صبحانه با زرافه ها؛ فیلم مهم جشنواره فجر به طرز عجیبی مورد بی توجهی داوران قرار گرفت و از فهرست نامزدها حذف شد. ممکن است؟ دارند

مرجان فاطمی | فیلم صبحانه با زرافه ها دومین ساخته سروش صحت بدون شک یکی این یکی از بزرگترین فیلم های جشنواره امسال بود. فیلمی خوش ساخت با محتوای عمیق انسانی و البته بازی های قدرتمند که در عین خنداندن لب ها، تا مدت ها ذهن ها را مجذوب خود کرد. فیلم از نظر کارگردانی، فیلمنامه، صحنه، اجرا و … در سطح بالایی قرار داشت. به همین دلیل انتظار داشتیم در روز جشنواره نام «صبحانه با زرافه ها» را در بخش قابل توجهی از رشته ها به عنوان کاندید ببینیم، اما در کمال ناباوری دیدیم که درصد نامزدی فیلم در رشته های مختلف به میزان قابل توجهی است. صفر آیا واقعاً ممکن است فیلمی با این همه نقد و استقبال تماشاگران، نظر داوران جشنواره را حتی در یک بخش جلب نکرده باشد؟

به گزارش بازتاب آنلاین، «صبحانه با زرافه ها» از روز اول با استقبال بسیار خوبی روبرو شد تا جایی که در کمتر از یک ربع تمام بلیت های اکران های مختلف جشنواره به فروش رفت. در طول جشنواره واکنش ها مثبت بود. اگر سیمرغ از صحن علنی حذف نمی شد، «صبحانه با زرافه» در صدر قرار داشت.

«صبحانه با زرافه» اثری با حضور بازیگران زیادی است. اما قبل از تماشای فیلم شاید بتوان حدس زد که با کارگردانی سروش صحت، فیلمی که بازیگرانی چون پژمان جمشیدی، هوتن شکیبا، هادی حجازی فر، بهرام رادان و بیژن بنفشه خواه را گرد هم می آورد، اثری قابل توجه خواهد بود. با این حال تجربه نشان داده است که هیچ فیلمی بدون پتانسیل قابل قبول نمی تواند به سادگی با کنار هم بودن چند بازیگر مشهور به موفقیت دست یابد. فروش ناموفق فیلمی مثل «ما با هم هستیم» به کارگردانی کمال تبریزی با همه بازیگران را هنوز به خاطر داریم. بنابراین شاید دلیل استقبال اولیه از فیلم به تجربیات قبلی سروش صحت و نام بازیگران بستگی داشت، اما قطعا اگر فیلم انتظارات را برآورده نمی کرد، این میزان استقبال تا پایان ادامه نمی یافت و می شد. به سرعت کاهش یافت.

نکته مهمی در «صبحانه با زرافه ها» وجود دارد. علاوه بر این بازیگرانی که سال ها می شناسیم برای ساخت این فیلم در قالب جدیدی قرار گرفته اند و برای رسیدن به فضای مورد نظر بازی را کامل می کنند. در واقع با چند بازیگر روبرو هستیم که بازی متفاوتی از خودشان به نمایش گذاشته اند. این موضوع در بازی هادی حجازی فر و بیژن بنفسه خواه به وضوح دیده می شود. حجازی فر به ویژه در سکانس معرفی خود در این فیلم بسیار درخشان ظاهر شد. او نقش دکتر مستی را بازی می کند که در آن شرایط التهابی به پایش بند نیست، آنقدر ساده و روان که از یک طرف نگران حال بیمار هستیم و از طرف دیگر نمی توانیم از خنده خودداری کنیم. یا بیژن بنفسه خواه که سال ها بازیگرش را می شناسیم آنقدر جدی و متفاوت در این فیلم بازی می کند که کاملا او را در قالب مهندسی اش می پذیریم. اگر جنبه های دیگر فیلم مورد توجه داوران قرار نگرفت، عجیب است که به راحتی از بازی های متفاوت این دو بازیگر چشم پوشی کردند، هرچند برخی از بازیگران فهرست نامزدهای بخش مکمل مرد قابل مقایسه نیستند. اصلا برای آنها

این غفلت در فیلمنامه و کارگردانی نمایش به وضوح دیده می شود. «صبحانه با زرافه ها» به موضوعی از زندگی می پردازد و اثری است که دوستی را تعالی می بخشد و از لحظه لحظه زندگی بهره می برد. صحت در این فیلم تاکید می کند که حتی زندگی یک عنکبوت هم مهم است و خیلی وقت ها نادیده گرفتن کوچکترین مشکلات زندگی را نابود می کند. این فیلم از ابتدا تا انتها تماشاگر را مجذوب خود می کند و هیچ گاه از دست نمی دهد. کم کم به شخصیت هایی برمی خوریم که فراتر از بحث مصرف کوکائین، به نظر می رسد همنوع ما هستند. افراد خیانت شده، عزیزان از دست رفته، تنها، بی پول و پر از رویاهای برآورده نشده؛ شخصیت هایی که هر کدام داستان خود را دارند و به دنبال زندگی اندکی می گردند که البته شکست می خورند و به سمت نابودی سوق می یابند. فیلم شروع، میانه و پایانی متفکرانه دارد و از مسیر منطقی مورد انتظار خارج نمی شود. از طرفی سروش صحت در این فیلم قاب های جذابی خلق کرده و با در اختیار گرفتن صحیح موسیقی و عناصر صحنه، علاوه بر جذابیت بصری، به شیوه جدیدی در انتقال احساسات دست یافته است.

در مجموع می توان «صبحانه با زرافه ها» را پس از «جان با من برکش» فیلمی مهم و تاثیرگذار در کارنامه سروش صحت دانست. فیلمی که مشخصاً به درستی مورد قضاوت قرار نگرفت و نمی‌توانیم باور کنیم که نامش در فهرست نامزدها وجود نداشته باشد.