علائم تنگی کانال نخاعی که نمی دانید!

تنگی کانال نخاعی یکی این یکی از مشکلات ستون فقرات است که ممکن است از دیسک گردن یا دیسک کمر ایجاد شود. گردن درد، کمردرد، سیاتیک، دردی که هنگام ایستادن تشدید می شود و با خم شدن تسکین می یابد از علائم این بیماری است.

به گزارش بازتاب آنلاین به نقل از  ایسنا، اگر روش های درمانی غیرجراحی جواب نداد، باید به جراحی متوسل شد.

علائم تنگی کانال نخاعی چیست؟

علائم تنگی کانال نخاعی متفاوت است و معمولاً به صورت درد و تحریک پذیری ظاهر می شود. گاهی اوقات افراد مبتلا به تنگی کانال نخاعی هیچ علامتی ندارند. به طور کلی تنگی کانال نخاعی به مرور زمان رخ می دهد و علائم آن پس از شدت گرفتگی کانال نخاعی ظاهر می شود. علائم معمولاً علائم عصبی هستند زیرا اعصاب تحت تأثیر قرار می گیرند و به آنها فشار می آورند.

در زیر به برخی از این علائم اشاره کرده ایم. اگر این علائم را در خود یا اطرافیانتان مشاهده کردید، احتمال تنگی کانال نخاعی را در نظر بگیرید و برای تشخیص و درمان با متخصص ارتوپد مشورت کنید.

گردن درد یا کمردرد در ناحیه کمر که محل آن به تنگ شدن کانال بستگی دارد.

ویژگی های این درد ممکن است به شرح زیر باشد:

_ درد تیر کشنده
_ دردی شبیه به شوک و برق گرفتگی
_ دردی که می‌آید و می‌رود
_ دردی شبیه به سوختگی
_ گاهی درد گنگ است و نمی‌توان دقیقا محل آن را تشخیص داد
_ درد سیاتیک
_ سنگینی پا‌ها
_ ضعف در پا‌ها و ساق
_ دردی که با تکیه کردن و دراز کشیدن کاهش پیدا می‌کند
_ دردی که با ایستادن و راه رفتن و بالا رفتن از جایی شدت پیدا می‌کند
_ در موارد شدید ممکن است که کنترل ادرار و مدفوع از دست برود
_ بی‌حسی و سوزن‌سوزن شدن در بازو و دست‌ها
_ احساس فشار در دست‌ها
_ از دست دادن کنترل دست‌ها و پا‌ها
_ عدم تعادل
_ درد در شکم.

تنگی نخاع چگونه تشخیص داده می شود؟

متخصص درد می تواند تشخیص تنگی نخاع را بر اساس علائم بالینی و سابقه پزشکی فرد تایید کند. سایر آزمایش ها و روش های تشخیص تنگی کانال نخاعی عبارتند از:

MRI بهترین روش برای تشخیص تنگی نخاع است. در این روش تصویربرداری پزشکی، تمام جزئیات از جمله ریشه های عصبی، تغییرات در نخاع یا تومورهای ناحیه نخاع قابل تشخیص است.

اسکن توموگرافی کامپیوتری: استفاده از اشعه ایکس برای گرفتن عکس از زوایای مختلف که به تعیین شکل و اندازه کانال نخاعی کمک می کند.

میلوگرام: سی تی همراه با میلوگرافی زمانی که ام آر آی در دسترس نباشد استفاده می شود. میلگرام نوعی رنگ کنتراست است که به مایع مغزی نخاعی (فضای مایع نخاعی) برای علامت گذاری کانال نخاعی و ریشه های عصبی تزریق می شود.

4 روش جراحی برای درمان تنگی کانال نخاعی در ناحیه کمر:

جراحی آندوسکوپی

این روش یک جراحی کم تهاجمی است و برای بیمارانی که تنگی خفیف نخاع دارند مناسب است.

در این روش تنگی کانال نخاعی با استفاده از دستگاه آندوسکوپ بدون نیاز به جراحی باز درمان می شود.

جراحی تهاجمی بدون قرار دادن ابزار در کانال

– این نوع جراحی به صورت تهاجمی و بدون نیاز به قرار دادن دستگاه در کانال نخاع انجام می شود.

جراحی باز با قرار دادن دستگاه:

– این نوع جراحی یکی از روش های تهاجمی است و با استفاده از دستگاه هایی که در کانال نخاع قرار می گیرد انجام می شود.

– در این روش برخی از سطوح برداشته شده و مهره ها با استفاده از پیچ و میله ثابت می شوند.

جراحی لیزری

– در این روش از پرتوهای لیزر پرانرژی در درمان تنگی کانال نخاعی استفاده می شود.

لیزر با نفوذ به بافت، سلول های ناحیه آسیب دیده را تحریک می کند و بافت را بازسازی می کند.

8 روش درمان غیر جراحی برای تنگی نخاع در ناحیه کمر:

تغییر سبک زندگی

– کاهش وزن به عنوان یک تغییر سبک زندگی مهم در درمان تنگی کانال نخاعی.

مسکن ها

– استفاده از داروهایی مانند استامینوفن، پروفن، ناپروکسن برای تسکین درد.

داروهای گاباپنتین و پره گابالین

– استفاده از این داروها برای رفع گزگز و بی حسی.

داروهای ضد التهابی

– مصرف داروهای ضد التهابی برای کاهش التهاب ستون فقرات.

امواج لیزر و اولتراسوند

– استفاده از امواج لیزر و اولتراسوند برای افزایش تحرک و انعطاف ستون فقرات.

– مصرف دمنوش آویشن، چتر و بومادران به عنوان درمان گیاهی.

تغذیه

– ایجاد تغییرات در رژیم غذایی با مشورت متخصص مغز و اعصاب از جمله حذف گوشت قرمز و غذاهای صنعتی.

فیزیوتراپی و ورزش

– انجام تمرینات بدنی و فیزیوتراپی برای بهبود وضعیت عضلات و ستون فقرات.

تنگی کانال نخاعی یک بیماری ارتوپدی است که ناشی از مشکل دیگری است. فشار استخوان روی اعصاب معمولاً به دلیل رشد استخوان یا بیرون زدگی دیسک ایجاد می شود. این بیماری می تواند علائمی مانند درد و تب ایجاد کند. گاهی با شدت بیماری علائمی مانند گزگز دست و پا و عدم تعادل در بدن نیز مشاهده می شود.