تری ونبلز، سرمربی بریتانیایی تیم ملی استرالیا در بازی هشتم آذر وی در سال ۱۳۷۶ در ایران درگذشت. او در مورد پاس گلی که به خداداد عزیزی دادی گفت که آن پاس هوشمندانه را تا آخر عمر فراموش نمی کنم؟
وقتی خبر مرگ آقای ونبلز را شنیدم متاثر شدم. بازی عجیب و روز عجیبی در فوتبال ملی ایران بود. او مربی بزرگی بود و به من لطف کردند که چنین نظری دادم. بازی ما مقابل استرالیا در ملبورن، بازی خاصی بود که هرگز از خاطره فوتبالدوستان ایرانی پاک نخواهد شد. این پاس تنها و بهترین کاری بود که در آن لحظه می توانستم انجام دهم. خوشحالم که خداداد نیز از این فرصت نهایت استفاده را کرد و دروازه مارک بوسنیچ را باز کرد.
پاس طلایی ویژه ای بود که شاید بهترین پاسورها هم نتوانند چنین چیزی را در این صحنه مدیریت کنند؟
من این پدرخوانده را دیدم. وقت زیادی برای تصمیم گیری نداشتم. توپ از کریم باقری به من رسید و وقتی برگشتم دیدم خداداد در حال فرار است و خدا را شکر بهترین مسیر را شناختم و پاس را ارسال کردم.
سه بازیکنی که در شکل گیری و به ثمر رساندن این گل حساس نقش داشتند نیز در ترکیب تیم منتخب آسیا قرار گرفتند. کریم باقری، علی دایی و خداداد عزیزی؟
خب من و خداداد از سال ها بازی با هم شناخت خیلی خوبی از حرکات بدون توپ و با توپ داشتیم، پاس های ما گاهی کور بود. با کریمی که سال ها در پرسپولیس و تیم ملی با هم بازی کردند. به اهداف ملی من نگاه کنید، کمک های زیادی از طرف خدا به من شد.
بله و بعد از 20 سال توانستید فوتبال ملی را به جام جهانی بیاورید؟
خدا به ما لطف داشت. خدا خواست مردم ما به این بهانه لبخند بزنند و جشن بگیرند. به نظر من این بازی یکی از سخت ترین بازی هایی بود که تیم ملی ایران با آن روبرو شد. فوتبال یک ورزش تیمی است و همه باید به یکدیگر کمک کنند تا به نتیجه برسند. در این روز ملی پوشان زحمت کشیدند و جان خود را دادند. بازی ای که آن روز انجام دادیم به نظر می رسید هرگز تمام نمی شود. وقتی مرحوم ساندروپل سوت را زد، نفس راحتی کشیدیم.
جلسه 8 آذر 1376 ایران و استرالیا خاطره انگیزترین بازی ملی فوتبال محسوب می شود؟
فکر می کنم این بازی و دیدار ما مقابل آمریکا در جام جهانی برای همه ما بسیار خاص بود. اما بازی با استرالیا خیلی خاص تر از بازی ما با آمریکا بود. ما به ژاپن شکست خورده بودیم و عبور از سد استرالیا حضور ما در فرانسه در سال 1998 را تایید می کرد.
در تاریخ ورزش این تیم فوتبال در خاطر مردم ایران است. این نسل فوتبال چه چیزی برای عرضه داشت که امروز هم با افتخار و شکوه از آن یاد می شود؟
به نظر من نسلی که شما نام بردید همدلی داشت، دوستی داشت، بعد مالی نداشت. فکر می کنید بعد از صعودمان به جام جهانی چیزی به عنوان پاداش به ما ندادند؟!
اما در شکست 6-2 انگلیس، آنها اجازه ورود خودروهای لوکس را به کشور دادند
هیچ پاداشی نگرفتیم چون برای پول بازی نکردیم. ما به خاطر عشق به مردممان بازی می‌کردیم و همیشه می‌خواستیم کاری کنیم که مردممان را خوشحال کند. هیچکس به فکر خودش یا پاداش نبود. افرادی از تیم 1998 هستند که حتی برای پرداخت کرایه خود نیز مشکل دارند.
واقعا برای این صعود حماسی جایزه نگرفتید؟ میگفتند هدایای زیادی برای شما جمع آوری شد…
آنها هرگز برای این تیم کاری نکردند. قول های زیادی دادی و قرارهای زیادی گذاشتی. اما هیچ یک از این وعده ها عملی نشد. تبلیغ کردند ولی کسی چیزی ندید.
برای مردم جالب است که بعد از 26 سال متوجه شوند که چه تفاوتی بین دو دوره تاریخ فوتبال ایران وجود داشته است. صعود حماسی به جام جهانی 1998 و پیروزی مقابل آمریکا در بازی قرن، صعود آسان و شکست 2-6 مقابل انگلیس و شکست 0-1 مقابل آمریکا…
فرق دوران ما با این دوران این بود که به عشق مردم بازی می کردیم و مردم را خوشحال می کردیم. ما به عشق ایران و سربلندی کشورمان بازی کردیم.
اگر قرار بود تیم ملی سال 1998 با شرایط فیزیکی آن زمان مقابل تیم ملی فعلی بازی کند، کدام تیم برنده می شد و کدام تیم محبوبیت بیشتری دارد؟
فوتبال غیرقابل پیش بینی است. اما معتقدم تیم 98 از نظر فوتبالی بهتر بود و از نظر محبوبیت در بین مردم بالاتر خواهد بود. مردم ما همه چیز را خوب می دانند. همه موضوعات به دقت تجزیه و تحلیل می شوند. مطمئن باشید اگر در این مورد نظرسنجی کنید مردم فکر می کنند این تیم از هر نظر بهتر از تیم فعلی است.
23302