اخبار آنلاین اصفهان-مریم سرلک: در روزهای اخیر تصویری با عنوان «پل دوره ساسانی آسفالت شد!» در شبکه های اجتماعی دست به دست می شود، خبری که دل دوستداران میراث تاریخی و البته بنا به تجربه زیسته را به لرزه درآورده است. مرمت بناهای تاریخی مغفول مانده است. اصفهان تا حدی معتبر بود.
اگرچه حفظ و نگهداری بناهای تاریخی به عنوان بخشی از میراث فرهنگی جامعه بسیار حائز اهمیت است، اما تصمیمات مربوطه نباید از ارزش های اصلی آثار تاریخی بکاهد.
پل شهر آسفالت نیست و در حال بازسازی است
شهرام امیری مدیر روابط عمومی و بین الملل میراث فرهنگی اصفهان در گفت و گو با خبرنگار آنلاین در خصوص تصویر منتشر شده با عنوان آسفالت پل شهرستان گفت: متاسفانه این تصویر به دلیل عدم تبلیغات است. ویراستار.” عایق بندی پل شهر از آسفالت نیست، بلکه از یک لایه نازک سنگریزه تشکیل شده است.
حدود 50 تا 60 سال پیش این پل به دلیل آسیب شدید بازسازی نشد. در آن زمان علم مرمت به اندازه امروز پیشرفته نبود و در عرشه این پل از مواد ناهمگون استفاده می شد. این مشکل برای اساتید است. مرمت کننده ما غیرقابل قبول بود
وی ادامه داد: پل شهرستان قدیمی ترین پل تاریخی روی زاینده رود از مبدا تا گاوخونی است که پایه های آن به دوره ساسانیان باز می گردد.
تعمیرات غیر اصلی و استفاده از مواد ناهمگن
مدیر روابط عمومی و بین الملل میراث فرهنگی اصفهان گفت: این پل حدود 50 تا 60 سال پیش به دلیل آسیب شدید بی دلیل مرمت شد. در آن زمان علم مرمت به اندازه امروز پیشرفته نبود و از مواد ناهمگون ساخته می شد و در عرشه این پل استفاده می شد که برای مرمتگران ما قابل قبول نبود.
وی ادامه داد: در بودجه مرمتی 1402-1401 مقرر شد پس از پنجاه سال مرمت اساسی عرشه پل شهر انجام شود. به منظور جلوگیری از نفوذ آب، پوشش عرشه پل جمع آوری و ناهمگن شد.» مواد برای عایق جمع آوری شد. یک لایه نازک سنگریزه برای قاب بندی عرشه پل استفاده شده است که سقف دهانه آجری زیرزمین را تشکیل می دهد.
امیری افزود: پس از مقاوم سازی، لایه زیرین عایق بندی شده و پس از دو روز نزدیک به آفتاب سفت می شود تا فرآیند سنگفرش روی آن انجام شود و از این پس هیچ گونه بارشی به لایه زیرین نفوذ نمی کند.
چرا از رزین برای عایق استفاده نشد؟
امیری در پاسخ به این سوال که چرا در مرمت از عایق های نانو مانند رزین های صنعتی یا گیاهی که از نظر استحکام و عایق قابل قبول هستند استفاده نشده است؟ استادان و کارشناسان مرمت معتقدند قیرگونی نزدیکترین مصالح به کار رفته در سازه این پل است.
وی ادامه داد: کارشناسان میراث فرهنگی پس از تبادل نظر به این نتیجه رسیدند که قیرگونی مناسب ترین ماده برای عایق کاری است و بافت این پل با روش های جدید ناسازگار است، ضمن اینکه قیرگونی صد سال است که در آثار تاریخی مورد استفاده قرار می گیرد.
امیری گفت: هم اکنون عایق کاری یکی از دهانه های پل خواجو در حال انجام است.
لازم به توضیح است که تاریخچه رزین به دوران بسیار باستانی در فرهنگ ها و تمدن های مختلف مانند مصر باستان باز می گردد و استفاده از رزین در هنر و صنایع صنعتی سابقه ای طولانی دارد و به اوایل بشریت می رسد. در کشاورزی، صنعت و تجارت.
عایق رزینی تا حدی در برابر آفتاب، باران و رطوبت مقاوم است و می تواند از نفوذ آب جلوگیری کند. با این حال، قیر می تواند در طول زمان تغییر شکل دهد و ضریب تغییر نسبتا بالایی برای مقاومت شکستگی دارد.
رزین ها می توانند گزینه مناسبی برای عایق کاری پل های تاریخی باشند. رزین ها می توانند خواص مکانیکی داشته باشند، ضد آب و ضد آب باشند. علاوه بر این، رزین ها معمولاً شفافیت بالایی دارند و توانایی پوشش مناطق صعب العبور را دارند که می تواند حفظ جزئیات معماری پل ها را به خطر بیندازد.
از طرفی استفاده از رزین می تواند گزینه مناسبی برای عایق کاری پل های تاریخی باشد. رزین ها می توانند خواص مکانیکی داشته باشند، ضد آب و ضد آب باشند. علاوه بر این، رزین ها معمولاً دارای شفافیت بالایی هستند و توانایی پوشش مناطق صعب العبور را دارند که می تواند حفظ جزئیات تزئینات معماری پل ها را به خطر بیندازد.
تجربه نشان داده است که بهتر است بناهای تاریخی زیر نظر کارشناسان و کارشناسان آگاه در زمینه حفظ و نگهداری بناهای تاریخی مرمت شود تا آسیب های جبران ناپذیری به بار نیاید. البته متولیان میراث فرهنگی اصفهان مدعی هستند که مرمت بناهای تاریخی کاملا زیر نظر اساتید مرمت است. انجام خواهد شد، هنوز باید منتظر ماند و دید که سرنوشت این مرمت چه خواهد شد. دوستداران میراث فرهنگی امیدوارند این پل به سرنوشت برخی دیگر از آثار تاریخی اصفهان دچار نشود.