ارتباط بین بیماری پارکینسون و بوکس مدت هاست که شناخته شده است. کارشناسان همچنین می گویند که آسیب های سر در فوتبال می تواند اثرات عصبی طولانی مدتی مانند انسفالوپاتی تروماتیک مزمن (CTE) نیز داشته باشد. با این حال، مطالعات قبلی در مورد رابطه بین بازی فوتبال و خطر ابتلا به این بیماری عصبی محدود است.
این بار، در بزرگترین مطالعه برای توضیح رابطه بین بازی فوتبال و خطر ابتلا به بیماری پارکینسون، کارشناسان دریافتند که برخی حرکات آسیب زا در فوتبال خطر ابتلا به این بیماری را تا 61 درصد افزایش می دهد.
در این مطالعه کارشناسان 1875 نفر را مورد بررسی قرار دادند. در همان زمان، دادهها نشان داد که بازیکنان حرفهای فوتبال که در سطوح بالاتر رقابتی بازی میکردند، بیشتر در معرض ابتلا به پارکینسون بودند.
در واقع، بازی فوتبال می تواند یک عامل خطر باشد، به خصوص در افرادی که به دلیل عوامل دیگری مانند سابقه خانوادگی بیشتر در معرض ابتلا به این بیماری هستند. با این حال، دلایل این ارتباط هنوز مشخص نیست و ما همچنین می دانیم که همه کسانی که فوتبال بازی می کنند، لزوماً در آینده به بیماری های عصبی مبتلا نمی شوند، به این معنی که بسیاری از عوامل خطر دیگر نیز در این زمینه نقش دارند.
پارکینسون یک بیماری ناتوان کننده است که سیستم عصبی فرد را تحت تاثیر قرار می دهد و یکی از علائم اولیه آن لرزش قابل توجه دست است.
اگرچه لرزش یکی از شایع ترین علائم این بیماری است، پارکینسون همچنین می تواند باعث ناراحتی های عضلانی و سفتی یا کندی حرکت در اندام ها شود.
به گفته متخصصان، داروها می توانند به میزان قابل توجهی علائم این بیماری را در فرد بهبود بخشند. در حالی که این بیماری غیرقابل درمان است، جراحی می تواند به تنظیم عملکرد نواحی خاصی از مغز و بهبود علائم این اختلال کمک کند.
لرزش یا لرزش ریتمیک معمولاً از دست یا انگشتان شروع می شود. در هنگام استراحت ممکن است دستش بلرزد اما وقتی فرد کاری انجام می دهد ممکن است این لرزش کاهش یابد.
یکی دیگر از علائم رایج بیماری پارکینسون کندی حرکت است. این زمانی اتفاق میافتد که کارهای ساده دشوار میشوند، برای مثال ممکن است قدمها کوتاهتر شوند، بلند شدن از روی صندلی دشوار باشد، یا پاهای فرد در حین راه رفتن کشیده و ضربدری شود.
سفتی عضلانی همچنین می تواند در هر جایی از بدن رخ دهد و می تواند دامنه حرکت را محدود کند و دردناک باشد. همچنین فرد مبتلا به پارکینسون ممکن است زمین بخورد یا مشکلات تعادلی داشته باشد. همچنین ممکن است پلک زدن، لبخند زدن یا تکان دادن دست برای بیمار دشوار باشد.
توصیه می شود هر فردی که علائم مشابهی دارد برای اطمینان از عدم ابتلا به این بیماری با پزشک مشورت کند.