بسیاری از ما گاهی اوقات تورم و پف کردگی را در قسمت های مختلف بدن تجربه می کنیم که اغلب به دلیل احتباس موقت آب یا آسیب های جزئی است. با این حال، اگر این تورم ها به طور مکرر رخ دهند، می تواند نشان دهنده یک مشکل اساسی باشد که باید برطرف شود.
به گزارش روزیاتو، تورم و پف مداوم می تواند نشانه ای از عدم تعادل در سیستم های بدن مانند نوسانات هورمونی، مشکلات مزمن مانند بیماری قلبی یا کبدی یا حتی عوارض جانبی برخی داروها باشد.
در ادامه بیایید دریابیم که علل تورم و تورم در قسمت های مختلف بدن چیست.
1- چشم های پف کرده
پوست اطراف چشم نازک و شکننده است. گاهی اوقات ما چشم های پف کرده ای داریم که معمولاً خود به خود از بین می روند. با این حال، اگر اغلب اتفاق می افتد، ممکن است به دلایل زیر باشد:
– مصرف زیاد نمک: مصرف بیش از حد نمک می تواند باعث حفظ آب در بدن شود و منجر به تورم و پف کردگی شود. این اغلب پس از خوردن یک وعده غذایی نمکی، به خصوص در صبح رخ می دهد. پوست اطراف چشم تمایل به تورم دارد. با گذشت زمان، بدن این آب اضافی را دفع می‌کند و تورم و پف‌کردگی از بین می‌رود که معمولاً در عرض چند ساعت اتفاق می‌افتد.
– کمبود خواب: خواب کم نیز می تواند باعث پف زیر چشم و همچنین افتادگی پلک، قرمزی چشم و سیاهی زیر چشم شود. از دیگر علائم کمبود خواب می توان به رنگ پریدگی پوست و افتادگی دهان اشاره کرد.
– آلرژی: آلرژی می تواند باعث تجمع مایع در سینوس ها و اطراف چشم شود و در نتیجه باعث تورم زیر چشم شود.
– عفونت چشم: عفونت چشم یا پلک می تواند باعث تورم زیر چشم شود. عفونت اغلب از یک چشم شروع می شود اما می تواند به سرعت به چشم دیگر سرایت کند.
– بیماری گریوز: این بیماری که تیروئید چشمی نیز نامیده می شود، می تواند باعث ایجاد تغییراتی در بافت اطراف چشم شود که می تواند منجر به تورم زیر چشم شود.
– مونونوکلئوز: تغییرات در چشم‌ها و بینایی، مانند تورم زیر چشم، می‌تواند از علائم مونونوکلئوز باشد که گاهی به آن «بیماری بوسیدن» می‌گویند، اما می‌تواند از طریق عطسه و سرفه نیز منتشر شود.
2- تورم نیمه پایینی صورت
اگر چانه و گونه های شما متورم است و به دلیل شکل طبیعی صورت یا افزایش وزن شما نیست، ممکن است به دلایل دیگری از جمله:
کم کاری تیروئید: این مشکل زمانی رخ می دهد که تیروئید هورمون تیروئید کافی برای بدن تولید نمی کند.
– سندرم کوشینگ: این سندرم زمانی رخ می دهد که غدد فوق کلیوی کورتیزول بیش از حد تولید کنند. افراد مبتلا به این سندرم ممکن است چاق شوند و صورت متورم داشته باشند. از دیگر نشانه های این مشکل می توان به چربی روی گردن، برآمدگی بین شانه ها، کشیدگی بنفش رنگ و ضعف عضلانی یا استخوانی اشاره کرد.
– سندرم شوگرن: این یک بیماری مزمن است که در آن سیستم ایمنی بدن به غدد بزاقی و اشک آور حمله می کند. این سندرم می تواند باعث تورم گونه ها به دلیل التهاب غدد بزاقی شود.
– لنفادنیت: این بیماری زمانی رخ می دهد که یکی یا چندین غدد لنفاوی به دلیل عفونت در نزدیکی آنها ملتهب می شوند. اگر عفونت در سر یا گردن باشد، این امکان وجود دارد یکی تورم گونه ها یا هر دو.
– سنگ های غدد بزاقی: این سنگ ها در واقع رسوبات کلسیم سخت شده ای هستند که در غدد بزاقی ایجاد می شوند. بیشتر افراد بین 30 تا 60 سال از این مشکل رنج می برند، البته این سنگ ها در مردان بیشتر دیده می شود.
3- تورم دست و انگشتان
گاهی اوقات دست ها به دلیل وجود مایع بیش از حد در بافت متورم می شوند. این اغلب در دوران بارداری یا در طول تغییرات دما اتفاق می افتد.
وقتی دست ها متورم می شوند، ممکن است بزرگتر از حد معمول به نظر برسند و پوست ممکن است پف کرده یا براق به نظر برسد. اگر روی پوست فشار دهید، ممکن است فرورفتگی ایجاد شود. برخی از دلایل احتمالی تورم دست عبارتند از:
– مصرف زیاد نمک: خوردن غذای شور نیز می تواند باعث تورم دست شود زیرا نمک باعث می شود سلول ها آب را در خود نگه دارند و منجر به تورم شوند.
سرطان: برخی از سرطان ها و داروهای شیمی درمانی می توانند باعث تورم دست ها، پاها و صورت شوند.
– بیماری های کلیوی: کلیه ها به طور معمول مایعات اضافی بدن را فیلتر می کنند، اما زمانی که به درستی کار نمی کنند، این مایعات می توانند تجمع کرده و باعث تورم شوند.
– آرتروز: یا آرتروز می تواند باعث تورم و خشکی مفاصل، به ویژه دست ها شود.
– مشکلات عروقی: گاهی اوقات مشکل در رگ های خونی می تواند باعث تورم دست شود.
– سندرم دست پف کرده: این سندرم می تواند باعث تورم دست شود. بر اساس تحقیقات، این یک رویداد نادر است که می تواند در صورت تزریق داخل وریدی دارو رخ دهد. اگر دارو به طور مکرر به همان قسمت از بدن تزریق شود، می تواند به رگ های خونی یا بافت اطراف آن ناحیه آسیب برساند و باعث احتباس مایعات و تورم دست شود.
4- ورم پا و مچ پا
تورم در پاها و مچ پاها معمولاً دلایل بی ضرری مانند ایستادن یا راه رفتن برای مدت طولانی دارد. با این حال، اگر تورم به طور ناگهانی یا مکرر رخ دهد، ممکن است نشان دهنده وجود مشکل در بدن باشد:
– مشکلات قلبی: نارسایی قلبی یکی یکی از شایع ترین علل تورم در پا و مچ پا. زمانی که قلب نتواند خون را به درستی پمپاژ کند، مایع جمع می شود و تورم ایجاد می شود که در پزشکی به آن ادم معروف است. افراد مبتلا به مشکلات قلبی اغلب در پاها یا مچ پا ورم می کنند.
– بیماری کبد: یکی دیگر از دلایل ورم پاها کبد است. کبد پروتئینی به نام آلبومین تولید می کند که از نشت مایع از رگ های خونی جلوگیری می کند. اما هنگامی که کبد بیمار می شود، دیگر آلبومین کافی تولید نمی کند، به همین دلیل مایع در پاها و مچ پا جمع می شود.
– بیماری های کلیوی: بیماری کلیوی مشکل ساز است زیرا کلیه ها سطح آب و نمک را در بدن کنترل می کنند. هنگامی که کلیه ها آسیب می بینند، دیگر نمی توانند خون را تصفیه کنند یا از شر مایعات اضافی خلاص شوند و باعث تورم در پاها و مچ پا می شوند.
– لنف ادم: یا لنف ادم زمانی رخ می دهد که مایع بیش از حد در بافت وجود داشته باشد زیرا غدد لنفاوی که به تخلیه مایع اضافی کمک می کنند آسیب دیده اند. اگر غدد لگن آسیب ببینند، مایع می تواند در پاها جمع شود.
نارسایی مزمن وریدی: این وضعیت زمانی رخ می دهد که وریدهای پا به درستی عمل نمی کنند و بنابراین نمی توانند خون کافی را به قلب برگردانند.
– لخته شدن خون: لخته شدن خون در پاها می تواند باعث تورم در پاها و مچ پا شود. این اتفاق در یکی قدم از پا