بازیگر نقش غزال در سریال «مستوران۲» گفت: “در فصل اول، به دلیل استفاده از لنز در اثر دود فراوان، لنز در چشم من فاسد شد. این ماجرا مخاطراتی را برای لنز چشمم به وجود میآورد که منجر به مراجعه مکرر به چشم پزشک شد.
به گزارش بازتاب آنلاین به نقل از ایرنا: بازیگر نقش غزل در سریال مستوران 2 گفت: در فصل اول به دلیل استفاده از لنز به دلیل دود شدید عدسی چشمم آسیب دید.
مستوران ۲ به کارگردانی سیدعلی هاشمی، نویسندگی محمد حنیف و تهیه کنندگی عطا پناهی محصول سازمان هنری رسانه اوج است که از شبکه یک پخش می شود.این سریال برگرفته از افسانه ها و داستان های کهن ایرانی است.
الهه خادمی درباره نقش خود در فصل دوم سریال مستوران گفت: در این فصل شخصیت غزل را بسیار عمیق تر و با جزییات بیشتر می بینیم. بنابراین در فصل اول ما غزال را در لانگ شات و در فصل دوم در نمای نزدیک دیدیم. بعلاوه، بیست سال از داستان فصل اول در فصل دوم می گذرد و غزل در این باب پخته تر و استوارتر رفتار می کند. در واقع او هیجان نوجوانی فصل اول را پشت سر گذاشته و به اهداف بزرگتری می اندیشد. غزال رئیس قبیله ای است که با جان و دل برای حفظ منافع قبیله اش تلاش می کند و نشان می دهد که شجاعتش قابل تحسین است.
این بازیگر سینما و تلویزیون درباره سابقه خود به عنوان بازیگر در این سبک و سیاق گفت: غزل برای من ارزشمند است و شخصیتی است که خیلی دوستش دارم و با عشق او را بازی کردم. قبل از این بیشتر نقش های اجتماعی بازی کرده بودم اما بازی تاریخی یا شخصیتی مثل غزل را تجربه نکرده بودم. یادم نمی آید نقش وحشی ها و شخصیت غزال را در پروژه های تلویزیونی دیده باشم. این نوع نقش نویسی به خصوص برای خانم ها به ندرت اتفاق می افتد و ایفای چنین نقشی نوعی خوش شانسی است.
«غزال» را در کوچه و خیابان نمیتوان دید
وی در پاسخ به اینکه آیا می توان مقاله غزل یا کل مجموعه مستوران را نوعی فانتزی یا سوررئالیستی دانست، افزود: بله، از جهاتی شبیه رئالیسم جادویی است. داستان سیمرغ، دوال پا، طلا که جادوگر است و قبیله وحشی ها که بافتی کاملاً متفاوت و ابتدایی دارند، رمزهای فانتزی دارند و برگرفته از داستان های کهن ایرانی هستند.
این هنرمند درباره تجربه همکاری با علی هاشمی در مقام کارگردان گفت: همکاری با او برای من تجربه خوشایندی بود. چون به کار مسلط بود و دقیقا می دانست که می خواهد چه کار کند و همین تسلط کار با گروه را بسیار دلپذیر و راحت کرده بود. آقای هاشمی کارگردانی صمیمی و همدل بود که از ایده ها استقبال می کرد و این فرصت خوبی بود تا من به عنوان بازیگر دستم را باز کنم تا بتوانم جسارت بیشتری برای ایفای نقش داشته باشم و به یاری خدا بتوانیم به خوبی با هم کار کنیم.
خادمی با اشاره به نظراتی که در زمان پخش این سریال از مردم داشت، گفت: چون عموم مردم از تمام کارهای فصل قبل سابقه داشتند؛ بعد از اتمام فصل 1 پرسیدند که آیا فصل 2 ساخته می شود و اصرار داشتند، معلوم بود که رابطه خوبی با سریال دارند. در نتیجه متوجه شدیم که زحمات گروه ارزش دارد و این نظرات برای ما خوشایند بود به خصوص در مورد نقش غزل که من مستقیماً در جریان نظرات قرار گرفتم و با توجه به استقبال مخاطبان البته این شخصیت می دانست که چگونه کار خود را به خوبی انجام دهد. انجام دهید. در این مدت بازخوردهای جالبی درباره غزل دریافت کردم و متوجه شدم که اگرچه نقش ذاتا منفی است، اما حضور این شخصیت حس بدی را در مخاطب ایجاد نمی کند. منفی گرایی در اصطلاح عامیانه درک است و بیننده دوست دارد سکانس های آن را مشاهده کند.
دچار عفونت چشمی ناشی از لنز شدم
این هنرمند با بیان اینکه نقش غزال چقدر شبیه به خصوصیات فردی و درونی اش است، تاکید کرد: او کاملا متفاوت بود و به همین دلیل مجبور شدم او را در ذهن خود خلق کنم زیرا از نظر ظاهری هیچ شباهتی به من و ما نداشت. غزال شخصیت نبود که در خیابان یا حتی در کارهای معمولی دیده می شود. در نتیجه مجبور شدم نقش را کاملا ذهنی و با کمک نویسنده و کارگردان متناسب با فضای فیلمنامه خلق کنم. در واقع شخصیت غزال در فضای سر نویسنده، کارگردان و من به عنوان بازیگر جوشید و تبدیل به شخصیتی شد که الان می بینیم.
بازیگر غزل با بیان ویژگی ها و تفاوت های چهره و طراحی گریم خود در دو فصل مستوران بیان کرد: در فصل گذشته بر چهره این شخصیت نشانه ای وجود داشت که نشان سنتی قومی است که غزل در آن زندگی می کند. . در واقع همه افراد قبیله نشانه دارند، چهره دارند. علامت چشم غزال در این فصل تغییر کرد و کمی متفاوت شد که شاید حتی باعث شد بهتر بتوانم با حالات صورتم کار کنم. هم گریم فصل اول با طراحی احسان روناسی و هم گریم فصل دوم با طراحی امید گلزاده با استفاده از خلاقیت و ایده های ناب طراحان به شکل گیری شخصیت غزال کمک کرده و برای مخاطب جذاب بوده است.
وی با اشاره به حجم زیاد رنگ صورت و سختی کار بر روی مستوران خاطرنشان کرد: گریم غزال یکی از سخت ترین گریم ها بود به طوری که در فصل اول در ضبط یک سکانس به دلیل دود زیاد به دلیل استفاده از عینک. ، عینک در چشمانم بود. چون محل غزل عمدتاً در اطراف تهران، کویر و تپه ها و فضاهای زمین بود، این حادثه خطراتی را برای لنزهای چشم من ایجاد کرد و منجر به مراجعه مکرر به چشم پزشک شد.
مستوران در خصوص زمان گریم و لباس و تاثیر این دو عنصر در بازی ها خاطرنشان کرد: زمانی که برای آماده کردن چهره و لباسم قبل از قرار گرفتن در مقابل دوربین در نظر گرفته شده بود، شاید حدود دو ساعت و نیم یا کمی بیشتر بود. . این زمان برای بازیگری که پس از آن باید انرژی کافی برای قرار گرفتن مقابل دوربین و ایفای نقش داشته باشد، زمان زیادی است. اما همین لباس و همان گریم با همه سختی هایش آنقدر برای ایفای نقش مفید است که با تکمیل آن جلوی آینه کم کم شخصیت بازیگر جان می گیرد و به من به عنوان بازیگر کمک می کند تا خلق کنم. شخصیت من. از آنجا بازیگر کم کم وارد کالبد شخصیت می شود و خود را می یابد.
این بازیگر که در تئاتر بعد از مستوران فعالیت می کند درباره شخصیت ها و نقش های پیش روی خود گفت: بازیگران هم در فصل اول و هم در فصل دوم بسیار خوب و حرفه ای بودند. من این فرصت را داشتم که در کنار این بازیگران کار کنم، هر بار که بازیگر جدیدی وارد یک سکانس یا لوکیشن می شود، تجربه متفاوتی را یاد بگیرم و کسب کنم. در زمان ضبط مستوران فقط با آن گروه درگیر بودم اما این روزها در تئاتری نقشی کاملا متفاوت با نقش قبلی ام در مستوران دارم. ترسی که معمولاً همراه من است و رویه ای اشتباه در سینمای ماست. گیر افتادن در نقشی است که این بازیگر قبلا بازی کرده و مورد قبول مخاطب قرار گرفته است و کارگردانان دیگر نیز نقش های مشابهی را به بازیگر پیشنهاد می کنند.
گویش ها و دیالوگ ها
وی ادامه داد: با توجه به بازخوردی که از مخاطبان، آشنایان و نظرات آنلاین دریافت کردم، به اتفاق آرا سریال را پسندیدند و برایشان جالب بود. به خاطر محیط متفاوتی که دارند کار را دنبال می کنند و می بینند و این خستگی را از تن می برد. آنچه قابل توجه است وجود مخاطب در هر سنی است. چرا که این سریال در نسل های مختلف شخصیت های متفاوت و رنگارنگ زیادی دارد که می تواند هم مخاطب نوجوان و جوان و هم مخاطب میانسال و بزرگتر را جذب کند. البته به نظر من با توجه به استفاده از نقشهای اصلی جوانتر و داستانی زندهتر از فصل اول، احتمالاً این فصل بیشتر جوان پسند خواهد بود.
این بازیگر درباره لهجه ها و دیالوگ ها در مستوران گفت: برای مستوران لهجه ای تعریف شده که برای مخاطب امروزی قابل درک است و جملات آنقدر سنگین نیست که بیننده دیالوگ ها را متوجه نشود. علاوه بر این باید نثر کلاسیک را در دیالوگ ها حفظ می کردیم و به گویش زمان متن وفادار می ماندیم، در نتیجه دیالوگ ها گاهی کتابی نوشته می شوند و گاهی کمی روانتر و به گفت وگو نزدیکتر. . عمدی بود که دیالوگ های بینامتنی درست شود تا مخاطب عام بتواند با دیالوگ ها ارتباط برقرار کند. البته این هنر آقای حنیف نویسنده کتاب و فیلمنامه نویس فصل دوم مستوران است.
وی در پایان با تشکر از عطا پناهی تهیه کننده نمایش که فرصت ساخت سریالی بر اساس داستان های کهن ایرانی را به او داد، گفت: مستوران را هر شب دنبال می کنم و به نظرم زمان پخش بسیار خوبی دارد. خوشحالم که فصل اول مستوران مورد پسند مخاطبان قرار گرفت و این استقبال باعث ساخت فصل دوم هم شد. امیدوارم در فصل دوم هم این اتفاق بیفتد و با پخش قسمت های بعدی بازخورد بیشتری از مخاطبان بگیریم و این انگیزه ای برای ساخت فصلی دیگر باشد. اگرچه نقش غزال خطرات جسمی مانند از دست دادن تعادل از روی اسب در یک سکانس و سر خوردن نزدیک به مرگ را برایم به همراه داشت، اما به دلیل ویژگی های منحصر به فرد نقش، در صورت ادامه سریال دوست دارم دوباره این نقش را بازی کنم.