پروبیوتیک ها، انواعی از میکروارگانیسم ها هستند که توسط افراد مصرف می‌شوند یا در بدنشان اعمال می‌کنند. این موجودات اغلب به عنوان باکتری‌های “مفید” شناخته می‌شوند، زیرا در روده های میکروبیوم شخص زندگی می‌کنند و امیدواریم که فوایدی مانند کمک به هضم غذا و حفظ تعادل کلی بدن شخص را به همراه داشته باشند.
اصطلاح پروبیوتیک در سال های اخیر رایج شده است. یک مطالعه صنعتی جهانی نشان داد که 80 درصد از مصرف کنندگان هر روز یک پروبیوتیک مصرف می کنند.
قفسه‌های فروشگاه‌ها مملو از مکمل‌های پروبیوتیک هستند و برخی از تولیدکنندگان مواد غذایی حتی پروبیوتیک‌ها را به محصولات خود اضافه می‌کنند. اکنون، یک مطالعه جدید از دانشگاه ایالتی سن خوزه سه ماده غذایی را گزارش می‌دهد که به طور طبیعی بزرگترین “پانچ” را دارند. برای این مطالعه، محققان اطلاعات پری بیوتیک 8690 غذای مختلف را در پایگاه داده‌های غذا و مواد مغذی برای مطالعات رژیم غذایی ارزیابی کردند.
دانشمندان دریافتند که حدود 37 درصد از غذاهای موجود در پایگاه داده حاوی پری بیوتیک هستند. سه ماده غذایی با بیشترین میزان پری بیوتیک (بین 79 تا 243 میلی گرم در هر غذا) عبارتند از:
سیر
تره فرنگی
پیازها
با این حال، ما شگفت زده شدیم که وعده های نسبتاً کوچک این غذاها حاوی مقدار توصیه شده (5 گرم پری بیوتیک در روز) هستند. به عنوان مثال، اگر یک پیاز کوچک حدود 4 اونس باشد، خوردن حدود نصف پیاز کوچک در روز، 5 گرم پری بیوتیک توصیه شده را تامین می کند.
سایر غذاهای غنی از پری بیوتیک که در این مطالعه یافت شدند عبارتند از: حلقه های پیاز، لوبیا قرمز، مارچوبه و غلات کامل. همه این غذاها حاوی حدود 50 تا 60 میلی گرم پری بیوتیک در هر گرم غذا هستند.
محققان دریافتند که غذاهای حاوی گندم از نظر پری بیوتیک در رتبه پایینی قرار دارند. محصولات لبنی، تخم مرغ، چربی و گوشت محتوای پری بیوتیک پایینی داشتند.
پروبیوتیک ها میکروارگانیسم هایی هستند که افراد مصرف می کنند یا به بدن خود می زنند. از آنجایی که آنها اغلب باکتری‌های «خوب» هستند که در میکروبیوم روده شما زندگی می‌کنند، انتظار می‌رود که مزایای سلامتی مانند کمک به هضم غذا و کمک به حفظ تعادل کل بدن شما را داشته باشند.
مصرف برخی داروها، مانند آنتی بیوتیک ها و الکل، گاهی اوقات می تواند باکتری های مفید را از بین ببرد و باعث ناپایداری روده شود. وارد کردن مجدد پروبیوتیک ها به بدن از طریق مکمل ها یا خوردن غذاهای تخمیر شده غنی از پروبیوتیک مانند ماست، کلم ترش، کفیر و کیمچی می تواند به بازیابی تعادل میکروبیوم کمک کند.
برای زنده ماندن، باکتری “خوب” موجود در میکروبیوم روده و هر باکتری پروبیوتیکی که فرد مصرف می کند باید چیزی برای خوردن داشته باشد. پری بیوتیک ها فیبرهای غذایی هستند که توسط بدن قابل هضم نیستند. پروبیوتیک ها هنگام عبور از دستگاه گوارش برای زنده ماندن و رشد آنها را تغذیه می کنند.
پری بیوتیک ها کاملا سالم هستند زیرا برای بهبود میکروبیوم توصیه می شوند. آنها بسترهایی هستند که باکتری های مفید می توانند مستقیماً برای سلامت میزبان از آنها استفاده کنند زیرا این باکتری ها عملکردهای مفیدی برای سلامت انسان انجام می دهند.
پروبیوتیک ها نیز کمک می کنند به:
جذب کلسیم
متعادل کردن قند خون
غذا سریعتر از طریق دستگاه گوارش حرکت می کند و خطر یبوست را کاهش می دهد
تحقیقات برای ارزیابی اینکه چگونه پروبیوتیک ها می توانند به افراد مبتلا به بیماری های خاص مانند سندرم روده تحریک پذیر و چاقی کمک کنند و همچنین از برخی سرطان ها مانند سرطان کولورکتال پیشگیری کنند، ادامه دارد.