علت و درمان آشالازی

آشالازی یک بیماری نادر است که عبور غذا و مایعات را از طریق لوله بلع و مری متصل به معده دشوار می کند. آشالازی در نتیجه آسیب به اعصاب مری رخ می دهد. در این حالت مری به مرور زمان فلج و بزرگ می شود و در نهایت توانایی خود را برای فشار دادن غذا به معده از دست می دهد. سپس غذا در مری جمع می شود و گاهی تخمیر می شود و دوباره وارد دهان می شود. ممکن است طعم بدی داشته باشد، ممکن است باعث تلخی شود

برخی افراد این موضوع را با بیماری ریفلاکس معده به مری (GERD) اشتباه می گیرند. اما در آشالازی غذا از مری می آید در حالی که در GERD مواد از معده می آید و آشالازی درمانی ندارد و وقتی مری فلج می شود عضله نمی تواند دوباره به درستی عمل کند اما علائم را می توان با آندوسکوپی درمان کرد. . جراحی کم تهاجمی یا کنترل شده.

علائم آشالازی مری

علائم آشالازی معمولاً به تدریج ظاهر می شوند و با گذشت زمان بدتر می شوند. علائم و نشانه ها ممکن است شامل موارد زیر باشد:

مشکل در بلعیدن (مشکل در بلع)، جایی که ممکن است احساس کنید غذا یا نوشیدنی در گلوی شما گیر کرده است.
برگشت غذا یا بزاق
احساس سوزش دردناک در قفسه سینه
آروغ زدن
درد قفسه سینه که می آید و می رود
سرفه در شب
پنومونی (ورود غذا به ریه ها)
کاهش وزن
بالا آوردن

علل آشالازی مری

علت دقیق آشالازی هنوز به طور کامل شناخته نشده است. محققان گمان می کنند که این ممکن است به دلیل از بین رفتن سلول های عصبی در مری باشد. تئوری هایی وجود دارد که چرا این اتفاق می افتد، اما احتمالا یک عفونت ویروسی یا واکنش های خود ایمنی است. به ندرت، آشالازی ممکن است ناشی از یک اختلال ژنتیکی یا عفونت ارثی باشد.

تشخیص آشالازی مری

از آنجا که آشالازی علائمی مشابه سایر اختلالات گوارشی دارد، می توان آن را نادیده گرفت یا به اشتباه تشخیص داد. برای آزمایش آشالازی، پزشک احتمالاً موارد زیر را توصیه می کند:

مانومتری مری

تست انقباض عضله مری در حین بلع، هماهنگی و نیروی اعمال شده توسط عضلات مری و نحوه شل شدن یا باز شدن اسفنکتر تحتانی مری در حین بلع را اندازه گیری می کند. این تست برای تعیین نوع مشکل حرکتی که ممکن است داشته باشید بسیار مفید است.

اشعه ایکس از دستگاه گوارش فوقانی (مری)

پس از نوشیدن مایع گچی که سطح داخلی دستگاه گوارش را می پوشاند، عکس برداری با اشعه ایکس انجام می شود. این پوشش به پزشک اجازه می دهد تصویری از مری، معده و روده فوقانی شما را ببیند. همچنین ممکن است از شما خواسته شود که یک قرص باریم را ببلعید که می تواند انسداد مری را نشان دهد.

آندوسکوپی فوقانی

پزشک یک لوله نازک و قابل انعطاف مجهز به نور و دوربین (اندوسکوپ) را در گلوی شما قرار می دهد تا داخل مری و معده شما را بررسی کند. اگر علائم یا نتایج مطالعه باریم این احتمال را نشان دهد، ممکن است از آندوسکوپی برای شناسایی انسداد مری استفاده شود. همچنین ممکن است از آندوسکوپی برای جمع آوری نمونه بافت (بیوپسی) برای آزمایش عوارض ریفلاکس مانند مری بارت استفاده شود.

درمان آشالازی مری

درمان آشالازی بر آرام کردن یا کشش دهانه اسفنکتر تحتانی مری متمرکز است تا غذا و مایعات بتوانند به راحتی از طریق دستگاه گوارش حرکت کنند. درمان خاص به سن، وضعیت سلامتی و شدت آشالازی بستگی دارد.

درمان غیر جراحی

گزینه های غیر جراحی عبارتند از:

انبساط پنوماتیکی

یک بالون آندوسکوپی در مرکز اسفنکتر مری قرار داده می شود و برای بازتر شدن دهانه آن باد می شود. در صورتی که اسفنکتر مری باز نشود و حدود یک سوم افرادی که بالون دارند در عرض پنج سال دوباره نیاز به درمان داشته باشند، ممکن است نیاز به تکرار عمل سرپایی باشد و این روش نیاز به آرامبخشی دارد.

بوتاکس (سم بوتولینوم نوع A)

این شل کننده عضلانی را می توان مستقیماً با یک سوزن آندوسکوپی به اسفنکتر مری تزریق کرد. تزریق ممکن است نیاز به تکرار داشته باشد و تزریق مکرر می تواند در صورت لزوم جراحی را دشوارتر کند.

بوتاکس به طور کلی فقط برای افرادی توصیه می شود که به دلیل سن یا شرایط سلامتی کاندید مناسبی برای افزایش پنوماتیک یا جراحی نیستند. تزریق بوتاکس معمولا بیش از شش ماه طول نمی کشد و بهبود قابل توجهی از تزریق بوتاکس می تواند به تایید تشخیص آشالازی کمک کند.

دارو

پزشک ممکن است داروهای شل کننده عضلانی مانند نیتروگلیسیرین (Nitrostat) یا نیفدیپین (Procardi) را قبل از غذا توصیه کند. این داروها اثر درمانی محدود و عوارض جانبی جدی دارند. اگر کاندیدای افزایش پنوماتیک یا جراحی نیستید و بوتاکس کمکی نکرده است، معمولاً داروها تجویز می شوند و این نوع درمان به ندرت مورد استفاده قرار می گیرد.

عمل

گزینه های جراحی برای درمان آشالازی عبارتند از:

میوتومی هلر

جراح عضله انتهای اسفنکتر مری را برش می دهد تا غذا به راحتی وارد معده شود. این روش را می توان به صورت غیر تهاجمی (لاپاروسکوپی میوتومی هلر) انجام داد. برخی از افراد مبتلا به میوتومی هلر ممکن است بعداً به بیماری ریفلاکس معده به مری (GERD) مبتلا شوند.

برای جلوگیری از مشکلات GERD در آینده، روشی به نام فوندوپلیکاسیون ممکن است همزمان با میوتومی هلر انجام شود. در فوندوپلیکاسیون، جراح قسمت فوقانی معده را به دور قسمت تحتانی مری می‌پیچد و یک دریچه ضد رفلاکس ایجاد می‌کند و از رفلاکس اسید (GERD) به مری جلوگیری می‌کند. فوندوپلیکاسیون معمولا با یک روش کم تهاجمی (لاپاراسکوپی) انجام می شود.

میوتومی آندوسکوپی دهان (POEM)

در روش POEM، جراح با استفاده از یک آندوسکوپ که از دهان و گلو عبور می‌کند، برشی را در داخل مری ایجاد می‌کند، سپس، مانند میوتومی هلر، جراح عضله انتهای تحتانی اسفنکتر مری را برش می‌دهد.

منبع: نمناک