«یونسکو» غذاهای سنتی بسیاری را از سراسر جهان در فهرست «میراث جهانی ناملموس» ثبت کرده است. این غذاها علاوه بر خوشمزه بودن، عناصر فرهنگی مهمی هستند که نشان دهنده تاریخ، سنت ها و هویت جوامعی هستند که آنها را تهیه می کنند.
به گزارش ایسنا، در زیر به معرفی گزیده ای از غذاهای موجود در فهرست میراث جهانی یونسکو می پردازیم.
باگت در فرانسه
سنت روزانه خرید نان باگت تازه از نانوایی محلی ریشه عمیقی در جامعه فرانسه دارد.
پوسته طلایی ترد را به ساندویچ بریزید یا با مقداری کره یا پنیر میل کنید. به اشتراک گذاشتن نان باگت در طول وعده های غذایی یک سنت ارزشمند است که درک، گفتگو و قدردانی از میراث آشپزی را تشویق می کند که شهرت غذاهای فرانسوی را شکل داده است.
پیتزا ناپل
یک پوسته ترد را تصور کنید که با مواد تازه مانند گوجه فرنگی، موزارلا و ریحان درست شده است. این غذا نشان دهنده سادگی و اشتیاق به مواد با کیفیت است که عمیقاً در فرهنگ ایتالیایی ریشه دارد. پخت پیتزا ناپلی از قوانین و روش های خاصی پیروی می کند که نشان دهنده پایبندی به سنت است و یک نماد فرهنگی واقعی است.
کیمچی در کره
در فرهنگ کره ای، کیمیچی چیزی بیش از یک غذای جانبی نیست. بلکه یک پدیده فرهنگی است که اغلب از سبزیجات تخمیر شده مانند کلم و تربچه و مخلوط با ادویه هایی مانند پودر فلفل قرمز، سیر و زنجبیل تهیه می شود و طعمی منحصر به فرد و تند دارد که به سختی می توان در برابر آن مقاومت کرد!
کیمچی تاکید کره بر حفظ و تخمیر غذا در زمستان های طولانی را نشان می دهد و نشان دهنده ارتباط قوی این کشور با کشاورزی و محصولات فصلی است. درست کردن کیمچی یک سنت مهم است که در طول نسل‌ها منتقل شده است و خانواده‌ها اغلب دور هم جمع می‌شوند تا دسته‌های بزرگ کیمچی درست کنند. کیمچی ترکیبی از طعم‌ها، بافت‌ها و فواید سلامت متعادل است که در غذاهای کره‌ای ارزش زیادی دارد.
سوشی در ژاپن
سوشی که از برنج سرکه دار مخلوط شده با غذاهای دریایی خام یا تمپورا، سبزیجات و گاهی اوقات میوه های استوایی تشکیل شده است، اغلب در جلبک دریایی پیچیده می شود و با سس سویا، واسابی و ترشی زنجبیل سرو می شود.
سوشی نشان دهنده احترام ژاپن به سادگی، دقت و هماهنگی در طعم و ارائه است. هنر پخت سوشی در طول نسل ها منتقل شده است و نشان دهنده ارتباط عمیق با طبیعت و دریا است. این غذا واقعاً نشان دهنده تمرکز ژاپن بر استفاده از تازه ترین مواد اولیه و مهارت در ایجاد یک تجربه آشپزی است که هم از نظر بصری جذاب و هم کاملاً خوشمزه است.
توقف “BORSCHT” در اوکراین
این سوپ مورد علاقه اروپای شرقی، با چغندر به عنوان ماده اصلی درست می‌شود و رنگ قرمز پر جنب و جوشی به سوپ می‌دهد. علاوه بر این، سبزیجات دیگری مانند کلم، سیب زمینی، هویج و پیاز نیز در آن غوطه ور می شوند و گاهی با گوشت هایی مانند گوشت گاو یا خوک پخته می شوند. این سوپ سرد یا گرم سرو می شود و روی آن یک حبه خامه ترش می ریزند.
این برش نشان دهنده انعطاف پذیری و تدبیر مردم در این مناطق است، زیرا از نظر تاریخی در زمان های دشوار ضروری بوده است. رنگ قرمز پر جنب و جوش این سوپ یادآور خاک های حاصلخیز و سنت های کشاورزی اروپای شرقی است. این سوپ که نماد مهمان نوازی، گرمی و اهمیت روابط خانوادگی است، اغلب در مجامع عمومی استفاده می شود.
قهوه ترک در ترکیه
قهوه یک نوشیدنی قوی و معطر است که با علاقه در ترکیه و سایر کشورهای خاورمیانه مصرف می شود. دانه های قهوه را به صورت پودر ریز آسیاب می کنند و در ظرف مخصوصی به نام جزوه می جوشانند. نتیجه یک قهوه غنی و غلیظ با طعمی قوی است.
فرهنگ قهوه در ترکیه برای قرن ها اهمیت فرهنگی داشته و عمیقاً با سنت ها و آداب و رسوم اجتماعی در هم آمیخته است. به طرز تهیه قهوه و نحوه سرو آن دقت کنید. این نشان دهنده مهمان نوازی، صبر و توجه واقعی به جزئیات است. این نوشیدنی که در فنجان های کوچک سرو می شود، برای نوشیدن آهسته جرعه جرعه و لذت بردن از وقت با دوستان عالی است.
تاکو در مکزیک
تاکوها طعم های پر جنب و جوش و متنوع مکزیک را ارائه می دهند و میراث غنی آشپزی این کشور را به نمایش می گذارند و نکته بعدی در مورد آنها این است که خوردن تاکو هیجان انگیز است!
تاکو یک تورتیلای گرم است که با گوشت گاو آبدار، چاشنی شده، مرغ یا سایر گوشت ها، سبزیجات تازه، پنیر و سالسا پر شده است. فرقی نمی‌کند تاکوی نرم یا ترد را ترجیح دهید، تاکو جشنواره‌ای از طعم در فرهنگ مکزیکی است. در حالی که تاکو نشانگر گرما، مهمان نوازی و شادی دو زندگی است که فرهنگ مکزیک را مشخص می کند، آنها همچنین به عنوان نماد غرور و وحدت ملی شناخته می شوند.
در حالی که اینها تنها تعدادی از غذاهای برتر در فهرست میراث جهانی یونسکو هستند، فهرست یونسکو از غذاهای مرتبط با فرهنگ یک کشور چندان طولانی نیست. اگرچه 24 عنصر در فهرست میراث ناملموس یونسکو ثبت شده است، اما سهم ایران تنها «فرهنگ پخت نان لواش» است که در پرونده مشترک با ارمنستان، آذربایجان، قزاقستان، قرقیزستان و ترکیه در سال 2015 ثبت شده است. نانی که در دنیا به نام ایران چندان شناخته شده نیست.