در طول یک سال، نگاهی اجمالی به تأثیر افزایش دما و باران‌های شدید بر جامعه و زیرساخت‌های حیاتی به ما ارائه می‌شود که در دهه‌های آینده تحت فشار قرار می‌گیرند.
پس از واقعه آتش‌سوزی‌های تلخ در هاوایی که منجر به فوت بیش از ۹۰ نفر شد، کارشناسان ناسا در روز دوشنبه (۱۴ اوت) به اجتماع آمده تا در مورد وضعیت اضطراری آب و هوایی سیاره ما بحث کنند. این بحث با وضوحی تحت تأثیر قرار گرفته بود.
تیم کارشناسان در جلسه خود تایید کردند که ماه ژوئیه از اواخر دهه‌ی ۱۸۰۰ تا به امروز گرمترین ماه ثبت‌شده است و همچنین پنج ژوئیه اخیر در آرشیو داده‌های ناسا، گرمترین ماه‌های ژوئیه هستند.
بیانیه‌ای که بلافاصله پس از این کنفرانس منتشر شد، نشان داد که در ماه ژوئیه امسال دمای ۰.۴۳ درجه فارنهایت (۰.۲۴ درجه سانتیگراد) گرم‌تر از تمام ژوئیه‌های گذشته در سوابق ناسا بوده است و این اختلاف به تازگی رکورد ماه ژوئیه از سال ۱۸۸۰ را تجاوز کرده است. همچنین تیم پیش‌بینی‌های ناسا پیش‌بینی می‌کند که سال آینده نیز دمای بیشتری داشته باشد.
به طور خاص، بیانیه‌ای که بلافاصله پس از این کنفرانس منتشر شد، اعلام کرد که دمای ماه ژوئیه ۰.۴۳ درجه فارنهایت (۰.۲۴ درجه سانتیگراد) گرم‌تر از میانگین تمام ژوئیه‌های گذشته‌ای بوده است که از سال ۱۸۸۰ شروع شده و ۲.۱ درجه فارنهایت (۱.۱۸ درجه سانتیگراد) گرم‌تر از میانگین دما در ماه ژوئیه بین سال‌های ۱۹۵۱ تا ۱۹۸۰ بوده است.
سارا کاپنیک، دانشمند ارشد اداره ملی اقیانوسی و جوی، در این کنفرانس گفت: “ژوئیه امسال گرم ترین جولای ثبت شده بود و نکته کلیدی از گفتگوی دیروز این بود که بشریت این واقعیت ناگوار را کنترل می کند.”
گاوین اشمیت، مدیر موسسه مطالعات فضایی گودارد ناسا می‌گوید: «پدیده‌های درازمدتی که ما از قرن نوزدهم به‌ویژه از دهه ۱۹۷۰ مشاهده می‌کنیم، همگی ناشی از تأثیرات فعالیت‌های انسانی هستند.
اصطلاح “انسان زایی” به فعالیت های انسان زایی مانند سوزاندن زغال سنگ برای تولید برق، قطع درختان برای ایجاد زیرساخت ها و افزایش آلودگی هوا اشاره دارد.
اشمیت توضیح داد که داده‌های ناسا به وضوح عوامل دیگری را در تغییرات آب و هوایی نشان می‌دهد، مانند رویدادهای ال نینو، که الگوهای آب و هوایی طبیعی هستند که باعث گرم شدن سطوح دریاها می‌شوند و فعالیت‌های آتشفشانی که در مقایسه با مؤلفه انسانی تأثیر «بسیار بسیار کوچک‌تری» دارند. آنها آن را به گرم شدن کره زمین نسبت می دهند.
به عنوان مثال، طبق گفته آژانس فضایی، ال نینو ممکن است منجر به افزایش موقت دما در حدود 0.1 درجه سانتیگراد شود، اما گرمایش جهانی مشاهده شده تا کنون به طور قابل توجهی بالاتر است.
اشمیت گفت: «بدون مشارکت انسان در محرک‌های تغییرات آب و هوایی، ما دمایی را که اکنون می‌بینیم، تجربه نمی‌کردیم.
مشاهدات درازمدت این تیم مبتنی بر مدل‌های آماری غنی از اطلاعات از تکامل دمای زمین مرتبط با فرآیندهای مختلف طبیعی و غیرطبیعی در سراسر جهان است.
کاپنیک توضیح می‌دهد: دماهایی که در حال حاضر در معرض آنها قرار داریم، تنها زمانی ممکن است ایجاد شوند که تأثیر انتشار گازهای گلخانه‌ای در جو و تغییر در کاربری زمین که ما ایجاد کرده‌ایم را در نظر بگیریم.
این افزایش دما اهمیت زیادی دارد، زیرا به ایجاد شرایط مثالی برای وقوع بلایای طبیعی شدید مانند خشکسالی، طوفان‌ها و آتش‌سوزی‌های جنگلی کمک می‌کند. بیانات نلسون، مدیر ناسا در این کنفرانس نیز نشان می‌دهد: فقط کافیست به اطراف خود نگاه کنید تا متوجه شوید چه تغییراتی رخ داده است.
ما با سیل‌های بی‌سابقه در ورمونت روبرو هستیم و گرمای بی‌سابقه در فونیکس و میامی را تجربه می‌کنیم. مناطق گسترده‌ای از کشور به دلیل دود آتش‌سوزی پوشیده شده‌اند و بدون شک، آنچه که در لحظه در حال تماشای آن هستیم، فاجعه‌ای است که در هاوایی رخ داده است.
اشمیت اشاره کرد که شرایط محلی در جزیره مائویی هاوایی وجود دارد که به خطر آتش سوزی کمک می کند، مانند مزارع شکر رها شده و علف های غیر بومی، و توضیح داد که گرم شدن کره زمین قطعا یک عامل است. به عنوان مثال، تغییرات آب و هوایی باعث شده است که طوفان ها به سمت شمال حرکت کنند و در نتیجه بارندگی کمتر و شرایط خشک تر در جزیره ایجاد شود.
اشمیت می گوید: به طور کلی، تغییرات آب و هوایی تهدیدی برای آتش سوزی جنگل ها است.
در ادامه، ناسا قصد دارد تغییرات آب و هوایی را در منشأ آتش‌سوزی‌های هاوایی به عنوان یک علت خاص و اولیه که هنوز به طور رسمی توضیح داده نشده است، درک کند.
بحث روز دوشنبه همچنین شامل تأثیر تغییرات آب و هوایی بر سلامت دریا بود. کارلوس دل کاستیو، مدیر آزمایشگاه اکولوژی اقیانوس در مرکز پرواز فضایی گودارد ناسا، در آن کنفرانس گفت: “اقیانوس ها مسئول حدود 90 درصد گرمایش جهانی هستند.” با گرم شدن اقیانوس ها، آب منبسط می شود. وقتی آن را با ذوب یخ در خشکی ترکیب کنید، سطح دریا بالا خواهد رفت.
پیامدهای چنین افزایش شتابان در طول سال ها شامل سیل و حتی فرسایش سواحل است. کاستیو به عنوان مثال از میامی بیچ، فلوریدا نام برد. او گفت که آنها 5 برابر بیشتر از 50 سال پیش سیل ساحلی را تجربه می کردند.
کاستیلو همچنین به این واقعیت اشاره کرد که باتلاق‌های لوئیزیانا در حال نابودی هستند و تأکید کرد که چرا باید نگران مرگ صخره‌های مرجانی و گیاهان دریایی باشیم.
وی اظهار داشت: متأسفانه، صخره‌های مرجانی قادر به جابجایی یا تغییر موقعیت نیستند. بنابراین آنها محکوم به باقی‌ماندن در محل خود هستند و به تجربه افزایش دما در جهان می‌پردازند. حدود ۲۵ درصد از گونه‌های دریایی به مرجان‌ها وابسته هستند و نقش مهمی در علم پزشکی ایفا می‌کنند. آنها به معیشت میلیون‌ها نفر کمک می‌کنند و سواحل را در برابر امواج جزر و مدی و توفان‌ها محافظت می‌کنند.
ماموریت آتی ناسا با نام PACE که مخفف عبارات پلانکتون، آئروسل، ابر و اکوسیستم اقیانوسی است، پرتوی از امید به این وضعیت می‌اندازد.
این برنامه که یکی از راه‌حل‌های بسیار مهم در حوزه آب و هوا است و در حال پیگیری توسط آژانس فضایی ناسا قرار دارد، در سال ۲۰۲۴ با پرتاب یک کاوشگر آغاز خواهد شد و اطلاعات مرتبط با تغییراتی چون تغییر رنگ اقیانوس‌ها را جمع‌آوری و ارسال خواهد کرد.