347، بورمن، لاول و بیل اندرس اولین فضانوردانی بودند که بر روی Saturn 5، قدرتمندترین موشک آمریکایی تا به امروز، سوار شدند. آنها با سرعت 39000 کیلومتر در ساعت رکورد سریع ترین سرعت پرواز زمان خود را شکستند.
سه روز بعد آنها به ماه رسیدند و خود را در مداری در 185 کیلومتری سطح ماه قرار دادند. بورمن، لاول و آندرس اولین افرادی بودند که قسمت دور ماه را دیدند. آنها همچنین اولین افرادی بودند که زمین را از ماه دیدند و عکس معروف زمین را در افق ماه گرفتند.
آنها در 24 دسامبر (3). دی) ارتباط تلویزیونی با زمین برقرار کرد. بورمن به عنوان فرمانده مأموریت، تبریک کریسمس را از ماه آورد و ماه را به عنوان “گستره ای وسیع، تنها و چشمگیر از نیستی” توصیف کرد. سخنرانی بورمن با خواندن چند سطر از کتاب پیدایش پایان یافت. آنها در 27 دسامبر (6 ژوئن) ازدواج کردند. دی) در اقیانوس آرام فرود آمد و با یک ناو هواپیمابر به زمین بازگشت.
ناسا به بورمن پیشنهاد داد تا فرمانده ماموریت آپولو 11 شود. بورمن پیشنهاد مبنی بر اینکه نیل آرمسترانگ را به عنوان اولین انسانی که بر روی ماه قدم می گذارد، رد کرد.
بورمن درباره این تصمیم گفت: «دلیل پیوستن من به ناسا شرکت در برنامه فضایی آپولو و برنامه ماه و خوشبختانه شکست روس ها بود.» من هرگز به دنبال هدف شخصی نبودم. من هرگز نمی خواستم اولین انسان روی ماه باشم و صادقانه بگویم، پس از پایان آپولو 11، تمام ماموریت برای من تمام شده بود. بقیه فقط تزئین کیک با خامه بود.
بورمن به زودی از ناسا و نیروی هوایی بازنشسته شد و پس از گذراندن دوره مدیریت پیشرفته در مدرسه بازرگانی هاروارد وارد صنعت هوافضا شد. او جوایز و افتخارات زیادی را برای خدمات نظامی و ناسا دریافت کرد و دهانه ای در سمت دور ماه به نام او نامگذاری شده است.
او اکنون دو سال پس از مرگ همسرش سوزان از دنیا رفته است. بورمن قبلاً قدیمی‌ترین فضانورد زنده آمریکایی بود و اکنون این موقعیت در اختیار لاول، دو همراه او در پرواز فضایی است.