عصر ایران; مهرداد خدیر– تلویزیون بی بی سی فارسی در 23 روز پس از هجوم الاقصی و در پی آن نسل کشی فلسطینیان در غزه با چالشی جدی مواجه است و آن وفاداری به ادبیاتش است.
به این معنا که برای گروه تحریک با وجود تبلیغات قوی، کلمه تروریست در 48 ساعت اول استفاده نشد، اما عملکرد این رسانه مثبت است. خنده دار این است که در روزهای بعد این تبلیغات و شبیه سازی با داعش فروکش کرد و دنیا دید که تروریست کیست. رجب طیب اردوغان همچنین رئیس جمهور ترکیه تیر او این تلاش را رد کرد و گفت: حماس یک جنبش آزادیبخش است نه یک تروریست.
بی بی سی فارسی در مورد استفاده از کلمه اشغال، شرمنده نیست، حتی اگر از دیدگاه غربی ها، اصطلاح سرزمین های اشغالی شامل کل سرزمین فلسطین نباشد، بلکه شامل شهرک سازی ها و مهاجرت های پس از توافق اسلو و … اشاره به اشغال پس از 1967 است.
وی در گفتگو با نماینده ارشد سازمان خودگردان در لندن، بارها از این کلمه استفاده کرد. آشغال و راه حل را در رفع اشغال و نه در نابودی حماس دید.
با این حال، این تمام ماجرا نیست. تلویزیون بی بی سی فارسی وقتی خبر هجوم گرسنگان، تشنه‌ها و نیازمندان غزه برای غذا را منتشر کرد، بارها در تیترها، متن‌ها، گزارش‌ها و زیرنویس‌ها از واژه غارت استفاده کرد!
اما چه طعمه ای؟ اگر از اردوگاه سازمان ملل می آمد که قرار بود به مردم غزه کمک کند و اگر از تدارکات می آمد، مال آنها بود.
غارت زمانی اتفاق می افتد که زلزله می آید، بمب منفجر می شود و یا اعتراض می شود و مردم به فروشگاه های خصوصی حمله می کنند و کالاهای آنها را غارت می کنند. یک کیسه آرد یا قوت بگیر تا نمرده، اما غنیمت کجاست؟
وقتی مردم گرسنه تقاضای غذا و آب می کنند و برای آوردن آن برای زن و کودکی که از بمب گذاری های عجیب جان سالم به در برده اند می شتابند، این هرگز مصداق غارت نیست. با این حال، تصاویر نشان داده شده هیچ نشانه ای از غارت را نشان نمی داد. چه، دیدیم مردم مظلوم همچنان صبور و البته بی حوصله و تعجب در حد ظلم.
دو شب پیش بارها این رسانه غارت انبارهای سازمان ملل خبر داد و انگار قبل از 15 مهر و غزه ها به انبارهای قفل شده سازمان ملل حمله کردند، اما اکنون داستان متفاوت است.
دیشب گزارش دیگری به وضوح این تصور را ایجاد کرد که آنها را تهدید به ممنوعیت یا هشدار در مورد استفاده از کلمه “کودک” کرده است. نیمی از هزاران نفری که در غزه کشته شدند کودک هستند. این کودک به معنای شرقی است و نه حتی به معنای غربی. در تعریف غربی، هر فرد زیر 18 سال، حتی اگر 17 سال و 12 ماه و 28 روز باشد، کودک محسوب می شود. این در حالی است که در منظر شرقی و مذهبی، آنها تا سن بلوغ تک فرزند هستند.کودکان کشته شده در غزه گاهی کودکان کوچک هستند.
اما در گزارش سیاوش اردلان به جای کودکی که طبیعتاً از نظر عاطفی کمتر دچار پریشانی عاطفی است، اصطلاح پیر و جوان را شنیدیم. کودک دارد. اما واقعیت این است که اسرائیل کودکان را در غزه می کشد. نه ده ها و صدها، بلکه هزاران، و اینها به معنای خاص کلمه، چه شرقی و چه غربی، بچه بودند، نه جوان!
از این منظر، با استفاده از واژه اشغالگری که در ادبیات اسرائیل و مقامات ارشد غربی جایی ندارد – و ما شاهد استفاده از آن توسط دبیرکل سازمان ملل بودیم – از کلمه “تروریست” اجتناب شد. یک عملکرد قابل قبول به جای آن باقی مانده است
با این حال، بی احترامی است که عجله برای کمک و غذا دادن به شکم های گرسنه و کام تشنه را غارت انبار یا تدارکات سازمان ملل توصیف کنیم، مانند کودکانی که قربانی یک جنون دیوانه شده اند، مانند نتانیاهو که ادعا می کند حق مبارزه دارند. در برابر بی عدالتی!