تحقیقات جدید نشان داده است که حتی یک ضربه مغزی خفیف در طی چندین سال می تواند اثرات طولانی مدتی بر عملکرد و رفتار مغز در افراد سالم داشته باشد. این مطالعه به درک رو به رشد آسیب های مغزی کمک می کند.
به گزارش ایسنا، ضربه مغزی شکل خفیفی از آسیب تروماتیک مغزی (TBI) است که در اثر حوادثی مانند سقوط، تصادفات رانندگی، ورزش های تماسی یا حمله ایجاد می شود. اغلب تصور می شود که اختلال در عملکرد مغز ماهیت موقتی دارد.
با این حال، شواهد فزایندهای وجود دارد که آسیبهای مغزی یک عامل خطر برای زوال عقل است، و تحقیقاتی که توسط دانشگاه کمبریج در بریتانیا انجام شد، چگونگی عملکرد طولانیمدت مغز پس از یک آسیب خفیف مغزی را بررسی کرده است.
بر اساس گزارش نیواطلس، آنها 617 بزرگسال سالم بریتانیایی میانسال 40 تا 59 ساله را به عنوان بخشی از یک مطالعه پیشگیری از زوال عقل انتخاب کردند. شرکتکنندگان برای ارزیابی ساختار و عملکرد مغز تحت اسکن MRI و آزمایشهای عصبی روانشناختی قرار گرفتند و سابقه آسیبهای مغزی آنها با استفاده از پرسشنامه غربالگری آسیب مغزی (BISQ) ارزیابی شد.
آسیب تروماتیک مغزی حداقل یک ضربه به سر و از دست دادن هوشیاری تعریف شد. آسیب تروماتیک مغزی خفیف به عنوان از دست دادن هوشیاری برای کمتر از 30 دقیقه تعریف شد. خطر ابتلا به بیماری های قلبی عروقی نیز مورد ارزیابی قرار گرفت.
از 617 شرکت کننده، 36.1 درصد حداقل یک آسیب مغزی تروماتیک همراه با از دست دادن هوشیاری را گزارش کردند. از این تعداد، 1/56 درصد یک مورد آسیب مغزی تروماتیک، 4/27 درصد دو مورد آسیب مغزی تروماتیک و 6/16 درصد بیش از دو مورد را گزارش کردند.
از 223 شرکت کننده با سابقه آسیب مغزی تروماتیک، شدت آسیب در 76.2٪ ارزیابی شد که 94.1٪ آسیب مغزی خفیف تروماتیک و 5.9٪ گزارش رویدادهای متوسط تا شدید با از دست دادن هوشیاری به مدت 30 دقیقه یا بیشتر را گزارش کردند.
خونریزی های میکروبی مغزی و همچنین خونریزی های کوچک و مزمن مغزی تقریباً در یک نفر از هر شش شرکت کننده (7/17 درصد) مشاهده شد. در مقایسه با افراد بدون آسیب مغزی تروماتیک، تعداد میکروبلیدها در شرکتکنندگانی که آسیب مغزی تروماتیک قبلی داشتند، از جمله افرادی که آسیب مغزی خفیف داشتند، بیشتر بود.
بروز بیشتر آسیب مغزی تروماتیک با خواب ضعیف تر، اختلالات راه رفتن، علائم افسردگی بیشتر و کمبود حافظه همراه بود. گروه آسیب تروماتیک مغزی خفیف از خواب بدتر، افسردگی و بدتر راه رفتن رنج می بردند، اما هیچ اثر شناختی وجود نداشت.
محققان سهم نسبی آسیب مغزی تروماتیک و عوامل خطر قلبی عروقی مانند فشار خون و دیابت را بررسی کردند و دریافتند که آسیب تروماتیک مغزی مهمترین عامل مؤثر بر افسردگی و خواب است و تأثیر آن بر هر دو عامل بیشتر از خطرات است.
به گفته محققان، این داده ها نشان می دهد که در بزرگسالان سالم میانسال، سابقه آسیب مغزی تروماتیک با تغییرات قابل توجهی در تصویربرداری عروق مغز و ویژگی های بالینی مرتبط است.
محققان می گویند که انجام ارزیابی آسیب مغزی تروماتیک در موقعیت هایی که مشخص است فردی دچار آسیب مغزی شده است، می تواند به شناسایی بیمارانی که در معرض خطر بالاتری هستند و علائم آنها را زودتر درمان کند، کمک کند.