به گزارش پی ام آپ، محقق محمدامین حیات مقدم نوشت: از قوم زرد هستند. این قوم زرد را مسلمانان مغول و تاتار می نامند. مغول ها جامعه ای بدوی بودند. بایکال در کنار چین است. چنگیزخان تمام قبایل تاتار را زیر یک سقف جمع کرد. چنگیز و تموجین در حدود سال 549 هجری قمری در مغولستان متولد شدند. نام مستعار تموجین چنگیز کاآن به معنای پادشاه قوی و توانا بود. چنگیز در چهل و چهار سالگی تنها پادشاه قبایل مغول شد. در پاییز سال 616 چنگیز با لشکری 150 تا 200 هزار نفری به کشور سلطان محمد خوارزمشاه حمله کرد. لشکر خوارزمشاهیان از ارتش چنگیز بزرگتر بود، اما هیچ اتحادی نداشتند. چنگیز از نظر نظامی قوی بود. سپاهیان چنگیز چنان سریع شهرها را تصرف کردند، کشتند و سلاخی کردند که ایرانیان آنها را بلای آسمانی نامیدند. چنگیز در سال 616 بخارا و سمرقند را فتح کرد.یکی یکی از شهرهای آن سوی رودخانه، آتارار بود و فرمانروای این شهر گایرخان بود که بازرگانان مغول را کشت و چنگیز را به حمله به ایران واداشت. گیرخان پنج ماه در برابر مغولان مقاومت کرد. در سال 618 چنگیز و پسرانش به خوارزم رسیدند، شهر سرکانیه را محاصره کردند و حصارهای شهر را با منجنیق ویران کردند. مذهب مغولان شاخه ای از شمنیسم بود که از بودیسم شمالی آمده بود. مغول ها کاهنان خود را کم می نامیدند. چنگیز در رمضان ۶۲۴ در سن ۷۲ سالگی پس از سرکوب شورش در استان تانگوت واقع در شمال تبت درگذشت. منبع: Dr. کتاب تاریخ جهانی ایران اثر محمدجواد مشکور