گریبایدوف سال ها افسر رابط با ایران در تفلیس بود. او بود که پیش نویس عهدنامه ترکمنچای را پس از امضای فتحعلی شاه به سن پترزبورگ آورد و به تزار نیکلاس اول ارائه کرد. گریبایدوف که در طول جنگ روس و ایران همه جا همراه ژنرال پاسکویچ بود، پس از صدور حکم به تزار ترکمنچای، از سوی وی به عنوان سفیر روسیه (به اصطلاح وزیر مختار آن زمان) در تهران منصوب شد.
او در سفارت روسیه در تهران به خواجه ای از حرمسرای فتحعلی شاه که از قفقاز آمده بود پناهندگی داد. این خواجه فراری، گریبایدوف را از سرنوشت دختران قفقازی و به ویژه گرجی ها در حرمسراهای شاه و شاهزادگان و صاحب منصبان ایران آگاه کرد و گریبایدوف نیز تحت تأثیر سخنان او، طبق مفاد عهدنامه ترکمنچا که اجازه می داد بازگشت قفقازی ها از ایران به شهرهای خود در صورت تمایل) او ابتدا به دو زن قفقازی که از خانه یک شاهزاده قاجار فرار کرده بودند، عطا کرد. سرپناه و سپس دستور داد که در صورت لزوم آنها را بازگردانند.
اعلام این تصمیم در تهران خشم ایرانیان ناراضی از قرارداد ترکمنچا را برانگیخت و به نام جلوگیری از تعرض به حرمسراها و مصادره همسران (نوامیس) مردم به سفارت حمله کرده و با وجود مقاومت محافظان سفارت قزاق وارد سفارت شدند. و گریبایدوف، کارکنان، سفارت، قزاق ها و حتی خواجه را که فرار کردند و جسد گریبایدوف را در سطل زباله انداختند، کشتند.
فتحعلی شاه از ترس آغاز جنگ سوم روسیه و ایران، نوه خود خسرومیرزا را به همراه جمعی از بزرگان از جمله میرزا تقی خان فراهانی (امیر کبیر) برای عذرخواهی به سن پترزبورگ فرستاد. [پایتخت وقت روسیه] تزار از این رفتار خرسند شد و حتی بخشی از غرامت جنگ قبلی را به ایران اهدا کرد.
264 33